Krak van Moorslede: “Veel mooie momenten, maar ook moeilijke door corona”

2022 wordt een heel speciaal jaar voor Kathy Salomez. De Dadizeelse werkt in maart dertig jaar in het plaatselijke woonzorgcentrum, kijkt uit naar de festiviteiten rond veertig jaar Dapalo en wordt binnenkort voor het eerst grootmoeder. Alsof dat nog niet genoeg is, mag Kathy ook de titel van Krak van de Gemeente op haar naam schrijven.

Wie in het woon-zorgcentrum Maria’s Rustoord in Dadizele over de vloer komt, kent ongetwijfeld Kathy Salomez. In maart is het precies dertig jaar geleden dat Kathy er aan de slag ging.

“Ik werkte een drietal jaar in de kliniek De Zwarte Zusters in Ieper toen ik de overstap maakte. Ik gaf toen veel op om opnieuw dichter bij huis te werken. Uiteindelijk bleek dat de goede keuze.”

Veel vertrouwen

Kathy voelde zich al snel thuis in het woon-zorgcentrum en kreeg ook het vertrouwen van de directie. “Ik ben er als zorgkundige begonnen, maar toen de nieuwbouw er kwam kreeg ik de kans om eerst als verpleegkundige en later als hoofdverpleegkundige te werken. Ik volgde veel opleidingen, maar ik voelde gewoon dat de directie in mij geloofde. Dat deed echt deugd.”

In die dertig jaar is Maria’s Rustoord enorm gegroeid. “Het kleine rusthuis van weleer is niet meer. Dat kleinschalige mis ik soms wel. Het team is de voorbije jaren enorm gegroeid, gelukkig hebben we een hechte band. Ik probeer telkens heel open te zijn in mijn communicatie en heb het gevoel dat dit wel gesmaakt wordt.”

Terwijl Kathy reeds vele uren doorbracht in het woon-zorgcentrum zocht ze ook naar een uitlaatklep. “Die is ook broodnodig. Binnen de muren van het rusthuis beleefde ik al heel wat mooie momenten, maar er is ook de keerzijde van de medaille. Zo hebben we al afscheid moeten nemen van tal van bewoners. Ook de coronacrisis maakt het niet altijd even evident.”

Sport als uitlaatklep

Kathy rolde een twintigtal jaar geleden in atletiekvereniging Dapalo. Daarvoor was ze al sportief, maar de vele opleidingen maakten het niet gemakkelijk om nog genoeg tijd te vinden om sport te beoefenen. “Dapalo vormt een heel belangrijk gegeven in mijn leven. Het is een ware uitlaatklep. Ik geniet van het lopen, maar zeker evenveel van het sociaal contact.”

Kathy begon er met een start-to-runsessie, maar werd uiteindelijk bestuurslid en gaf ook al verschillende trainingen. Door het wegvallen van wedstrijden door de coronacrisis richt Kathy zich momenteel vooral op trainingen. “Binnen Dapalo vormen we een hechte groep. Er zijn reeds mooie vriendschappen ontstaan.”

Wanneer zoon Jasper, die triatleet is en de voorbije jaren reeds puike prestaties leverde, aan een wedstrijd deelneemt, is Kathy er telkens bij. “Ik laat een eigen loopwedstrijd links liggen om te kunnen supporteren voor Jasper. Het gezinsleven draag ik hoog in het vaandel.”

Dochter Margo werkt ook in het woon-zorgcentrum waar Kathy aan de slag is. “Sommige dagen komen we elkaar quasi nauwelijks tegen. Ik vind het wel leuk dat we samenwerken. Vroeger babbelden we thuis veel over het werk, maar inmiddels hebben we dat al een beetje afgeleerd.”