Na 3,5 jaar heeft Atelier Poekie zijn stek afgedwongen in de gemeente. Het is ingeweken Ruiseledenaar Guillaume Destoop die met zijn team ‘De Poekies’ aan de weg heeft getimmerd. “En we zijn tevreden waar we nu staan.”
Guillaume Destoop (28) groeide op als Oost-Vlaming, hij woonde in Gent en later Brussel. Maar de liefde leidde hem naar Ruiselede. Hij woont er nu met zijn partner Ibe. Samen startten ze 3,5 jaar geleden met Atelier Poekie en daar gaat een heel verhaal aan vooraf. “Voordien had ik al een bureaujob gehad, niet echt mijn ding. Maar uiteindelijk vond ik mijn draai in de luchtvaartsector. Als steward maakte ik er deel uit van de cabine crew. Een job met onregelmatige uren, maar iets wat ik enorm graag gedaan heb. Ik vloog er voor TUI Fly mee op de lange afstanden, vaak richting Mexico, de Dominicaanse Republiek,… maar ook bestemmingen in Afrika en Azië.”
Zelf verbouwd
Maar toen kwam corona en verloor hij zijn job. “Het was uitkijken naar iets anders. Uiteindelijk stootten we hier op dit pand, dat was lang een kapsalon geweest. Samen met Ibe wilde ik hier iets starten. We tastten veel mogelijkheden af, van een pizzeria tot een restaurant. Maar uiteindelijk kwamen we bij een frituur uit. Het pand zelf hebben we grotendeels zelf onder handen genomen. Het licht verhoogde gedeelte in de zaak staat eigenlijk bovenop de waterleidingen die nodig waren voor de kappersstoelen vroeger. We zijn samen in de zaak gestart, maar het bleek niet echt iets voor Ibe. Hij is burgerlijk ingenieur, heel sterk met cijfers en zo, en dat is nodig om alles hier opgestart te krijgen. Maar uiteindelijk ben ik meer op het voorplan getreden.”
“Op vrijdag zijn we hier met een team van tien mensen aan de slag”
Achter de naam Atelier Poekie zit ook wel een verhaal. “We wilden er wat uitspringen en geen naam kiezen waarvan er al veel bestaan. We zitten hier natuurlijk in de Poekestraat. Poekie vonden we wel goed klinken, het zijn ook klanken die door kinderen vlot worden uitgesproken. En toen we in die periode in de auto zaten, draaiden ze ook net Pookie van Aya Nakamura. Dan wisten we het zeker. We hebben er Atelier Poekie van gemaakt. Om het ambachtelijke wat te benadrukken en omdat we ook wat meer zijn dan gewoon een frituur. Je ziet het alleen al aan de inrichting, die is iets hipper dan het doorsnee frietkot.”
Vaste klant uit… Geel
Guillaume ging ook kijken bij bevriende frituristen, maar leerde gewoon snel al doende. “In het begin, we moesten door corona starten met enkel afhaal, konden de mensen ons eerst wat leren kennen natuurlijk. Maar uiteindelijk ging dat vlot en waren we vertrokken. We zitten hier niet pal in het centrum, maar wel op een invalsweg. Vanuit Poeke en Lotenhulle moeten ze hier eigenlijk maar de grote baan oversteken en ze zijn hier bij ons. Naast de Ruiseledenaars, ook uit deelgemeenten Doomkerke en Kruiskerke, hebben we ook veel volk uit Tielt en Aalter, waar we nog een tijdje gewoond hebben. En weet je. Er is zelfs een klant, Jeroen heet hij, die om de 14 dagen uit Geel naar hier komt. Hij heeft ons toevallig ontdekt, het smaakt hem zo dat hij dus om de twee weken naar hier afzakt. Met vrouw en hond, daarna gaan ze nog een wandeling maken aan het Kasteel van Poeke.”
