Het boerenhart van Philip Fleurbaey bloedt. Na de vele negatieve berichten over de landbouwsector in de stikstofsaga zorgt de massale neerslag van november ervoor dat honderden tonnen gewassen niet kunnen geoogst worden. Door met de landbouwraad een verlichte tractorparade te organiseren, hoopt hij de sector in positiever daglicht te stellen.
Op vrijdagavond 22 december organiseert de landbouwraad samen met de Ieperse KLJ’s een verlichte tractorparade. “De deelnemers zijn al volop bezig met na te denken over hoe ze hun tractoren kunnen versieren”, zegt Philip Fleurbaey, voorzitter van de Ieperse landbouwraad. “We zijn gestopt bij tachtig inschrijvingen, omdat we het niet te groot willen maken. Het wordt al een serieuze sliert.”
Waarom organiseert de landbouwraad deze tractorparade?
“We krijgen veel bagger over ons heen: boeren zijn niet milieubewust, hebben te veel geld… Ik vind dit een tof initiatief om eens op een andere manier in beeld te komen. Deelnemers kunnen ook even het hoofd leegmaken, weg van alle zorgen waarmee we in de sector geconfronteerd worden. Tof is ook dat we de deelgemeenten betrekken. We starten in Vlamertinge, gaan via Elverdinge naar Brielen, Sint-Jan, ‘t Wieltje… Een heel deel van de bevolking zal ervan kunnen genieten. Iedereen is dan ook welkom om achteraf iets te komen drinken op de kerstmarkt, waar de KLJ’s de chaletjes zullen uitbaten.”
De landbouwraad werd pas opgericht in 2020. Is dit de eerste keer dat jullie naar buiten komen met een activiteit?
“Het probleem is dat we gestart zijn midden de coronacrisis. We hadden een evenement gepland met Caroline van der Plas van de Nederlandse BoerBurgerBeweging, maar op het laatste moment werd dat afgezegd omdat ze corona had. Ze wilde terugkeren, maar alleen als het in beperkte kring was omdat ze doodsbedreigingen kreeg. Jammer, zo’n inspirerende vrouw…”
Waarom ben je het engagement aangegaan om voorzitter te worden van de landbouwraad?
“Omdat ik dat belangrijk vond. Dat je op de een of andere manier probeert de landbouwers bij elkaar te brengen en een positief beeld te geven van de landbouw naar de mensen toe. Ik ben ervan overtuigd dat de kloof tussen de producent en de consument redelijk groot aan het worden is. Dat vind ik heel jammer.”
“Mijn zoon twijfelt om ook in de sector te stappen. Kan je hem ongelijk geven?”
Vandaar dat je deze zomer de boodschap ‘Farmer feed the world’ in een perceel zaaide?
“Eigenlijk hebben we een luxeprobleem. Er is een overvloed aan voeding. En dus krijgen bepaalde boeren te horen dat ze moeten stoppen, omdat ze zogezegd niet goed zijn voor het milieu. Maar je mag niet vergeten: het gaat enorm snel. Van de negen buren zijn er de voorbije drie jaar drie melkveehouders gestopt. Niemand staat daarbij stil, maar ik vind dat heel jammer. De landbouwer is altijd de dupe. Kijk maar naar de overstromingen in november. Sommige experts zeiden dat de dijken weg moeten en dat er plaats moet gemaakt worden voor het water. Maar er is al zoveel plaats. In de Broeken zijn er duizenden hectares.”
Ondervind je nog problemen door de extreem natte herfst?
“Alle winterteelten stonden nog op het veld: bieten, aardappelen, korrelmaïs, spruiten… Maar omdat de akkers te drassig zijn, rijden de tractoren zich vast als landbouwers willen oogsten. Ik heb nog 200 ton aardappelen in de grond zitten. Dat is puur verlies. Je mag daar niet te veel bij stilstaan of je wordt zot. Ik heb dat ook gezegd in Het Journaal. We hebben 28 dagen op 30 regen gehad, in totaal meer dan 300 liter. In het begin keken wij vier keer per dag op Buienradar, maar op een bepaald moment kijk je niet meer en aanvaard je het. Op het moment dat het toch lukt om een deel te oogsten, laat je alles vallen en is het alle hens aan dek. Iedereen moet dan bijspringen, ook de zoon en dochter.”
Zullen je zoon of dochter het bedrijf op termijn overnemen?
“Mijn zoon heeft een landbouwopleiding gevolgd, maar hij twijfelt. Kan je hem ongelijk geven? Er is geen langetermijnvisie. We zijn met de landbouw heel innovatief, willen veel investeren en er energie en tijd insteken. Maar we weten niet wat we moeten doen. De ene zegt zus, de andere zegt zo. We weten zelfs niet of we hier kunnen blijven: we zitten tegen de Palingbeek en de Verdronken Weiden. Zullen we hier kunnen blijven boeren of worden die natuurgebieden uitgebreid?”
Een laatste vraag: ben je een trotse Ieperling?
“We mogen inderdaad preus zijn op de mooie streek en stad waarin we wonen. Eigenlijk is het een luxeprobleem: Ieper is zo’n mooie stad, maar we zijn het zodanig gewend dat we het niet meer zien, terwijl er mensen van de andere kant van de wereld komen om onze stad te bezoeken. Ik raad iedereen aan om bijvoorbeeld eens de gidstocht ‘de Nachtwacht’ te doen. Dan pas besef je hoeveel mooie dingen er nog te ontdekken zijn in Ieper.”
Privé: Philip werd geboren in Ieper op 2 januari 1972. Hij is getrouwd met Nancy Sercue en samen hebben ze twee kinderen: Arne en Margo.
Loopbaan: Na zijn legerdienst ging Philip meteen aan de slag in het gemengd bedrijf van zijn ouders: hoeve Zuid-Bellegoed. Hij vormde het om tot een korteketenbedrijf, waarbij de zuivelproducten worden verkocht in de hoevewinkel.
Vrije tijd: Philip leeft zich soms uit op zijn drumstel, maar de meeste vrije tijd gaat naar het verenigingsleven: ABS, Landelijke Gilde en de landbouwraad, waarvan hij voorzitter is.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
