De comeback van de bonte stem

Quizvraag. Hoe heet de cocktail van limonade en bier? Kleine tip: het is het minder bekende zusje van de ‘mazout’.

Inderdaad: de ‘panaché’. De legende wil dat de naam van dit veelkleurig drankje komt van het ‘panacheren’. Voor de quizzers die nu uit de lucht zouden vallen: dat is het fenomeen waarbij je als kiezer op verschillende kandidaten van verschillende lijsten mag stemmen.

Hier bij ons kon tot in het jaar 1976 ‘gepanacheerd’ worden. Als je schoonmoeder opkwam voor de goeie en je beste maat voor de minder goeie, dan kon je ze toch allebei een plezier doen in het stemhokje.

“Waarom voeren we het panacheren niet gewoon opnieuw in?”

Een kleine halve eeuw geleden werd het panacheren wel afgeschaft. Dat had twee grote redenen. Om te beginnen: maar enkele kiezers deden het. Het waren de tijden van de zuilen en schoonmoeders of niet: bijna niemand moest twijfelen tijdens verkiezingen. Tweede reden: het bleek allemaal nogal ingewikkeld. Als er 22 gemeenteraadsleden waren, dan moest je eigenlijk 22 bolletjes kleuren. Koos je voor 11 kandidaten, dan had je maar een halve stem uitgebracht… en dat bleek nogal moeilijk tellen in precomputertijden.

Maar goed, nog een quizvraag. Welke West-Vlaamse politicus wou in 1999 de comeback van het ‘bont stemmen’? Kleine tip: hij houdt van luchtgitaar.

Inderdaad: de ‘Quick’. De man die zijn wetsvoorstel er toen niet doorkreeg, zorgde er deze week voor dat kiezers op zondag 13 oktober in Kortrijk alvast deels kunnen panacheren. Door de nieuwe stadslijst van Vincent Van Quickenborne (of wordt het de lijst van Ruth Vandenberghe?) mag je er geldig blauw én oranje stemmen.

Nieuw is het niet. Integendeel, de lijsten ‘met panache’ worden schering en inslag bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Dus waarom voeren we het panacheren niet gewoon opnieuw in? Bijna niemand zit nog in een zuil en met Artificiële Intelligentie wordt tellen een makkie. Dan stemmen we in de toekomst voor iedereen die onze stem verdient. Lekker democratisch, toch?