De zaken gaan ondertussen zo goed dat Guillaume twee vaste mensen in dienst heeft: Hobie en Charissa. “Daarnaast hebben we nog een heel team flexi’s en jobstudenten. En dat is ook nodig. Weet je dat we hier op een vrijdagavond met tien aan de slag zijn? Mijn twee vaste mensen sturen elk hun team aan, ikzelf zorg voor de algemene sturing. Maar ik ben ook de man aan de frituur, de frietjes gaan er als laatste bij, de mensen krijgen hun bestelling dus van mij. Ik heb dus in principe het laatste contact met elke klant.”
“Het ineen puzzelen van de werkregeling vergt wel wat tijd. Niet iedereen is op elke positie inzetbaar. Maar de teamgeest is hier uitstekend, veel van die mensen zijn van mijn leeftijd. We houden dan wel eens een barbecuetje na de werkuren. Dat moet kunnen.”
Bij Atelier Poekie maken ze het zichzelf niet makkelijk, een vaste afwasser is noodzakelijk. “Als je hier ter plaatse eet, is dat in een porseleinen bord, met echt bestek, een glas wijn drink je hier uit een mooi glas… Maar daar komt dus heel wat afwas bij kijken.”
Al fors uitgebreid
Net enkel het team ze noemen zichzelf de Poekies groeide erg snel, ook de zaak breidde al uit. “Waar vroeger de woonkamer was, hebben we nu een zaal gemaakt. Zo konden we de oorspronkelijke zitplaatsen optrekken van 24 naar 72. Vooraan hebben we hier ook nog een terras waar wel een man of 20 kan zitten. En ja, soms is er geen tafeltje vrij. Vrijdag is hier blijkbaar frietjesdag.”
Een groot deel van de afhaalklanten bestelt online. “Maar op dat vlak kunnen we heel veel aan, we doen een bestelling per minuut. En tussendoor bedienen we ook nog de klanten die hier ter plaatse eten of gewoon komen afhalen. Dat vergt natuurlijk een secure planning, maar dat lukt.”
Ondertussen is Guillaume al goed ingeburgerd in de gemeente. “Als ik ergens kom, hoor ik de naam Poekie vaak vallen als ze mij zien. Meneer Poekie is daar (lacht). Zelf probeer ik ook de klanten bij hun voornaam aan te spreken, zo leer je heel wat mensen kennen.”
Burger bij 1 mei-ontbijt
1 mei is er telkens ook een grote rommelmarkt in Ruiselede en Atelier Poekie ligt te midden het parcours. “Dan zetten we het buiten vol tafels en kunnen we wel 150 man een plaatsje bieden. En het is hier dan ook letterlijk van ’s morgens vroeg volle bak. We serveren dan ontbijt, met onder meer een speciaal burgertje. Dat ontbijt is ieder jaar uitverkocht en om 8 uur zitten ze hier al cavaatjes te drinken”, geniet Guillaume. “Weet je, ik ben ondertussen al een West-Vlaming geworden, ik hou van de mentaliteit hier.”
De wandelclub komt vergaderen in Atelier Poekie, ook de lokale voetballers houden er wel eens halt om een overwinning te vieren. “En politieke partijen houden hier hun vergaderingen. Zelf zijn we neutraal, maar er wordt natuurlijk over gepraat. Net als over de fusie, maar gezien wij onze roots hier niet hebben, is dat anders voor ons.”
Het menu van Atelier Poekie onderscheidt zich door verse burgers. “Die zijn huis gemaakt, zoals onze New Yorker met een Amerikaanse burger, spek, kaas, ajuinen… Er is ook het Poekiefrietje, een bakje friet met onder meer spek en ei. En natuurlijk serveren we hier een kapsalon, bekend van in de studentensteden. Friet met kebabvlees, groentjes en sauzen, maar vooral ook een verwijzing naar het verleden van het pand hier als kapsalon.”
Guillaume heeft na zijn carrière in de lucht nu met beide voeten op vaste bodem een job gevonden waarin hij zich volledig kan smijten. “Het is hard werken. Het is fitness op zich. Maar ik kan er mijn ei in kwijt, ik geniet ook van de vrijheid om het werk te plannen zoals ik het zelf aanvoel. We ontvangen hier ook de mensen alsof je dat bij je thuis zou doen. Voor mij is dat genieten. Ik zie me dat zeker wel nog enkel jaren doen.”
Het frietkot
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
