Blind Gekocht-deelnemers Seppe en Niels veroveren Vlaamse harten: “Op Sinksen zei zelfs iemand dat we het ereburgerschap moesten aanvragen”

Alleen maar blije gezichten wanneer Seppe Naert (25) en Niels Planckaert (24) de deur openen van hun nieuwe woning in Heule. “Mensen die geen huis vinden? Schrijf je in! Je zal het je niet beklagen. Blind Gekocht is een fantastische ervaring”, zeggen de gelukkige deelnemers, die in geen tijd de harten van televisiekijkend Vlaanderen veroverden.

Slechts tweemaal zagen Seppe Naert (leerkracht 5de leerjaar bij SBZ Stasegem) en Niels Planckaert (doctoraatonderzoeker aan de UGent) hun woning. Eenmaal bij aankoop en voor een tweede keer bij de onthulling om vervolgens te blijven. Je moet het zien zitten, zo’n blindelings vertrouwen in Jani Kazaltzis en zijn team van experten, maar het goedlachse koppel beleefde het traject stressvrij. “Het was een supertoffe ervaring. We kwamen meteen terecht in een heel warm team, zowel bij de productie, de makelaar Kinga Kantorska als de ontwerper Christophe Verbeke. We voelden ons direct goed opgevangen. Je merkt dat ze alles op alles zetten om jouw droomhuis te vinden”, vertelt Seppe.

“Ze zochten het beste huis, het programma was bijna bijzaak”

“Op voorhand weet je natuurlijk nooit waar je instapt, maar vanaf de eerste kennismaking voelde het oprecht. Ze zochten het beste huis, het programma was bijna bijzaak. De camera’s zijn de eerste minuten even wennen, maar dat viel snel weg”, vult Niels aan. “Je bouwt een vertrouwensband met de mensen achter de camera en je bent gewoon blij om ze terug te zien. Van anonieme geluidsvrouw naar queenTanya”, aldus Seppe.

Twijfelen aan deelname

De productie van Blind Gekocht waarschuwt de kandidaten doorgaans dat er momenten zullen komen waarbij ze het niet meer zien zitten of twijfelen aan hun deelname. “Ieder koppel maakt dat blijkbaar mee, het is ook stressvol, maar we waren erop voorbereid en eerlijk gezegd, het is niet gekomen. We waren er wel constant mee bezig. Elk uur denk je: ‘Ze zijn nu een huis aan het zoeken’”, vertelt Niels. “Zelfs elke minuut”, lacht Seppe. “Geen paniek, maar wel nieuwsgierig. Precies een Sint-gevoel. Hij brengt cadeaus, maar je weet niet welke. We hadden er eigenlijk wel het volste vertrouwen in.”

Geliefd

Dat de nieuwe Heulenaren geliefd zijn door de productie, is duidelijk tijdens de afleveringen. “We hebben veel gelachen en veel plezier beleefd tijdens de draaidagen. We probeerden het luchtig te houden”, zegt Niels. “Ik ben een redelijke flapuit, dat zorgt ook voor grappige momenten”, vertelt Seppe. “Zoals tijdens de eerste rondgang. Toen de kachel niet weg kon, stelde ik voor om er een boekenwand rond te bouwen. Waarop Niels kurkdroog antwoordt: ‘Schat, een haard wordt warm’, gevolgd door een blik naar de camera.”

De gezonde stress stak voor het eerst de kop op tijdens het inpakken. Op donderdag 14 maart was het zover. “Wanneer je wakker wordt, is elke minuut te veel. We keken enorm uit naar de revealen vooral naar waar. Het was wel een gek gevoel om te weten dat je ’s avonds niet meer terugkeert. In een huis dat je niet kent, maar wel al jouw vertrouwde spullen staan”, zegt Seppe. “Bij de onthulling waren we zelfs euforisch over de kleinste dingen. We wilden centrale verwarming en bij het binnenkomen, zagen we een kleine radiator. De crew zei dat ze nog nooit iemand zo blij hadden gezien”, lacht Niels.

“We waren omvergeblazen. Dit was geen standaardhuis, maar voor ons gemaakt en daar zijn we alleen maar dankbaar voor. De circulatie is veranderd, we hebben een tuin, repetitieruimte, onze dubbele douche, extra slaapkamer voor onze kinderwens, een bureau én in Heule.”

“Toen de kachel niet weg kon, stelde ik voor om er een boekenwand rond te bouwen. Waarop Niels kurkdroog antwoordt: ‘Schat, een haard wordt warm’, gevolgd door een blik naar de camera” – deelnemer Seppe

Na een volledige draaidag bleven Niels en Seppe met een onwezenlijk gevoel over. “Dan zit je daar, in een volledig ingericht huis dat van jou is zonder zelf het traject te moeten doorlopen. We zijn heel blij met de keuzes, maar ’s avonds had ik toch wat gemengde gevoelens. Het is afscheid van een avontuur, uiteindelijk heb je niets zelf gekozen, je hoort nieuwe geluiden, je kent de ruimtes nog niet zo goed. Dat is toch wel heftig om in één draaidag af te ronden”, zegt Niels.

Het koppel werd door verschillende inwoners van Heule al hartelijk ontvangen. “Op Sinksen zei zelfs iemand dat we het ereburgerschap moesten aanvragen omdat we het dorp zo mooi in de kijker zetten”, lacht Seppe. “Intussen werden we al uitgenodigd voor een etentje met de straat.”