Schepen Kris Notebaert neemt afscheid van de politiek: “Geen kiezersbedrog plegen”

Kris Notebaert was 21 jaar schepen. © MD
Andres Hollebeke
Andres Hollebeke Medewerker KW

Na dertig jaar in de gemeenteraad, waarvan 21 jaar als schepen, neemt Kris Notebaert (59) straks afscheid van de politiek. Bij de komende verkiezingen zal hij niet langer opkomen op de CD&V-lijst. “Mijn zoon Ewoud staat op de lijst en ik wil geen kiezersbedrog plegen”, zegt de schepen van onder andere Landbouw en Afvalbeleid.

Kris Notebaert baat samen met zijn echtgenote Katrien Moyaert (56) een gemengd landbouwbedrijf uit in de Spaarpotweg in Watou. Ze hebben vijf kinderen: Florejan (30), Ewoud (27), Elfriede (25) en de tweeling Eli en Louwiek (23). In de jaren 90 kwam hij in de politiek terecht. “Tot we trouwden zat ik in het bestuur van de KLJ”, blikt Kris terug. “Via verslagen en artikels in Het Wekelijks Nieuws volgde ik toen al de gemeenteraad van Poperinge op de voet. Dat heeft mij altijd geïnteresseerd. Ik woonde een paar open vergaderingen van CD&V bij en ik kreeg in 1994 de 21ste plaats op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen. Met 550 stemmen werd ik meteen rechtstreeks verkozen en zo werd zes jaar gemeenteraadslid.”

Schatten

Bij de verkiezingen in 2000 behaalde Kris 860 stemmen. Na nog eens drie jaar als gemeenteraadslid werd hij schepen. Hij volgde toen Gilbert Feryn op en nam zijn bevoegdheden over, waaronder Landbouw en Openbare Werken. Bij de verkiezingen in 2006 behaalde schepen Notebaert meer dan 1.000 stemmen, het meeste na de burgemeester en zo werd hij eerste schepen. In 2012 en 2018 stemden twee keer exact 1.192 mensen voor hem en Kris kreeg de departementen Landbouw, Milieu, Openbare Werken (zonder dorpskernvernieuwingen), Waterlopen, Landelijke Wegen, Afvalbeleid, Dierenwelzijn en Senioren. “Wanneer ik de resultaten van de telbureaus er op naga, zie ik dat ik mijn stemmen verzamel in zowat alle deelgemeenten. Dus niet alleen in eigen gemeente Watou. En ook zeker niet alleen uit landbouwmiddens. In Poperinge zijn er nog 350 boerengezinnen en velen van hen zijn liberaal gezind.”

“Een van de taken van de landbouwschepen is deel uitmaken van de schattingscommissie. Ik ben er voorzitter van en samen met onder meer enkele andere landbouwers, een vertegenwoordiger van de belastingen en van het ministerie van Landbouw, gaan wij op vraag van de landbouwers schade opmeten bij de vruchten op het veld. Dat kan zijn na heftige weersomstandigheden, wildschade en dergelijke meer. Daar moeten wij dan een proces-verbaal opmaken voor de verzekering. Na de doorgang van de rally moeten wij niet optreden. Zij hebben hun eigen experts.”

“Ik wil nu de fakkel doorgeven aan mijn zoon Ewoud”

“Thuis hebben we nooit hop gekweekt, maar ik heb mij in al die jaren in dat aspect van de landbouw in Poperinge ferm ingewerkt. Momenteel zijn er in onze regio nog 17 hopboeren, die samen 150 hectare hop telen. Binnen het stadsbestuur hebben we voor hen een aparte cel opgericht. Onder mijn beleid hebben we de dienst Landbouw volwaardig op poten gezet. Ook ben ik bestuurder van de vzw Hop, die de hopboeren beter doet samenwerken. We reiken het kwaliteitslabel Belgische Hop uit, waarmee de brouwers kunnen pronken op hun etiketten. Omdat de goede hoprassen uit Groot-Brittannië en Duitsland niet worden vrijgegeven, zijn we in samenwerking met Inagro al enkele jaren bezig met de ontwikkeling van een eigen Poperings hopperas. Dat moet aangepast zijn aan het klimaat in onze streek, duurzaam zijn en bestand tegen de verwelkingsziekte. Ik denk dat het nog tien jaar zal duren voor deze soort hier volwaardig kan geteeld worden. Poperinge blijft dé Hoppestad van de Benelux, en de hop is van kapitaal belang voor ons toerisme.”

Landelijke wegen

Ook de landelijke wegen is een domein waar Kris zich steeds voor ingezet heeft. “In mijn bijna 21 jaar als schepen pakten we twee à drie keer per jaar een pakket landelijke wegen aan. Die bundelen we, om de prijs te drukken. We zorgden voor de aanleg van fietspaden langs de Krombeekseweg, naar Watou, Woesten, en nu naar Westouter en Westvleteren. Als schepen zorgde ik er ook voor dat er een dierenasiel kwam, de aanpak van zwerfkatten, de overschakeling van vuilniszakken naar bakken, restaval en GFT apart, een nieuw containerpark, en de aanleg van bufferbekkens.”

Nu acht Kris Notebaert de tijd rijp om afscheid te nemen, maar de familienaam Notebaert verdwijnt nog niet uit de Poperingse politiek. “Mijn zoon Ewoud staat nu op de CD&V-lijst en ik wil de fakkel aan hem doorgeven. Ik heb er de leeftijd voor en wil geen kiezersbedrog plegen door nog zelf eens stemmen te ronselen. We mogen immers niet samen zetelen.”

Lees meer over: