Geen reis naar Tunesië, wel een weekje Zeebrugge voor het gezin van Christophe en Annelies

Een reisje Tunesië in juli zat er voor Christophe Gunst (39), Annelies Cuvelier (38) en de kinderen niet in door de coronacrisis. “Dus trokken we naar het appartement van mijn ouders in Zeebrugge”, vertelt Annelies.

Christophe en Annelies wonen samen met hun kinderen Lotte (12) en Lucas (10) in een gezellig huis in de Houtsnipstraat, in de nieuwe verkaveling Baanhof. 13 jaar geleden stapten ze in het huwelijksbootje. Enkele jaren daarvoor hadden ze elkaar leren kennen in Leuven. “Mijn zus studeerde in Leuven, net als Christophe”, vertelt Annelies. “Zelf studeerde ik in Gent, maar ging geregeld uit in Leuven met mijn zus. Via gemeenschappelijke vrienden leerden we elkaar kennen. Niet veel later sloeg de vonk over. Ondertussen hebben we samen twee prachtige kinderen.”

Bergen werk

Christophe ging in januari aan de slag in een boekhoudkantoor. Annelies nam het souvenirwinkeltje van haar ouders over in Brugge, op amper 50 meter van de Grote Markt. “Toen de lockdownperiode inging kreeg ik bergen werk te verwerken”, gaat Christophe verder. “Het ging dan vooral om aanvragen van zelfstandigen voor een tegemoetkoming om de coronaperiode te overbruggen.”

Bij Annelies was het een heel ander verhaal. Zij zag de omzet van haar winkel zienderogen dalen. “Wij leven vooral van het toerisme”, zucht ze. “Maar als de toeristen wegblijven, dan is er ook geen verkoop en zijn er geen inkomsten. Wij hebben het vooral van Amerikanen, Japannezen en Russen. Maar reizen vanuit die landen naar ons land is momenteel niet aan de orde. Ondertussen heb ik het assortiment van mijn winkel wat aangepast. Ik moest iets doen. Zo heb ik nu heel wat Club Brugge-gadgets in de winkel en breng ik aanpasbare mondmakers aan de man. Ik hoop dat de situatie snel stabiliseert en dat het toerisme in Brugge weer op gang komt.”

Elf dagen

In juli stonden voor het gezin elf dagen vakantie in Tunesië gepland. De reis werd geboekt in februari, amper een maand voor de uitbraak. “We keken er zo naar uit om een kleine twee weken te genieten. Het was ook de eerste keer dat we naar daar zouden gaan”, gaat Christophe verder. “We hadden al heel wat over het land opgezocht en toen kwam de coronacrisis. Eerst dachten we nog dat het wel goed zou komen. Maar toen we april voorbij waren, wisten we al dat we de situatie zouden moeten bespreken.”

Ook volgend jaar zal het buitenland waarschijnlijk niet lukken

Christophe en Annelies kozen er uiteindelijk zelf voor om hun reis te annuleren. “We vonden zelf het risico op besmetting te groot”, pikt Annelies in. “En we hadden tot 20 mei de kans om zelf met een minimum aan kosten te annuleren. We verloren uiteindelijk zo’n 15 procent. Het blijft zonde van het geld, maar gezondheid is veel belangrijker.”

Ook voor de kinderen was het een grote teleurstelling. “Welk kind kijkt niet uit naar een reis? Maar uiteindelijk begrepen ze het wel. Ze zijn goed op de hoogte over de regelgeving en volgen het nieuws, net als wij, op de voet.”

Vakantiegevoel

Christophe besloot om verder te werken tijdens de twee weken in juli waarin hij normaal zou genieten van vakantie. En ook Annelies koos ervoor om toch in de winkel te staan. In augustus kregen ze een nieuwe kans, maar dan in eigen land. “Mijn ouders hebben een appartement op de zeedijk van Zeebrugge. Toen ons huis werd gebouwd, verbleven we er al eens enkele maanden. En aangezien het appartement pal op de zeedijk ligt beleefden we zo toch een beetje dat vakantiegevoel. Jammer genoeg kon dat maar voor vijf dagen want de winkel in Brugge moest bemand worden. Die vijf dagen hebben ons toch de nodige rust kunnen bieden”, aldus Annelies.

Voorlopig blijft het koffiedik kijken wanneer het gezin toch een vakantie kan inplannen. “Niemand weet hoe de situatie verder zal evolueren. Voorlopig gaan we ervan uit dat we ook volgend jaar nog niet op vakantie zullen kunnen. Kan het toch, dan is dat mooi meegenomen. We hopen er niet op”, besluit het koppel.