“Ik schrik ervan dat jongeren steeds rechtser stemmen”: Marthe (17) en Yma (18) zijn jongste kandidaten die opkomen in Kortrijk

Yma en Marthe hebben een duidelijke visie en staan ideologisch dicht bij elkaar: “Het moet terug oké zijn om als jongere links te stemmen.” © Kurt De Schuytener
Rémi Bruggeman
Rémi Bruggeman Medewerker KW

Voor Yma Haemers (Groen) en Marthe Geeraert (Vooruit) is politiek geen ver-van-hun-bedshow in Kortrijk. De twee hebben een duidelijke visie en staan ideologisch dicht bij elkaar. Tijd om met de jeugd, onze toekomst, te spreken over de verrechtsing van de maatschappij.

Wie zijn Yma en Marthe?

Yma Haemers (18) staat op de achtste plaats op de lijst. Ze is net afgestudeerd in de richting Latijn-Moderne talen aan het Guldensporencollege Kaai. Yma is actief in de Kunstenjeugdbeweging ‘Bazart’. Haemers staat aan het begin van haar academische carrière. Ze zal Onderwijskunde studeren aan de Kulak.

Marthe Geeraert (17) zit nog in het middelbaar. De Aalbeekse volgt de richting ‘Opvoeding en begeleiding’ in RHIZO Lifestyleschool Kortrijk en zit in het zesde middelbaar. Geeraert is leidster in de Chiro van Aalbeke en ook hoofdmoni bij Kazou.

Jullie zijn de jongste kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen en ook generatiegenoten, maar kennen jullie elkaar eigenlijk?

Marthe: “Wij kennen elkaar sinds we drie jaar oud zijn. Onze ouders hebben gemeenschappelijke vrienden. Het is pas later, in het eerste en tweede middelbaar, dat we elkaar beter leerden kennen. We zaten in dezelfde school en in dezelfde vriendengroep. Vanaf het derde middelbaar gingen we allebei naar een andere school.”

Yma: “We bleven wel samen in de toneelschool zitten, dus we zijn elkaar nooit volledig uit het oog verloren. We zijn dan beide tijdens de coronacrisis gestopt met toneel. Doordat we allebei in de politiek stappen, komen we elkaar nu weer wat meer tegen, en da’s natuurlijk leuk.”

Het valt ook op dat jullie allebei opkomen voor linkse partijen. ‘Jong’ en ‘links’ worden doorgaans met elkaar geassocieerd, maar in onze provincie is het sinds een aantal jaar eerder ‘jong’ en ‘rechts’ aan het worden. Zien jullie dat ook zo?

Yma: “Ik heb ook wel het gevoel dat heel wat jongeren rechts beginnen te stemmen. Ik merk dat bijvoorbeeld op school en soms ook wel van vrienden. Dat choqueert me wel en ik zou het graag anders zien. Ik ben bij Groen gegaan omdat ik de verrechtsing van mijn generatie wil tegengaan. Het moet terug oké zijn om als jongere links te stemmen.”

“Mijn kamergenote had geen geld voor shampoo. Toen voelde ik dat ik wou helpen dit te veranderen”

Marthe: “Ik denk vooral dat onze generatie het minst af weet van de politiek. Ik merkte bijvoorbeeld bij mijn vrienden die voor de Europese verkiezingen gingen stemmen in juni dat er veel groepsdruk is. Dan denken ze: ‘mijn vrienden stemmen op die partij, dus ik zal dat ook doen’. Ik heb het dan trouwens enkel over N-VA of Vlaams Belang-stemmers. Ik vind gewoon dat je je eigen mening en politieke voorkeur moet kunnen vormen, en dat je niet pakweg de mening van je ouders moet volgen.”

Hoe proberen jullie dan leeftijdsgenoten toch warm te maken?

Marthe: “Kijk, het zou fantastisch zijn mochten mijn vrienden op me stemmen, maar ik heb dus liever dat ze hun eigen mening vormen. Ik zal de standpunten van onze partij wel uitleggen als ernaar gevraagd wordt.”

Yma: “In gesprek gaan is voor mij ook belangrijk, het liefst in een informeel gesprek. Als een onderwerp dat me raakt op een feestje naar boven komt, dan is dat soms effectiever dan tijdens een formeel gesprek. Ik ga ook graag in gesprek met mensen met een andere mening om te luisteren en hen eventueel te overtuigen. Ik zal nooit vragen om op mij te stemmen, maar heb m’n goeie vrienden natuurlijk wel verteld dat ik op de lijst sta. Ik wil vooral dat de mensen gaan stemmen, ook nu het niet meer verplicht is. Het gaat over je eigen toekomst, hé!”

Liggen jullie dan zelf wakker van jullie toekomst?

Marthe: “Wij hebben niet de luxe dat onze ouders later ons huis kunnen betalen. Als ik wil studeren én een deftige job wil én ook wil gespaard hebben, moet ik wachten tot ik 30 ben. Voor mijn kinderen zal het nog erger zijn om rond te komen en ik vind het zo jammer dat onze maatschappij die richting op gaat.”

Yma: “Ik sluit me daar ook wel bij aan. Ook verkeersveiligheid droeg bij aan m’n keuze voor de politiek. Als ik naar school fiets, zie ik op een korte fietstocht al bijna vijf bijna-aanrijdingen. Er mag voor mij ook nog wat meer groen in de stad. Het stadsbestuur heeft die weg al ingeslagen, maar het mag nog meer zijn.”

Hoe zijn jullie ten slotte in de politiek terechtgekomen?

Marthe: “Het was voor mij vooral een eye opener toen ik in Gent op internaat zat en een van mijn kamergenoten niet eens genoeg geld meer had om shampoo te kopen. Ik nam dan shampoo mee van bij mij thuis voor haar. Dan wist ik dat er iets moest veranderen in onze samenleving. Ik had al lang interesse in politiek en wou er wel iets mee gaan doen. Rond de paasvakantie vorig jaar had ik een gesprek met Maxim Veys. Ik wist wel al dat mijn mening aansloot bij die van Vooruit. Ik ben dan bij de Jongsocialisten terechtgekomen, maar dat was helemaal niet met de bedoeling om op een lijst te staan. Maxim vroeg het me een klein halfjaar geleden en ik zag dat natuurlijk wel zitten. Ik wil alle kansen grijpen.”

Yma: “Ik zou ook zeggen dat mijn periode in het derde en vierde middelbaar een kantelpunt was. Ik zat voordien in een Freinetschool waar ik volledig mezelf was. Plots kwam ik aan op het Guldensporencollege Kaai en merkte ik dat dat niet meer kon door mijn klasgenoten. De politiek kwam bij mij via mijn ouders. Zij stonden vroeger op de lijst bij Groen. David Wemel vroeg mijn vader of hij nog jongeren kende en zo werd het via via aan mij gevraagd.”