Niet iedereen die aan Ter Duinen afstudeert, gaat daarna fulltime in de horeca aan de slag. Deze oud-leerlingen lieten het fornuis links liggen om zelf nieuwe sterrenchefs klaar te stomen. Al staan ze ook wel met één been in het werkveld.
“Ik wil uit iedereen het maximale halen. De leerlingen waarderen dat”
Anthony Hennebert (39) uit Keiem zwaaide in 2000 af, samen met Seppe Nobels. Drie jaar later keerde hij op aanraden van een oud-leerkracht terug, om als praktijkleerkracht de kost te verdienen.
“Tegenwoordig geef ik vooral les aan de zesdejaars van de richting Restaurant & Keuken, die ik keukenpraktijk en -technologie bijbreng en demolessen geef. Ik fungeer ook als hun klastitularis, een rol die ik eerder ook al vervulde bij de derde-, vierde- en vijfdejaars. In die lagere jaren leren we de leerlingen vooral samenwerken voor de basisbereidingen, daarna leren zij ook zelfstandig te werken voor de meer verfijnde gerechten. De zesdejaars moeten ook een geïntegreerde proef maken, waarmee we hen zo goed mogelijk willen voorbereiden op hun intrede in de arbeidsmarkt.”
Zo heeft Anthony de voorbije jaren al heel wat chef-koks opgeleid.
“Het is leuk om via sociale media te volgen hoe zij het er nu van afbrengen. Ik hoor telkens dat ze – net als ik destijds – tevreden zijn over de gekregen opleiding, omdat die bij ons heel praktijk- en toekomstgericht is. Zelf streef ik ernaar om altijd het maximale uit iedereen te halen en daarom prikkel ik de leerlingen om zo goed mogelijk te presteren. Het geeft mij voldoening om hen in de loop van een schooljaar te zien groeien, en daarvoor krijg ik dikwijls waardering van de leerlingen zelf.”
“Altijd op zoek naar de sprankel in de ogen als ze in de potten roeren”
Dries Cloet (42) uit Pervijze deelde de HK-schoolbanken met Jeroen Meus en studeerde af in 1997. Twaalf jaar geleden riep Ter Duinen hem naar eigen zeggen terug.
“Ik sta achter de filosofie van de school, waar respect, de West-Vlaamse gedrevenheid en positiviteit voorop staan. Typerend zijn natuurlijk de specifieke doelgroep en de energie die hier in de lucht hangt, maar ook de trots van de Coxydiens, onze oud-leerlingen”, vindt Dries. Hij onderhoudt de gelijknamige accounts op sociale media, waar hij de posts steevast voorziet van de hashtag ‘#lefeusacré’. “Dat heilige vuur is een kleine sprankel in de ogen van onze jonge leerlingen wanneer zij in de potten staan te roeren. Als die vonk aanwezig is, kunnen wij dat vuur wat aanwakkeren.”
Dries geeft dit jaar praktijkles aan de tweede- en de zevendejaars. “Veeleer dan een lesgever, wil ik hun mentor zijn. Daarom sta ik niet boven de leerlingen, maar ertussen, wanneer wij hier samen de middag- of avondservice verzorgen. Elke schooldag is hier overigens onvoorspelbaar. Er kan altijd een wiel afdraaien, zoals dat in het werkveld ook gebeurt. Ook daarop bereiden we de leerlingen dus voor. De grote sterkte van onze school is dat de meeste leerkrachten – ik ook – een bijberoep hebben in de horeca. Zo hebben wij voeling met de praktijk.”
“De glimlach bij de tafelgasten wil ik ook bij de studenten zien”
Ook Bart Denys (52) kreeg zijn opleiding bij Ter Duinen. Hij studeerde af in 1987, runde daarna een privérestaurant en werkte een tijdlang als grootkeukenchef. Al negen jaar combineert hij het lesgeven met zijn B&B in zijn woonplaats, Heuvelland.
“Wij leren de leerlingen met hun verschillende karakters als één team samen te werken, maar dat doen wij als leerkrachten natuurlijk ook. Ik beschouw onszelf als vakmensen die allemaal in iets uitblinken en hun kennis willen doorgeven.”
“De horeca is de mooiste stiel die er bestaat. Wij maken de grote en kleine momenten mee: een eerste date, een huwelijksaanzoek, een contract dat getekend is, een verlies, een hartelijk weerzien… Als leerkrachten mogen wij die passie overbrengen bij de leerlingen. Diezelfde glimlach waar ik naar streef bij de tafelgasten, wil ik ook bij mijn studenten zien. Dat geeft mij energie.”
Bart geeft praktijkles aan de eerste- en de zevendejaars. “De jeugdige nieuwsgierigheid zie ik hier dus ontpoppen tot volwassen creativiteit, wat heel leuk is om te zien. De horecasector kende een moeilijk jaar, maar ik zie de toekomst van de sector absoluut niet somber in. Voeding verbindt: tafelen brengt mensen samen en zij hunkeren daarbij naar sfeer en gezelligheid, want eten is een feest. Dat zal altijd zo zijn en daar zal altijd personeel voor nodig zijn.”
“De verwondering bij een leerling die zichzelf overstijgt, dat drijft mij”
An-Sofie Goderis (33) studeerde af in 2006 en geeft al twaalf jaar les in Ter Duinen, wat ze combineert met haar ijsatelier in Alveringem. Kort na haar stage als leerling, mocht ze als stagebegeleidster naar het buitenland. Dit schooljaar geeft ze keukenpraktijk aan de eerste graad, zaalpraktijk aan de derdejaars en warenkennis aan de derde graad.
“Ter Duinen is een atypische school: we hebben geen schoolpoort, rijen of schoolbel. Zo leren we de leerlingen om te gaan met vrijheid en zelfstandigheid.”
“De nadruk op praktijkervaring is de grootste troef van HK. We scheppen een waarheidsgetrouw beeld van de stiel, waar je geen 9-tot-5-mentaliteit mag hebben en moet werken wanneer anderen genieten. Zelf hamer ik vooral op waarden als beleefdheid, respect en gastvrijheid. Ook teamwork is een belangrijke factor, want je kan geen zaak runnen in je eentje. Het is niet altijd makkelijk om van een klas een groep te maken, maar als dat lukt, geeft dat mij voldoening. Ook de verwondering in de ogen wanneer een leerling zich zichzelf ziet overstijgen, drijft mij.”
An-Sofie wil onthouden worden als een zorgzame leerkracht, die geduld heeft om iets bij te brengen en altijd bereikbaar is voor de leerlingen. “Ik leer ook bij van hen en soms lachen we samen wat af. Dat maakt dat ik elke dag met plezier kom werken!”
75 jaar Hotelschool Ter Duinen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
