“De New Yorkers bewonderen mijn moed”: Margaux Casteur moet FibriCheck lanceren in de VS

Margaux Casteur is in stijl haar eerste stappen aan het zetten in het ondernemerswereldje. Na werkplekken in Parijs en Barcelona resideert de 27-jarige nu in New York van waaruit ze het Limburgse bedrijf FibriCheck op de kaart zet in de VS. “New Yorkers vinden het moedig wat ik daar doe”, zegt de Waregemse die even terug is in haar thuisstad.

Waregem staat bekend als de stad waar ondernemers zich thuis voelen. Het is inmiddels zeker ook de plaats waar jong vrouwelijk talent zich een weg durft te banen op vele duizenden kilometers afstand van de thuisbasis. Enkele maanden nadat Julie De Brabandere als startend manager van Renson in Australië aan bod kwam in deze rubriek, is het nu aan haar leeftijdgenote Margaux Casteur om uit te leggen waarom een uitdagend avontuur ver van huis zo aantrekkelijk is. Ze is al enkele dagen terug bij haar ouders, de bekende juweliersfamilie Casteur, als we tegenover haar plaatsnemen. De jetlag is verteerd en Margaux is helemaal klaar voor een gesprek vooraleer ze opnieuw richting Uncle Sam zal vliegen.

Je bent in New York aan de slag via het Prins Albertfonds. Leg eens uit hoe dat precies zit?

“Dit fonds biedt een beurs aan jonge mensen om gedurende één jaar een zakelijk project te realiseren voor een Belgisch bedrijf in het buitenland. Van de honderden die zich jaarlijks inschrijven wordt er uiteindelijk maar een dertigtal geselecteerd. Ik heb voor de Hasseltse start-up FibriCheck gekozen omdat ik altijd al een voorliefde heb gehad voor de medische sector. Dit bedrijf ontwikkelde een algoritme waarmee je met jouw smartphone voorkamerfibrilatie en andere hartritmestoornissen kunt volgen. Op die manier kan het de mogelijke ernstige gevolgen daarvan, zoals een beroerte, voorkomen. In Europa zijn er inmiddels 1,2 miljoen gebruikers.”

Wat is jouw opdracht daarbij?

“FibriCheck lanceren op de Amerikaanse markt. Mijn werkplaats is New York maar ik ben de voorbije maanden ook al in Atlanta, Boston, San Francisco en andere grote steden geweest om er met cardiologen, elektrofysiologen en experten in de industrie te spreken. Ik wil deze opdracht ook graag voortzetten als het project met het Prins Albertfonds beëindigd is. Veel zal afhangen van het feit of er voor FibriCheck een markt is in Noord-Amerika. De eerste signalen zijn alvast positief.”

Maakt de stad zijn naam waar als ‘the city that never sleeps’?

“Dat is in niets gelogen. New York biedt echt veel mogelijkheden en je kunt daar netwerken tot in de vroege uurtjes. Dat ik het een prachtige stad vind komt ook omdat iedereen daar echt open-minded is. Wat of hoe iemand is, het speelt daar allemaal geen rol.

“Mijn ouders zijn blij dat ik alle kansen grijp die op mijn pad komen”

Iedereen is er welkom. De meeste New Yorkers zijn ook erg vriendelijk en ik word er ook echt goed omringd. Bovendien hebben New Yorkers er veel respect voor dat ik als Europeaan in hun land voet aan de grond probeer te krijgen voor FibriCheck.”

Kortom het is daar de hemel op aarde.

“Ja, al zie ik ook wel dat het daar niet allemaal rozengeur en maneschijn is. Doordat er daar geen goed uitgebouwde sociale zekerheid bestaat zoals we die in Europa kennen, moeten toch flink wat mensen op straat zien te overleven.”

Met een master kinesitherapie leek je in eerste instantie op weg naar een carrière als kinesiste. Wat is er onderweg gebeurd?

“Tijdens mijn stages voelde ik al snel dat dit toch niets voor mij zou zijn. Ik kwam tot de vaststelling dat ik een job wilde uitoefenen met een grotere impact op de samenleving, meer variatie en avontuur. Ik ben toen kort na mijn studies kinesitherapie een aanvullende studie aan de ESCP Business School in Parijs gestart waar ik nog een bijkomende master in biopharma management heb behaald. Ik ben daarna in Parijs voor drie jaar aan de slag gegaan als consulent bij een adviesbureau gespecialiseerd in medisch-commerciële vraagstukken. Dit bureau heeft me toen ook naar Barcelona gebracht.”

Nooit gedacht om in het spoor te treden van jouw ouders, die de derde generatie uitmaken van de juwelierszaak Casteur in Waregem?

“Met die beslissing ben ik voorlopig nog niet bezig. Een juwelierszaak runnen is totaal iets anders dan mijn huidige, internationale carrière. Mijn ouders zijn trouwens blij dat ik alle kansen grijp die op mijn pad komen zodat ik die ervaringen kan meenemen om mezelf als ondernemer voort te ontwikkelen. Hetzelfde geldt voor mijn broer die pas afgestudeerd is.”

Je woont nu al vier jaar, met tussenpauzen, in het buitenland. Waarvoor kom je graag terug naar Waregem?

“Om mijn familie of vrienden terug te zien. Of om een evenement als de Waregem Koerse Feesten mee te maken. Ik denk dat ik er sedert mijn vijftiende altijd ben bij geweest. Al zal dat dit jaar niet het geval zijn. Het is wat het is en er gaan ongetwijfeld nog veel leuke edities volgen.”