Gisele (67) uit Wevelgem wacht met euthanasie tot honden nieuw baasje hebben: “Ik wil zeker zijn dat ze goed terechtkomen”

Gisele Modaert (67) uit Wevelgem is op zoek naar een nieuw baasje voor haar twee honden Lily en Boy. Tien jaar geleden werd er bij haar een chronisch longziekte vastgesteld, waardoor ze heel moeilijk kan ademen. De afgelopen jaren ging ze steeds achteruit. Door de hevige pijn besliste Gisele om euthanasie aan te vragen. Maar voor ze die stap neemt, wil ze zeker zijn dat haar honden een goede plaats krijgen. “Het zijn echte lieverds. Ze kunnen perfect iemand eenzaam gezelschap houden.”

Tien jaar geleden werd er bij Gisele Modaert (67) uit Wevelgem COPD vastgesteld. Dat is een chronische longziekte die het haar heel moeilijk maakt om te ademen en voor veel pijn zorgt. “Maandag word ik 68 jaar, maar voor mij mag het hier gedaan zijn. Mijn longcapaciteit ging jaar op jaar achteruit. Het is precies alsof ik de hele tijd door een rietje moet ademen. Daarom heb ik ook beademing nodig. Dat maakt me heel wat minder mobiel. Er bestaat geen geneesmiddel voor COPD, dus ik zal nooit meer beter worden”, vertelt Gisele.

“Vroeger was ik een bezige bij en nu voel ik bij iedere beweging pijn”

Tot haar pensioen drie jaar geleden reed Gisele dagelijks met de camionette op en af naar Parijs voor haar werk. “Ik was een bezige bij en zat ook graag buiten. Ik ging zo goed als dagelijks paardrijden. Vier jaar geleden heb ik mijn paard moeten verkopen, omdat het voor mij niet meer ging. Het gaat steeds meer bergaf. Mijn leven nu ziet er helemaal anders uit, ik kom al drie jaar niet meer echt buiten. Drie maanden geleden ben ik ook zwaar gevallen, waardoor ik constant pijn heb. De zwaarste pijnstillers helpen mij ondertussen ook niet meer. Daarom heb ik euthanasie aangevraagd.”

Liefdevol gezelschap

Gisele wordt gezelschap gehouden door haar prachtige honden Lily en Boy. “Een tweetal jaar geleden werd ik 7 weken lang in het ziekenhuis opgenomen. Daarna kwam ik thuis in een leeg huis, want mijn vorige hond Ruby was net overleden. Ik voelde me zo eenzaam. Mijn dokter stelde toen voor om opnieuw een hond te nemen”, gaat Gisele verder. “Online botste ik op een oproep uit Spanje om Lily en Boy, een kruising tussen een springerspaniël en een podenco een thuis te geven. Toen heb ik besloten om broer en zus uit Malaga met een organisatie te laten overkomen en in huis te nemen.”

“Boy werd vroeger op straat geslagen met een stok, hij is nu nog altijd erg verlegen en heel stil”

De honden hebben al twee jaar hun vaste plekje in de zetel naast Gisele. “Ze hebben het ook niet gemakkelijk gehad. Lily en Boy leefden eerst een tijd op straat. Daarna zaten ze in een asiel in Spanje, waar ze helemaal niet goed verzorgd werden. Boy werd ook geslagen met een stok, daarom is hij nu nog altijd zeer ingetogen en stil. Sinds ik me nu ook moet behelpen met een wandelstok, is hij soms echt bang. Waarschijnlijk doet dat hem terugdenken aan de borstel waarmee hij geslagen werd.” (Lees verder onder de foto)

Voor Gisele zijn de honden een grote steun. “We hadden direct een band. Ze hebben me altijd gezelschap gehouden tijdens mijn ziekte en maakten mijn dag telkens beter. Het is alsof het mijn kinderen zijn. Ik wil niet naar het ziekenhuis gaan en hen hier achterlaten, dus word ik hier nu geholpen door thuisverpleging en thuiszorg. Lily en Boy zijn alles voor mij, ik kan niet zonder ze. De laatste tijd is het hier altijd ons drie geweest. Ik had nooit gedacht dat ik ze zou moeten achterlaten.”

Zoektocht naar nieuw baasje

Nu de euthanasieaanvraag van Gisele werd goedgekeurd, is ze op zoek naar een nieuw baasje voor Lily en Boy. “Ik heb te veel pijn om nog door te gaan, maar ik kan ze niet alleen achterlaten. Daarom wacht ik met euthanasie tot ze een nieuwe thuis hebben. De afgelopen twee jaar zijn ze allebei nooit lang alleen geweest. Daarom zoek ik een baasje die voldoende tijd voor hen kan vrijmaken. Mijn vier kinderen zijn veel te druk bezig met hun werk en gezin om voor Lily en Boy te kunnen zorgen.”

Het was Jill, een vriendin van Gisele uit Nederland, die de oproep voor een nieuw baasje deelde op Facebook. “Lily en Boy zijn nog maar drie jaar en zijn heel rustige honden: ze zijn lief tegen iedereen en blaffen heel weinig. Ze zijn ook heel vriendelijk tegen andere dieren, zo zullen ze niet blaffen wanneer ze een kat zien. Lily en Boy zijn ook echte luilakken, ze slapen bijna meer dan een kat. Ze hebben niet veel nodig, een kleine tuin en liefde is meer dan genoeg. Ik kan het niet aan om ze alleen achter te laten.”

“Pas als Boy en Lily een nieuwe thuis hebben gevonden, zal ik in rust afscheid kunnen nemen”

Het belangrijkste voor Gisele is dat broer en zus kunnen samenblijven. “Boy zou niet zonder zijn zus kunnen. Bij wie ze terechtkomen, maakt niet veel uit. Het moet niet iemand van de streek zijn. Het is me gelijk of het een alleenstaande is of een gezin. Iemand die eenzaam is zou ideaal zijn, want ze zijn erg gesteld op gezelschap. Ik wil er gewoon alles aan doen dat ze een goede thuis hebben en een baasje krijgen, die het goed met ze voor heeft. Vandaar wil ik die persoon ook eerst ontmoeten. Pas als ze een nieuwe thuis hebben gevonden, zal ik kunnen afscheid nemen”, besluit Gisele.