Emotionele verkiezingsdag voor minister Crevits na de dood van drie naaste familieleden: “Verdriet komt en gaat, maar verdwijnt nooit helemaal”
Nooit eerder kende minister Hilde Crevits zo’n zware aanloop naar de verkiezingen dan nu. Tussen eind augustus en midden september verloor ze drie van haar vier naaste familieleden. Achtereenvolgens stierven haar moeder, haar vader en haar schoonvader. Leed dat bijna niet te dragen valt. Zij, haar man Kris Devolder en haar schoonmoeder Mariëtte Vansteelandt blijven verweesd achter. Een emotionele verkiezingsdag.
En toch, toch gaat het leven verder. Ook als de wonden nog lang niet geheeld zijn. De CD&V-politica, die sinds 28 juni 2007 tot de Vlaamse Regering behoort, zat zondagmorgen aan het ontbijt met haar man Kris Devolder en zijn moeder Mariëtte Vansteelandt. Daarna gingen ze samen stemmen in zaal De Mast in Torhout. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen waren ze nog met z’n zessen, nu is dat aantal gehalveerd. “Zwaar om te dragen, maar ik put moed en troost uit de gewone dingen van het leven”, zegt Hilde. “Gezellig ontbijten, een toertje joggen en werken zoals vanouds. Tijd om te rouwen hebben we nauwelijks gekregen. Drie ouders moeten begraven in drie weken, het is onwezenlijk.”
Geen fan van afschaffing stemplicht
Hilde is net weer minister geworden, dit keer van Binnenlands Bestuur, Steden- en Plattelandsbeleid, Samenleven, Integratie en Inburgering, Bestuurszaken, Sociale Economie en Zeevisserij. Meer dan 17 jaar is ze al minister. Daarmee is ze met voorsprong het meest ervaren lid van de Vlaamse Regering.
“Ik heb lang getwijfeld of ik in de gegeven, pijnlijke omstandigheden met de politiek zou doorgaan, maar onder andere mijn vader Frans heeft mij tot zelfs in de laatste week vóór zijn dood op het hart gedrukt dat ik niet mocht afhaken. Eerlijk? Ik ben blij opnieuw minister te zijn. Ik merk dat ik de politiek moeilijk kan missen, ook al besef ik dat ik er ooit een punt achter moet zetten. Ik ben tevreden met mijn nieuwe beleidsdomeinen, al krijg ik er meteen de organisatie van de verkiezingen door op mijn dak (lacht). Ik ben benieuwd naar de opkomst, nu de mensen voor het eerst niet meer verplicht zijn om te gaan stemmen. Ik ben geen fan van de afschaffing van de stemplicht. Als de opkomst klein is, moeten we die regel misschien herzien en de verplichting weer invoeren. Het mag bijvoorbeeld niet afhangen van de weersomstandigheden of mensen gaan stemmen of niet. En toch spelen dergelijke dingen mee als je de stemplicht schrapt.”
Kleine familie, maar heel hecht
“Uiteraard hebben de dood van mijn moeder, vader en schoonvader er stevig bij me ingehakt. Ik heb mezelf weer bij elkaar moeten rapen. Het blijft heel zwaar. Gelukkig kan ik terugvallen op een warm nest. Mijn man heeft het vanzelfsprekend ook erg lastig met het drievoudige verlies, maar hij is voor mij van goudwaarde. Net als onze twee kinderen en schoonkinderen. Die zijn bijzonder attent. We zijn een kleine familie, maar die is heel hecht. We hebben veel aan elkaar.”
“Verdriet laat zich niet leiden. Soms is het er op momenten dat je het niet verwacht. De samenleving gaat ervan uit dat je een aantal maanden rouwt en dan gewoon de draad weer oppakt. Zo werkt het niet. Op rouw en verdriet staat geen tijd. Ik hoor van andere mensen dat ze bijvoorbeeld tien jaar na een zwaar verlies plots weer met groot verdriet geconfronteerd worden. Verdriet komt en gaat. Maar het verdwijnt nooit helemaal.”
Vinger aan de pols houden
Wat de minister voor zichzelf van de gemeenteraadsverkiezingen verwacht? “Ik ben in Torhout lijstduwer voor CD&V, maar ik heb geen ambitie om op lokaal vlak schepen of burgemeester te worden. Dat is trouwens onverenigbaar met een ministerambt. Ik ben de voorbije zes jaar wel voorzitter van de gemeenteraad geweest. Zo kon ik op lokaal vlak de vinger aan de pols houden. Ik hoop uiteraard op een positief resultaat voor mijn partij. Ik ben benieuwd in welke mate het wegvallen van de opkomstplicht een rol zal spelen in de uitslag.”
“Hoe het verloop van mijn dag eruitziet? Als minister van Binnenlands Bestuur zal ik hoofdzakelijk in Brussel te vinden zijn, waar zich het zenuwcentrum van de verkiezingen bevindt. Ik hoop dat er zich geen grote problemen voordoen. Met potlood en papier stemmen, blijft het meest betrouwbaar. Met de stemcomputers kan het al eens foutlopen, al valt dat voorlopig heel goed mee. Duimen dat het zo blijft.”
Gemeenteraadsverkiezingen 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier