18 jaar, het is een magische leeftijd voor jongeren. Wekelijks polsen we naar
hun plannen, dromen en verwachtingen.
Eindelijk 18, wat betekent dat voor jou?
“Voor mezelf was achttien worden niet zo speciaal. Voor mij was het gewoon een verjaardag zoals een ander. Nu ben ik wel volwassen, maar dat voelt nog niet zo aan. Binnenin ben ik nog altijd iemand die nog niet veel weet van de wereld…”
Volgde er op 20 juli toch een groot verjaardagsfeest?
“Ik vierde mijn verjaardag met mijn ouders Olivier en Petra Vanderbiest-Deceuninck, en enkele goede vrienden. We zijn gewoon ergens gezellig gaan eten.”
Waar ben je tot nu het meest trots op?
“Op mijn hobby’s zingen en dansen. Ik heb daarin veel vorderingen gemaakt. Dansen doe ik in de Izegemse Dansacademie, maar mijn passie ligt vooral in de muziek. Mijn zang beoefen ik met een paar andere artiesten in het Hack pand van de Arhus in Roeselare. In juli mocht ik ook al eens de binnenzijde van een opnamestudio ontdekken en zelf even plaatsnemen achter de microfoon om een stemtest te doen. In ’t begin was ik zo nerveus, tot ik die lovende commentaren hoorde. Dat maakte me zo gelukkig. Ik ben ook trots op de mensen die ik heb leren kennen. Ik zou mij geen andere vrienden meer kunnen wensen.”
Hoe ziet jouw winter eruit?
“Dan zal ik vooral studeren, maar ook tijd vrij maken voor mijn familie om samen Kerst en nieuwjaar te vieren. Kerst is binnen onze familie heel belangrijk. Mijn oma zou niet blij zijn wanneer ik niet aanwezig was. Recent overleed mijn opa, zodat we er allemaal zéker moeten zijn op die dag voor m’n oma.”
Vanaf je 18e mag je naar de stembus trekken. Heb je al een idee welke partij jouw stem verdient? Of interesseert politiek je totaal niet?
“Momenteel weet ik nog niet voor welke partij ik zou stemmen. Vroeger luisterde ik altijd naar mijn ouders. Maar ik zou liever nu zelf wat meer opzoekingswerk doen, zodat ik voor de juiste partij kan kiezen.”
Corona, de klimaatproblematiek, de oorlog… hoe kijk jij naar de toekomst?
“Ik hoop gewoon dat we geen mondmaskers meer nodig hebben wanneer we familie of vrienden bezoeken. Ik droom van een wereld waarin iedereen zichzelf kan zijn. De mensen moeten elkaar meer accepteren. Het evolueert, maar nog niet voldoende. Sommigen mensen durven nog niet te zijn wie ze willen zijn.”
Waar zie je jezelf binnen tien jaar?
“Hopelijk dan al afgestudeerd (lacht). Ik studeer nu Interieur Architectuur in Gent. En wat later betreft: ik hoop dat ik dan vooral gewoon gezond en wel in ’t leven mag staan.” (Patrick D.)
Eindelijk 18
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
