Tientallen vrijwilligers zakten midden februari af naar Turkije, om in een veldhospitaal mensen te helpen die getroffen werden door de aardbeving. Dat deed ook vroedvrouw Els, die getuige was van de eerste baby die in het veldhospitaal geboren werd: “Een magisch moment”
Het veldhospitaal van B-Fast is gelegen op een braakliggend terrein naast het bestaande ziekenhuis van Kirikhan, een stad in de Turkse provincie Hatay die zwaar werd getroffen door de aardbeving. Daar is Els Dobbelaere (54) twee weken geleden toegekomen. “Ik ben al 10 jaar aangesloten bij B-Fast, maar dit is mijn eerste buitenlandse missie. Het was echt indrukwekkend om te zien wat het logistieke team hier op korte tijd heeft verwezenlijkt voor onze aankomst”, vertelt Els, die momenteel nog steeds in Turkije zit.
Turbulente dagen
Els is geboren en getogen in Izegem, woont al hele haar volwassen leven in Deerlijk en werkt fulltime als vroedvrouw in het OLV van Lourdes Ziekenhuis in Waregem. Ook daar waren ze op de hoogte van haar plannen: “Tien jaar geleden had ik hen al eens op de hoogte gebracht dat ik mogelijks ooit naar het buitenland zou trekken voor zo’n hulpactie. Begin deze maand stond ik opnieuw aan de bureau van de directeur”, lacht Els. “Ze zijn natuurlijk ook heel trots en hebben meteen tijdelijke vervanging voor mijn shifts gezocht en ervoor gezorgd dat ik drie weken vrij kon nemen.”
In het veldhospitaal werken tientallen vrijwilligers, allen met hun eigen expertise en capaciteiten. Els werkt op de zogenaamde ‘moeder en kind’-afdeling, waar moeders en jonge kinderen zorgen krijgen. Soms zwaar, maar af en toe gebeurt er iets waardoor iedereen er weer even tegen kan. “Maandagavond werden we opgeschrikt door een nieuwe beving, dat was een heftig moment. Vier uur daarna, een beetje voor middernacht, kwam er een Syrische zwangere vrouw samen met haar man bij ons langs. Zij was actief aan het bevallen van haar tweede kindje, eigenlijk heb ik niet zo heel veel meer moeten doen. Alles ging vlot, en om 0.36 uur werd hun prachtige dochter geboren. Een magisch moment, ik kan het niet anders beschrijven”, klinkt het trots.
Dankbaarheid
“Die ouders waren, net als al onze patiënten eigenlijk, zo dankbaar. In België vinden we dat nogal snel normaal, dat een bevalling goed verloopt. Maar zij hebben de afgelopen weken zoveel miserie gezien, een gezond kind op de wereld zetten is echt een bron van puur geluk”, vertelt ze. “Het contrast tussen de hel die ze hebben doorgemaakt en dit moment is heel groot. Ook voor ons team was het dé boost die we nodig hadden na een turbulente dag.”
“Een gezond kind op de wereld zetten in al die miserie, dat is puur geluk”
Zondag vertrekt Els terug naar huis en pikt ze de draad van haar ‘gewone’ leven weer op. Maar als het kan, zou ze zeker ooit terug op buitenlandse missie gaan. “In het ziekenhuis in Waregem help ik natuurlijk elke dag patiënten, dat is mijn job. Maar de mensen hier beleven een andere noodsituatie dan de situaties die ik in België zie. Ik ben altijd gelukkig als er een baby wordt geboren, maar hier in het veldhospitaal komt een andere emotie toch nog ietsje meer naar boven: dankbaarheid. Voor al het goede, zelfs tijdens zulke ramptijden. Ik prijs mezelf echt gelukkig dat ik deel uit mag maken van dit geweldige team, waar iedereen er even hard voor gaat. Ik zou het zo opnieuw doen”, besluit Els.
Aardbeving Turkije
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
