Corona heeft geen negatieve impact op bloedgiftes

Foto vlnr:Marie-Paule Hellebuyck(mevr.Van Hauwaert)- Rosa Van Colen(Rode Kruis Brugge)-Steven De Keyser- voorzitter Hugo Van Hauwaert-Patrick Ver Eecke-Dirk Lemey.
Redactie KW

Op driekoningendag vond de eerste bloedinzameling van het Rode Kruis in dit nieuwe jaar plaats. Op de vertrouwde locatie, zaal voor Sport en Spel, en in coronamodus. De afgelopen coronajaren konden de acht geplande afnamedagen gewoon plaatsvinden. Er werd wel even uitgeweken naar zaal Polenplein, omdat de gewone zaal dienst deed als testlokaal.

Werkgroep Bloedgevers Ruiselede, éen van de vele socioculturele organisaties in het Molendorp, is blij met het feit dat de coronapandemie nagenoeg geen negatieve impact had op de werking van het comité. De werkgroep bestaat uit voorzitter Hugo Van Hauwaert, Dirk Lemey, Steven De Keyser en Patrick Ver Eecke. De werking is uberhaupt drastisch veranderd in het afgelopen decennium.

Dirk Lemey volgde de voetsporen van zijn vader zaliger, met tomeloze humanitaire inzet en gedrevenheid voor de bloedgevers, al heel lang. “Het is allemaal fel veranderd. Ten goede doordat het Rode Kruis veel administratief werk doet vanuit Brugge. Het ledenbestand, de periodieke uitnodigingen via PC, telefoon of berichtjes op smartphone. Tot zowat vier jaar geleden deed ik de dag van de bloedgifte nog de ruime toer met wagen en microfoon en luidsprekers erop. Nostalgie welt op als ik denk aan die jaarlijkse eetfeestjes met de bloedgevers in het zaaltje bij Richard aan de Veldstraat. De groep donoren was daardoor wel een hechtere vriendenkring, met de inzet voor de samenleving als hechtmiddel. En die rijkgevulde prijzentafel bij de collectes: heerlijke tijden. Nu is het anders met een no-nonsense en eerder technologische aanpak.”

Tijdschema

“Het klinkt bizar en toch moet ik beamen dat corona ook een immens voordeel genereerde”, aldus voorzitter Hugo Van Hauwaert. “Nu zien we geen lange wachtrijen meer in het lokaal. Soms duurde het aanschuiven en de beurt afwachten wel bijna een half uurtje. Dat is verleden tijd. De potentiële donoren – ons bestand van zowat 230 mensen – worden uitgenodigd met een tijdschema, waarop ze zich registreren en het tijdstip van donatie aankondigen. Op basis van de capaciteit, zeven ligstoelen en tegen een gemiddelde van één persoon per kwartier. Dat verklaart dat het nu allemaal zo vlot en geordend verloopt zonder piekmomenten van drukte. Voor de coronaperiode noteerden we 100 donaties per inzameldag, nu zowat 80. Of dat een causaal verband heeft, kunnen we niet bepalen. Heel wat factoren kunnen spelen.”

Kweekvijver

Eén van de cruciale opdrachten is het aanvullen of actualiseren van de ‘kweekvijver”, het globaal bestand van donoren. En dat is geen evidentie. “We gooien dan ook alle middelen in de weegschaal om mensen te overtuigen donor te worden. Met affiches, via Facebook, de gemeentelijke infokanalen. Zelfs experimenteerden we eens met kleurrijke spandoeken, meteen met gunstige respons. We merken wel dat de beste promotie bestaat uit de generatietraditie. De ouders komen jarenlang doneren, de kinderen weten dat en slaan vanaf hun 18de dezelfde weg in van burgerzin, solidariteit en warme naastenliefde. Ook de mond-tot-mondreclame werpt vruchten af. Die ervaring en die vaststellingen verheugen mateloos en geven perspectief voor de toekomst. Vooral het gegeven dat de pandemie – met alle doemscenario’s van besmetting, ziektes en risico’s – toch geen aderlating betekende voor onze werking, is een opsteker voor onbevangen blijvende inzet van onze werkgroep.”

“We zijn alle donoren zo dankbaar namens het Rode Kruis, namens de gemeenschap. Nu krijgen ze bij de eerste donatie van het nieuwe jaar een extra cadeautje mee, oververdiend. Nu maar hopen dat we nog dit jaar kunnen verderwerken in ‘gewone’ omstandigheden, een eufemisme voor virusvrij en zonder limieten.”

(RV)