De grijze armoede

Het moet wat doen met een mens. Op je zichtrekening zien hoe lang je eigenlijk nog kan leven. Kunnen tellen hoeveel maanden je verwijderd bent van dikke, dikke miserie. Het is de trieste realiteit waarin veel oudere West-Vlamingen leven. Zo heeft naar schatting een kwart van de rusthuisbewoners hulp nodig om hun factuur te betalen. Dat is een op de vier. Dat is… erg.

Geldzorgen

De ‘grijze’ armoede is in onze provincie een groot probleem. Onderzoek van deze krant toont dat aan. Een verblijf in een West-Vlaams woonzorgcentrum kost gemiddeld 58,80 euro per dag. Dat is 1.764 euro per maand, terwijl een pensioen gemiddeld voor werknemers 1.243 euro oplevert. Je hoeft niet goed te kunnen rekenen om te weten dat de geldzorgen in West-Vlaanderen groeien.

Dat blijkt ook uit de cijfers die wij verzamelden bij de OCMW’s: meer bejaarden dan ooit vragen daar steun. Minstens 1,4 miljoen euro uit de gemeentekassen wordt gebruikt om rusthuisfacturen te helpen betalen. Dat gebeurt wanneer de centen van het pensioen, van zorgpremies, van spaarrekeningen en van kinderen of familie niet meer volstaan. Dat is… erg.

Een op de vier rusthuisbewoners heeft hulp nodig om zijn factuur te betalen

‘Wordt het woonzorgcentrum voor u ook onbetaalbaar?’ Een oproep in deze krant leverde tijdens ons onderzoek heel wat reacties op. De vele pakkende getuigenissen – die lang niet allemaal in de krant mochten, en al zeker niet met naam en toenaam – leerden ons dat het iedereen kan overkomen. Want veel mensen die nu vechten tegen armoede, hadden vroeger nooit geldproblemen. Vandaag moeten ze drie keer nadenken als ze een pannenkoek willen bij hun koffie in de cafetaria. Dat is… erg.

En armoe bij ouderen heeft een extra probleem. Het is niet mediageniek. Het gebrek aan aandacht zorgt ervoor dat het niet erg hoog staat op de politieke agenda. Er zijn wat ballonnetjes, maar nog geen concreet plan dat een echte oplossing biedt. Er moet dus iets gebeuren. Want als dit onderzoek niets oplevert… Dat zou pas helemaal erg zijn.