De Mol-deelnemer Martijn Loosvelt uit Ooigem: “Een van de mooiste ervaringen in mijn leven”

Sinds zondag weet iederéén in Ooigem en omstreken wie Martijn Loosvelt is. De 23-jarige kandidaat van De Mol sprong meteen in het oog bij de start van de nieuwe reeks. Hij krijgt dan ook heel wat leuke reacties. “Ik trok op skireis naar Oostenrijk en moest onderweg de hele tijd berichtjes beantwoorden: geweldig!”

“Het is de max, hé! Spannend ook. Ik kan al niet wachten tot de volgende aflevering”, grijnst Martijn Loosvelt. De 23-jarige Ooigemnaar beleeft ook nu duidelijk evenveel plezier als tijdens de opnames van De Mol eind vorig jaar. De zoon van Geert Loosvelt en Katelijn Callewaert is in het dagelijkse leven facility assistant voor de firma Freestone Group. Zondag heeft ongetwijfeld half Vlaanderen zich afgevraagd wat die job precies inhoudt. “Ik maak deel uit van een facilitair team, waarbij ik een soort medium ben tussen de architect, de bouwheer en een bedrijf. Zo werk ik momenteel bij Daikin in Oostende, dat zijn bureaus stript en renoveert. Ik moet er mee voor zorgen dat die mensen tijdelijk ergens kunnen werken en dat gaat heel breed, van toiletten tot parking. In het zomerseizoen regelen we dan modulaire gebouwen, een soort containers, voor de extra seizoensarbeiders.”

Als iemand vraagt naar details, antwoord ik altijd hetzelfde: we zien wel

Ziek door de stress

Martijn woont nog thuis, maar hij is met zijn vriendin Cato Koslowski die hij leerde kennen tijdens zijn studies facilitair management op zoek naar een eigen stekje. “Het was eigenlijk zij die mij aanspoorde om mij in te schrijven”, aldus Martijn. “Ik was een niet al te intensieve kijker, maar besloot om het er inderdaad eens op te wagen. Ik had geen verwachtingen, mijn filmpje was ook erg droog eigenlijk, maar niet veel later kreeg ik te horen dat ik bij de laatste 200 zat. Vanaf toen ging het snel. Ik dacht nog altijd: we zien wel. Het besef kwam er pas toen ik op het vliegtuig moest stappen. Ik was eigenlijk vrij ziek voor ik vertrok, deels ook door de stress. Je zit de hele tijd alleen op het vliegtuig en je ziet pas de andere kandidaten eenmaal je geland bent. De productie had ons aangeraden om wat te slapen. Maar als je nerveus bent, lukt dat niet bepaald. Ik dacht bij onze aankomst overigens dat we naar een hotel zouden gebracht worden om wat te rusten, omdat we al bijna de klok rond wakker waren. Maar voor we het goed en wel beseften, zagen we vanuit het busje opeens presentator Gilles De Coster opduiken voor de eerste opdracht. Toen had ik echt het gevoel alsof ik in mijn televisie was gekropen. En toen ik de kraan zag voor die benjisprong was ik meteen wakker.” (lacht)

“Reis naar Mexico”

In de eerste aflevering werd ook bepaald wie De Mol zou worden. Alle kandidaten hadden volgens de productie de skills om de ultieme saboteur te zijn. Of hij het is, kan Martijn natuurlijk niet zeggen. Discretie is dan ook heel belangrijk. “Op mijn werk had ik gezegd dat ik met mijn vriendin op reis ging naar Mexico. Tegen mijn vrienden had ik dan weer gezegd dat ik voor het werk naar Polen moest. Enkel mijn vriendin, ouders en broer waren op de hoogte.” Tot een week voor de uitzending… “Mijn telefoon ontplofte zowaar, ja. Ik zat net aan het stuur op weg naar Oostenrijk voor een skireis. Er kwamen er zoveel binnen dat ik mijn stuur heb afgegeven en de hele weg tot daar de vele sms’jes, WhatsAppen en mails heb beantwoord.”

Martijn is immers sociaal erg actief. Hij is actief bij Puur Sport Waregem, waar hij tennisles geeft, en in zijn vrije tijd voetbalt hij bij FC ‘t Postje. “Een machtige bende is dat. Na de eerste aflevering zijn we samengekomen in het Brouwerijtje in Sint-Baafs-Vijve om te vieren dat ik naar de tweede aflevering mocht. Tennis staat overigens weer even op een laag pitje, door mijn studententijd, maar ik hoop het deze zomer weer op te pikken.”

De afgelopen weken waren al hectisch, maar als Martijn een tijdje zou meedraaien, gaat het nog niet meteen gaan liggen. “Als iemand vraagt naar details, antwoord ik altijd hetzelfde: we zien wel. Die ingesteldheid heb ik nu ook. Ik weet wel dat het een van de mooiste ervaringen in mijn leven is geweest. Ik ben iedereen dankbaar, van mijn werkgever en vriendin tot de casting en de geweldige filmploeg. Superveel respect trouwens voor de crew. Hoe die camera- en geluidsmannen met zo’n zwaar materiaal soms letterlijk rondlopen… Dat zijn echte sportmannen, niet normaal. Ik was gefascineerd door hun drones. Ik heb ook eentje, waarmee ik graag experimenteer. Achteraf maak ik dan een aftermovie.” Dit keer zit hij zelf in eentje. “En wat voor een land! Ik was nog niet in Vietnam geweest. Mijn vriendin heeft een bedrijfje met een collectie damesondergoed (Cato Essentials, red.) en een deel wordt daar gemaakt. Ik zou zijn meegegaan om die productie te zien, maar dat ik via De Mol naar Vietnam mocht, was een geweldig cadeau.” (Bert Vandenberghe)