De Rode Duivels mochten dan wel uitgeschakeld zijn in de groepsfase, er zijn Belgen die de finale wel gehaald hebben op het WK in Qatar. Een van hen is cameraman Didier Lenglaert (52), die alle wereldsterren van dichtbij zag. Voor Didier – die werkte voor Bensberg Media – was het al zijn vierde WK op rij.
Didier Lenglaert (52) komt uit Ieper en woont samen met Anja Depuydt (49) en hun twee kinderen Jarne (22) en Julie (19). Zijn passie voor de lens kwam er al jonge leeftijd. “Ik ben geboren op 16 september en laat 16/9 nu net een formaat van tv’s zijn. Het stond in de sterren geschreven”, lacht Didier. “Op mijn 16de kocht ik mijn eerste camera, toen ik aan slag was als jobstudent bij Bellewaerde. Uiteindelijk ging ik niet naar de filmschool, maar koos ik voor hogere studies informatica.”
Didier bleef echter bezig met filmen. Het was uiteindelijk tijdens een basketmatch eind de jaren ‘90 dat Didier opgepikt werd. “Ik kwam er toen in contact met technisch directeur Brecht Surmont van WTV. Rond de geboorte van mijn zoon Jarne in 2000 ben ik in dienstverband begonnen. Ik beleefde een heel fijne tijd bij de regionale zender. In 2001 werkte ik voor het eerst voor de voetbalprogramma’s van de nationale zenders en deed ik nog allerlei freelance werk voor tv-programma’s.”
Toen Proximus in 2005 voor het eerst de voetbalrechten had, klopten ze bij Didier aan. “Toen begon de tijd van de close camera met grote lenzen. 17 jaar later is de Belgische eerste klasse nog steeds een belangrijk deel van mijn job. Mijn specialiteit is nu de superslowmotion camera. Daarvoor sta ik meestal achter het doel om fases en fouten over het ganse veld heel traag te herhalen en in close-up.”
12de keer in Qatar
In 2010 ging Didier voor het eerst naar een WK. Deze week keerde hij terug van zijn vierde op rij. “Na Zuid-Afrika, Brazilië, Rusland was het nu de beurt aan Qatar. Het was voor mij al de 12de keer dat ik in Qatar was, want ik ging al meermaals naar de Diamond League-meeting in Doha.”
Op elk WK beleeft hij mooie avonturen. “In Zuid-Afrika deed ik zeven matchen, met als laatste match de troostfinale Uruguay-Duitsland in Port Elizabeth. Vier jaar later zat ik voor de groepsfase in Fortaleza, vlak bij de evenaar. Voor de halve finale mocht ik Argentinië-Nederland filmen in Sao Paulo.”
In Rusland koos Didier voor een onbekende plek: de autonome republiek Mordovië. “Ik zat toen in Saransk. Een plek waar ik zonder mijn job wellicht niet snel zou komen. Het leuke was dat we toen in een spelershotel sliepen. Ik zal nooit vergeten hoe een Japans staflid het brandalarm liet afgaan ’s nachts, of supporters van de tegenstander de Portugese selectie met Cristiano Ronaldo wakker hield daags voor de match.”
Het voorbije WK was Didier actief tijdens 20 matchen, inclusief de bloedstollende finale tussen Argentinië en Frankrijk. “Ik mocht de interviews voor en na de match filmen met een unilaterale camera. Rechtenhouders konden timeslots reserveren bij de FIFA waarbij ze live-interventies konden doen en spelers of trainers interviewen. Naast mezelf waren er nog landgenoten die werkzaam waren als cameraman, onder wie ook West-Vlaming Jan Viaene. Hij is een collega en een goeie vriend.”
Hele wereld
Naarmate het tornooi vorderde, werden er meer en meer slots vastgelegd. “Vier uur voor de aftrap van de finale begonnen we er al aan. Ik zag journalisten van over de hele wereld voor mijn camera staan. En uiteraard kom je heel dicht bij de spelers. Na de finale zag ik Lionel Messi gewoon naast mij passeren en ook voor de viering van hun WK-winst stond ik op de eerste rij. De tranen van Cristiano Ronaldo en Neymar, de aanwezigheid van de emir van Qatar en president Emmanuel Macron: ik kon het allemaal van dichtbij meemaken.”
“Na de finale waren we pas rond 1.30 uur Qatarese tijd terug in het hotel. Om 3.30 uur moest ik naar de luchthaven van Doha. De terugreis was best pittig. Ik ben bijna 42 uur aan een stuk wakker gebleven, want slapen op een vliegtuig kan ik niet. We hadden bovendien een tussenstop in Frankfurt, waar we acht uur moesten wachten.”
“De tranen van Ronaldo en Neymar, en de passage van president Macron: ik maakte het van dichtbij mee”
In de nacht van maandag op dinsdag kwam hij weer thuis. Woensdagavond volgde al een nieuwe voetbalopdracht. “Dan ben ik naar Genk-Anderlecht geweest voor de Croky Cup. Ook voor die matchen zijn we ongeveer vier uur voor de aftrap aanwezig. Tijdens de competitie ben ik ook steeds op pad en verder doe ik nog de Europese competities van de Belgische ploegen. Na elke match herbekijk ik zoveel mogelijk fragmenten. Zo kan ik zien of bepaalde shots beter konden. Ik ben streng voor mezelf en dat is ook nodig in onze stiel.”
Naast vier WK’s en twee EK’s voetbal deed hij al drie keer de Olympische Spelen: Peking, Rio de Janeiro en Tokio. “Ik ging ook al mee naar de IBSF World CUP bobslee, omdat ik wel liefhebber ben van die sport. Meestal bevestigen de bedrijven een half jaar tot een jaar op voorhand.”
Bedrijfsfilms
Een ander luik van Didiers werk zijn onder meer bedrijfsfilms. “Hierbij schakel ik regelmatig mijn drone in.”
Een opvolg(st)er ten huize Lenglaert is er wellicht niet. “De rest van mijn gezin werkt in de economische sector. Mijn partner en zoon werken als boekhouder, weliswaar in een verschillend kantoor, en mijn dochter studeert TEW. Het is niet evident dat ik zo vaak weg ben van huis, maar gelukkig kan ik rekenen op de onvoorwaardelijke steun van mijn gezin.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
