Jean-Marie Vandendriessche is de Krak van Wevelgem: “Iedere cent gaat naar onze projecten in India”

Jean-Marie tijdens zijn laatste bezoek in India. V.l.n.r. Marnic Desmedt, proost Jean-Marc Soetaert, Jean-Marie Vandendriessche, bisschop van Krishnagar Nirmol Gomes, Jan Verbrugghe en Father George. (repro SL)
Stefaan Lernout

“Arme kinderen in India op weg helpen naar een betere toekomst, dat is het hoofddoel van vzw Kindia en dat is waar ik dagelijks mee bezig ben”, vertelt oprichter en bezieler Jean-Marie Vandendriessche.

Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2022

“De grootste noodzaak is degelijk onderwijs”, begint Jean-Marie. “Dat is voor die kinderen die niets hebben de opstap naar alles. Via Kindia betalen we hun studiekosten of zorgen we voor een betere schoolomgeving. Wij garanderen dat iedere cent die binnenkomt naar onze projecten gaat. Onze reis naar India betalen we zelf, en we doen dat graag want de dankbaarheid die je ginder in ruil krijgt is onbetaalbaar.”

Jean-Marie Vandendriessche

Privé

Jean-Marie (69) groeide op in Bissegem, sinds 1980 woont hij in de Bieststraat in Wevelgem. Hij is gehuwd met Marij D’Haene. Lotte, Noora en Stef zijn de kinderen van dochter Annelies en Bart Vanwolleghem. Jongste dochter Charlotte en Xavier Holvoet zijn de ouders van Xander en Seppe.

Loopbaan

Jean-Marie was onder meer vrachtwagenchauffeur bij Sterima en melkboer met een ronde. Verder was hij gemeenteraadslid bij De Brug, en meer dan tien jaar Rode Kruismedewerker.

Vrije Tijd

Lange wandeltochten zoals ‘de Leie van bron tot monding’, ten voordele van Kindia of de Vierdaagse van de IJzer. Dat wandelen is nu wat minder nadat hij eind november een prostaatkankeroperatie onderging.

Samen met enkele bestuursleden reisde Jean-Marie in november naar het zuiden van India. In de buurt van Calcutta brachten ze een bezoek aan weeshuizen en scholen die Kindia ondersteunt. Scholen met vele duizenden kinderen die allen een geschenk en een speciale maaltijd krijgen, want het is feest als de Wevelgemse delegatie langskomt. “We bezochten onder meer de Monsada Tech-school in Bongaon. De verbouwing die we daar mee ondersteunden, is nu afgerond. Het is een English mediumschool, ze leren er Engels, rekenen en schrijven. Wie zijn opleiding daar heeft gevolgd, is zeker van werk. Op zo’n reis zien we hoe onze steun daadwerkelijk tot resultaten leidt. Soms was het toch wel schrikken en werden we geconfronteerd met de Indiase realiteit. Tijdens een rondleiding kwamen we in de afdeling houtbewerking. Daar moesten de leerlingen voor hun eindwerk een lijkkist maken, dat zegt al genoeg nietwaar? In onze technische scholen maken ze een meubel.”

Father Lievens

“Een van de meest memorabele momenten van de voorbije reis was in Kolebira, 300 kilometer ten westen van Calcutta. We werden er op het ritme van trommels begeleid naar een tent waar de dorpsoverste ons smeekte hen te helpen. Kolebira ligt in de regio waar Pater Lievens actief en geliefd was. De kleinste kleuter daar weet wie hij is. We werden dan ook voorgesteld als bezoekers die uit dezelfde ‘hometown’ kwamen als ‘Father Lievens’. Er staat een kerkje dat nog opgericht werd door Pater Lievens en dringend aan herstelling toe is. Helaas kunnen we daarbij niet helpen, onze fondsen zijn broodnodig voor de kinderen. Maar we brachten de boodschap mee naar Moorslede, wie weet…

“Naast die kerk staat een schooltje, je kan enkel zien dat het een schooltje is omdat er een krijtbord aanwezig is. Voor de rest niets. Geen sanitair, stoelen, banken, vloer of elektriciteit. Dat wordt wellicht ons nieuwe project vanaf 2023. Wij zorgen voor de fondsen, Father George leidt de werken in goede banen en zorgt ervoor dat iedere cent goed besteed is.”

Naast de projecten ondersteunt vzw Kindia via een Foster programma heel wat kinderen, vaak wezen. Met het kind geniet de hele familie mee van de steun. “Ik adopteerde zelf ook een kindje, Rubi Singh heet ze”, zegt Jean-Marie. “Ze werd op zevenjarige leeftijd achtergelaten in een station in Calcutta. Nu is ze 27 jaar en verpleegster. Dankzij Kindia heeft ze voor zichzelf een toekomst kunnen uitbouwen. Ze noemt me steevast ‘Daddy’ en wanneer ik in India ben, komt Rubi me opzoeken. Al verblijft ze 600 kilometer verder.”

“Kleinzoon is jongste garnaalvisser in België”

Hoe weten jullie dat het ingezamelde geld goed besteed wordt?

“Tijdens ons jaarlijks bezoek overhandigen we het geld zelf aan Father George, hij is onze partner ter plaatse. In samenspraak met hem kiezen we de projecten.”

Wat zijn de uitdagingen voor vzw Kindia?

“Het aantrekken van vrijwilligers en natuurlijk de eeuwige zoektocht naar centen. Ik ben er dagelijks mee bezig. Tot vóór corona hadden we 170 Fosterkinderen, nu zijn dat er heel wat minder. We ontvangen een som van de gemeente Wevelgem en van de provincie, maar wanneer verenigingen een goed doel kiezen zien ze ons blijkbaar over het hoofd. Heel wat mensen steunen de Warmste Week, zodat veel centen naar dezelfde zee vloeien. Ook Kindia is daar het slachtoffer van.”

Wat is een kruwer?

“Dat is een garnaalvisser te voet. (lacht). Van mei tot september trek ik om de twee weken naar zee. De liefde voor de garnaalvisserij begon toen ik nog een kind was. Mijn oom was een kruwer die een grote sleper had om garnalen te kruien. Ondertussen is de opvolging verzekerd, via schoonzoon Xavier en kleinzoon Xander, de jongste garnaalvisser in België.”