Gert-Jan liep Marathon des Sables voor zus en Think Pink:“Ontlading was enorm na aankomst”

Gert-Jan Timmerman finishte achtste in de Marathon de Sables. © CL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Eindeloze zandvlaktes, een verschroeiende hitte, een Belgisch record en ondertussen ook nog meer dan 16.000 euro ophalen voor het goede doel? Gert-Jan Timmerman (28) deed het in Marokko in de beruchte Marathon des Sables, een van de zwaarste loopwedstrijden ter wereld. Hij keerde terug met een stevige cheque voor Think Pink en een hart onder de riem voor zijn zus, die tegen borstkanker vecht.

Een paar stevige schoenen, heel veel goesting en een tikkeltje gezond gek zijn. Wie deelneemt aan de Marathon des sables is maar beter uit het juiste hout gesneden. De ultralooptocht eist het uiterste van de deelnemers, die meer dan 230 kilometer door de woestijn moeten lopen. De absolute wereldtop verschijnt er aan de start, ronkende namen uit de loopsport die de medailles aaneen rijgen.

“Zelf ben ik dan weer allesbehalve een competitieloper. Ik hou gewoon van het avontuur en de buitenlucht.” Met enige bescheidenheid vertelt Gert-Jan, de Kortrijkse superman, over zijn prestatie waarmee hij zijn thuisstad meteen op de internationale kaart plaatste.

Hij liep, verdeeld over verschillende etappes, het parcours van 236 kilometer uit in iets meer dan 22 uur. Meteen goed voor een Belgisch record. “De afstand was niet echt iets waarover ik veel stress had, de temperatuur dan weer wel”, lacht hij. “Toch moet ik toegeven dat ik het beter heb verteerd dan ik oorspronkelijk had gedacht. De marathon stond al erg lang op mijn verlanglijstje want het is het soort uitdaging waar ik van hou. Mentaal kan ik me motiveren om keihard te trainen als ik weet dat het een project van formaat is.”

Ik koos zelf voor die intensieve week. Mensen die vechten tegen kanker hebben die keuze niet

“De Marathon des Sables biedt dan ook alles waar ik van hou en ik besloot me in te schrijven voor de 36ste editie”, gaat Gert-Jan verder. “Door de coronacrisis was er natuurlijk veel tijd om te trainen en ik volgde een stevig schema. Een voorbereidende marathon lopen in Frankrijk en dan 2 trails om ook de langere afstanden in de benen te krijgen. Ik hield ook, kort voor mijn vertrek naar de woestijn, een 10-daagse warmtestage. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik bijvoorbeeld ging lopen met 7 lagen kleding aan of een half uur in een heet bad ging gaan zitten. Mijn lichaam moest leren omgaan met warme temperaturen en stiekem durf ik bekennen dat het mijn parcours wat dragelijker heeft gemaakt.”

Doemscenario

Op bepaalde momenten haalde het kwik tijdens de marathon des Sables meer dan veertig graden. (gf)
Op bepaalde momenten haalde het kwik tijdens de marathon des Sables meer dan veertig graden. (gf)

Vooral de lange etappe, eentje van meer dan 80 kilometers dwars door Zuid-Marokkaanse woestijn, werd er eentje waar de uitersten werden opgezocht. “De totale afstand werd verdeeld over 6 etappes, waarvan er 5 in de voormiddag werden gelopen”, legt Gert-Jan uit.

Heel even was er ook wat stress want plots moest ik bloed plassen. Dan raast meteen het doemscenario door je hoofd: de opgave. Later bleek het te gaan om iets wat frequent voorkomt bij ultralopers en verdwijnt het met het drinken van veel water

“Op die manier konden we de warme temperaturen van de namiddag vermijden. De lange afstand was dan weer van een ander kaliber, meer nog omdat ik moest starten om 11 uur. Op bepaalde momenten tikte het kwik aan tegen de 40 graden. Tussen de duinen liepen we vol in de zon en was er geen wind, dat hakt er toch stevig op in. Heel even was er ook wat stress want plots moest ik bloed plassen. Dan raast meteen het doemscenario door je hoofd: de opgave. Later bleek het te gaan om iets wat frequent voorkomt bij ultralopers en verdwijnt het met het drinken van veel water. Toen ik na de laatste etappe, met een volwaardige marathonlengte, over de streep kwam was de ontlading dan ook enorm.”

16.000 euro

Naast een waanzinnige prestatie keerde Gert-Jan ook terug met een stevige cheque, die hij aan Think Pink schonk. “Mijn zus vecht tegen borstkanker”, sluit hij af. “Het was voor mij een intensieve week maar het is er eentje waar ik zelf voor koos. Mensen die vechten tegen kanker hebben die keuze helemaal niet. Ze kunnen niet anders dan doorbijten en dat zijn pas de echte superhelden! Het was dan ook niet meer dan normaal dat ik geld bijeen sprokkelde voor het onderzoek naar borstkanker. Ondertussen heb ik een kleine 16.000 euro kunnen verzamelen maar dat bedrag blijft nog steeds groeien, dag na dag.”