Juf Lois (31) zamelt geld in voor schoolprojecten met pelgrimstocht naar Santiago: “Zware klus, maar ik moést dit doen”

Kleuterjuf Lois Deprez uit Oostende neemt vanaf 1 september twee maanden onbetaald verlof voor een voettocht van 800 km naar Santiago de Compostela. “Aan deze eigen spirituele reis koppel ik een inzamelactie voor projecten in het Klein College”, luidt het.

“Ik ben al negen jaar kleuterjuf en sta de laatste jaren voor de graadsklas bij de jongste kleuters aan het Onze-Lieve-Vrouwecollege in de Aartshertoginnestraat”, zegt Lois (31). “Ik ben ook heel erg bezig met het innerlijke en alles wat met spiritualiteit te maken heeft. Ik doe yoga, neem deel aan een vrouwencirkel en ben ook geïnteresseerd in astrologie. Ik ben een gezonde geest in een gezond lichaam. Ik ga veel wandelen, fitnessen en zwemmen.”

Er zitten nu 22 kindjes in haar klas en die populatie is zeer divers. “Toen ik startte als juf was de helft van de kleuters anderstalig. Dat zorgde voor een mooie mix waarbij iedereen kon leren van elkaar. Door de oorlogen in Syrië, Afghanistan en Oekraïne, en de natuurramp in Turkije stijgt het aantal kindjes uit die streken. We geven er met zeer veel liefde les aan, maar het maakte de job wel heel zwaar want taal is soms een drempel. Ik zet in op ervaringsgericht onderwijs en wil de kinderen van alles tonen. Dat betekent dat ik ze vaak meeneem naar buiten en we uitstappen maken naar pakweg de kinderboerderij.”

Goed doel

“Ik stel vast dat de ouders soms niet genoeg centen hebben voor maaltijden. De school doet daar grote inspanningen om voor elk kind het nodige te doen zodat ze wel eten hebben. De inzet van het budget betekent dat er minder geld over is voor uitstappen of om een bus in te zetten. Er is dus nood aan een budget om dat wel te doen en dat wil ik helpen inzamelen door mijn kilometers te laten sponsoren. Ik hoopte op 1 euro per kilometer, maar ik heb inmiddels bijna het dubbele ingezameld”, zegt Lois.

“Ik hoop er als mens helemaal anders uit te komen”

“Ik wil ook mijn horizon verbreden en besloot om te stappen naar Santiago de Compostela. Er schuilt ook een symboliek in, want de kinderen kunnen niet stappen. Ze zitten thuis in soms veel te kleine appartementen. Ik wilde dat mijn reis ook iets zou betekenen voor de kinderen en zette het project Road to Compostela zelf op. Ik stapte naar de directie die het plan meteen zag zitten. Ik neem twee maanden loopbaanonderbreking om dit te doen en keer nadien terug naar mijn klas.”

Het geld dat Lois inzamelt, gaat integraal naar de school en zal ingezet worden voor mobiliteit: het inleggen van bussen en het aankopen van fietsen, helmen, fluojassen…

Stappen en bezinnen

Lois vertrekt op 1 september voor de Camino Francés, een tocht van 784 km. “Ik vertrek vlak voor de Pyreneeën in het Franse Saint-Jean-Pied-de-Port en wil 40 dagen later aankomen in Compostela. Ik geef mezelf wat marge, want zo’n lange periode soms 25 km per dag stappen is niet eenvoudig.”

Voor de kleuterjuf wordt het ook een spirituele reis. “Zes jaar geleden al liet ik een Jacobsschelp, een oud symbool van de Camino, tatoeëren op mijn arm. Ik ben er dus al even mee bezig. De laatste jaren ben ik bezig met ouder worden en hoe ik in het leven sta. Ik reflecteer veel en probeer een betere versie van mezelf te worden. Ik raakte gefascineerd door de Camino, las boeken, hoorde verhalen en ging luisteren naar het Compostelagenootschap. Ik wil deze tocht alleen doen, omdat ik verwacht dat ik mezelf een paar keer zal tegenkomen. Het wordt niet noodzakelijk een religieuze tocht met stops aan kerken, maar veeleer een spirituele reis waar ik dichter bij mezelf wil komen.”

Blaren verzorgen

“Het wordt wellicht ook fysiek een zware klus. Ik stap met rugzak en laat die niet naar de volgende stopplaats brengen. Als voorbereiding stap ik daarom wekelijks verschillende dagen tot 25 km per dag”, zegt Lois. “Ik leer ook hoe je blaren moet verzorgen en verdiepte me in het materiaal.”

Ze hoopt met andere inzichten terug te keren. “Iets in mij schreeuwt om deze tocht te doen. Ik wil het mezelf lastig maken om te ervaren hoe ik met het fysieke en het alleen zijn omga. Ik hoop er als mens helemaal anders uit te komen en zelfzekerder te worden.”