Jarne Vervaeke is de Krak van Pittem: “Wederzijds respect is onontbeerlijk”

Jarne wordt, omwille van zijn inzet, door familie en vrienden op handen gedragen. (foto Jan)
Jan Goossens
Jan Goossens Medewerker KW

Egemnaar Jarne Vervaeke is de Pittemse Krak 2023 geworden, het gevolg van zijn onverdroten inzet voor het verenigingsleven. Hij deed ons op zijn eigen enthousiaste manier uit de doeken wat hem drijft.

Jarne Vervaeke

Privé

Jarne (23) is de zoon van Filip Vervaeke (58) en Kathleen Deweggheleire (54). Hij heeft nog twee oudere zussen Laura (28) en Elien (26). Hij is ook de trotse oom van Cilou (5 maanden) en Viktor (1,3 jaar). Hij woont nog bij zijn ouders in de Korte Veldweg in Egem.

Loopbaan

Jarne haalde een bachelor houttechnologie aan Hogent. Hij is projectleider bij Vanver in Zwevezele.

Vrije tijd

Door zijn drukke verenigingsleven heeft Jarne weinig tijd voor andere hobby’s. Hij trok met vrienden naar Hongarije naar het festival Balaton Sound en gaat ook een paar keer per jaar met vrienden op weekend. De interesse voor reizen is er in elk geval.

“Door de geduchte medekandidaten had ik er geen idee van op welke plaats ik zou eindigen en ik was dan ook meer dan blij toen ik het bericht kreeg dat ik de Krak 2023 geworden ben”, steekt Jarne van wal. “Ik zie het als een beloning en een bevestiging dat ik nog altijd goed bezig ben. De liefde voor het verenigingsleven hebben we thuis met de paplepel meegekregen. Mijn vader is voorzitter en bestuurslid van de Landelijke Gilde geweest en is nog altijd actief binnen een paarden- en jachtvereniging. Mijn moeder is jarenlang gewestvoorzitter van de Agravrouwen en bestuurslid van Ferm geweest.”

Nieuw leven

“Mijn zus Laura is bestuurslid van de VWE (Vakantiewerking Egem) geweest, bestuurslid van de KLJ en lid van de jeugdraad. Mijn andere zus Elien was voorzitter van de VWE en van de jeugdraad. Ik mag dus wel zeggen dat ik mijn beide zussen opgevolgd heb binnen de KLJ en de jeugdraad.”

“Als ik terugkijk denk ik dat het zaadje voor mijn inzet geplant is bij de VWE. De wekelijkse activiteiten waren voor mijn vrienden en mij iets waar we telkens weer naar uitkeken en de VWE was de plaats waar we ons rot amuseerden. Al vrij jong wist ik dat dit absoluut niet verloren mocht gaan en dat ik dus in de leiding zou gaan om mee de lijnen uit te zetten.”

“Een gelijkaardig verhaal geldt eigenlijk ook voor de KLJ. Van zodra ik kon, werd ik lid en gaandeweg merkte ik dat de KLJ niet meer liep zoals het moest en dat het risico bestond dat een grote groep ging afhaken, wat ik wilde voorkomen. Voor mij was de enige oplossing mee aan de kar gaan trekken om er weer een succes van te maken. Samen met Alice Gelaude heb ik dan de koe bij de horens gevat. We zijn op zoek gegaan naar andere gemotiveerde bestuursleden om de vereniging nieuw leven in te blazen. En met succes. Ons ledenaantal is inmiddels verdubbeld tot om en bij de 140. We organiseren een waaier aan activiteiten waarbij telkens een grote opkomst genoteerd mag worden. We zijn er ook in geslaagd om het wat negatieve imago van de KLJ weg te werken. Onze schouders onder de verlichte boerderijwandeling steken was bijvoorbeeld een goed voorbeeld van het feit dat het bij ons niet alleen om feesten draait.”

Respect

We vroegen Jarne waaraan volgens hem dit succes te danken zou zijn. “Alles staat en valt in de eerste plaats met een gemotiveerd team binnen het bestuur. Op papier hebben we een voorzitter, maar in de praktijk is iedereen gelijk en heeft iedereen evenveel te zeggen. Daarnaast is wederzijds respect, zowel binnen het bestuur als naar de leden toe, onontbeerlijk. Wanneer je respect toont naar de anderen zal je ook respect terugkrijgen. Respect hangt voor mij ook samen met een open geest. Niemand heeft de waarheid in pacht en de leden hebben vaak schitterende ideeën, waar het bestuur nog nooit aan gedacht heeft. Ten slotte is ‘dankbaarheid’ een woord dat ik hoog in het vaandel draag. Het is een kleintje om ‘dank u’ te zeggen, maar het doet bij de desbetreffende persoon vaak veel deugd.”

Wat heeft je doen besluiten ook voorzitter van de jeugdraad te worden?

“Ik was al een tijdje lid van de jeugdraad als vertegenwoordiger van de KLJ. In september 2022 besloot Emily Braeckevelt te stoppen als medevoorzitter van Siel Vandendriessche en dus werden kandidaten gezocht om haar taak over te nemen. Omdat Siel en ik vaak op dezelfde lijn zaten en ik hier nog wel een uitdaging zag, besloot ik mij kandidaat te stellen en ik werd ook verkozen. Inmiddels is Siel gestopt en ben ik alleen voorzitter.”

Welke uitdaging zag je hier dan?

“Toen ik voorzitter werd, heb ik mij tot doel gesteld de verenigingen dichter bij elkaar te brengen. Uiteraard heeft iedere vereniging haar eigenheid, maar dat sluit niet uit dat er een gezonde dialoog en een intensievere samenwerking mogelijk moet zijn.”

En ben je in je opzet geslaagd?

“Ik ben van mening van wel. Er wordt binnen de raad veel opener gepraat en het besef is gegroeid dat we van elkaar kunnen leren, iets wat de eigen werking alleen maar kan verbeteren. Ik merk ook dat de verenigingen nu veel meer naar elkaars evenementen gaan.”