Dirk Decoene (69), ook wel Koentje genoemd, sluit eind juli de deuren van Juwelier Decoene in Moorsele, de zaak die hij in 1983 overnam van zijn vader. Dirk is horlogemaker en goudsmid en vindt de tijd gekomen om te stoppen, al is hij nog een van de weinige overlevers in zijn vak.
Dirk is geboren in het pand aan de Ieperstraat 5 in Moorsele. Vader Michel startte in 1948 de zaak als horlogemaker, moeder Laura was huisvrouw. Hij heeft een oudere zus Bernice en een jongere broer Stefaan, die bij hem in woont.
“Ik volgde de lagere school in Moorsele en ging twee jaar naar het college. Toen begon ik al te werken in een goudsmederij in Kortrijk. Ondertussen leerde ik het beroep bij mijn vader. Later volgde ik ook avondschool voor boekhouding. In 1974 ben ik gestart, we hebben nog 13 jaar samen gewerkt. In die tijd moest je eerst vijf jaar dienst hebben als horlogemaker voor je zelfstandig mocht worden. Ik heb de zaak pas overgenomen toen mijn pa in 1983 te vroeg overleed.”
Rodania
“Wat er veranderd is? Heel veel, er waren toen nog geen horloges met batterijen. Alles was mechanisch. Sommige horloges hebben maar een binnenwerk van 1 vierkante centimeter en daar zitten dan 30 verschillende onderdelen in, die je soms moet smeren of vervangen. Mijn kleinste schroevendraaier is er een van een halve millimeter. Ik laat die best niet vallen”, lacht Dirk.
“Je moet wel over stalen zenuwen beschikken. Ook als er iets niet lukt, moet je rustig kunnen blijven, niet panikeren. Neen, ik heb nooit een horloge tegen de muur gekwakt, het zijn de mijne niet, hé.”
Neen, ik weet niet waar er nog collega’s zijn. Ik ben nog nooit elders geweest met mijn horloge – Horlogemaker Dirk Decoene
Vader Michel koos voor het merk Rodania en Dirk zette dat verder. “Een kwalitatief middenmerk, gepast voor onze regio. Sommige mensen kwamen na 15 jaar met de vraag om nog te herstellen, en dan kon je toch soms beter een nieuwe kopen, maar ze werkten wel nog.”
Heeft Dirk last van zijn gezondheid na al die jaren? “Ik werk bijna altijd met een loupe, maar met de ogen heb ik geen problemen. Mijn rug bezorgde me wel last, je kent het wel, kine, medicatie, inspuitingen, onder de scanner tot een operatie. Maar nu is alles oké, enkel bij regenweer voel ik nog wel iets. Ik ging graag naar het voetbal, hier in Moorsele. Ik heb zelf nog gespeeld, bij de jeugdploegen. Tot ik eens met een vriend naar de kermis ging, met de bus. Aan het station werd ik plots onwel. Mijn vriend belde een taxi en bracht me naar het ziekenhuis. Ik moest dringend geopereerd worden aan mijn maag. Een spannend moment, twee weken kliniek en gedaan met voetballen.”
Oliespuitje
Veel bijzondere klanten kan Dirk zich niet herinneren, maar er was wel eens een opkoper die kwam met 80 horloges om te herstellen. En iemand die ervaring had met verschillende beroepen, van leerbewerker tot mechaniek, die beweerde dat het niet mogelijk was om zijn horloge uit elkaar te halen en opnieuw te laten draaien. “Ik liet alle stukjes weken in een speciale oplossing. Die oude olie moet je weg krijgen, op den duur vervuilt die en blokkeert de soepele werking. Als je dan nieuwe olie gebruikt, met een piepklein oliespuitje, heb je de kans dat alles weer marcheert.”
Hij zegt het niet, maar Dirk is best trots op zijn vaardigheid. Verschillende handelszaken doen nog altijd beroep op hem om horloges te herstellen. Al is hij stilaan een van de zeldzame herstellers in de regio en misschien zelfs in de provincie. “De groothandel in Kortrijk is enkele jaren geleden gestopt. Daar kon je nog terecht voor wijzers en glazen en alles wat je nodig had. Nu is er nog een in Gent. Het feit dat je aan horloges kunt werken, was een sterke reclame. Op de meeste plaatsen kunnen ze enkel de batterijen vervangen. En neen, ik weet niet waar er nog collega’s zijn. Ik ben nog nooit elders geweest met mijn horloge”, lacht hij opnieuw.
Koekoeksklok
De uitverkoop loopt goed. De kast achter de toog stond vol met wekkers, die is nu bijna leeg. Hij toont ook een koekoeksklok en enkele staanklokken. “Die heb ik recent hersteld. De klanten moeten ze nog komen halen. Mensen die tevreden zijn van Rodania kochten er direct twee nieuwe. Ah ja, het is aan de helft van de prijs nu. Ze komen van overal, van Wervik tot Lendelede. Mensen vragen ook wat ik nu ga doen. Ik ben geen reiziger. We waren dat niet gewoon van thuis, er was de winkel. Af en toe een daguitstap dat wel, en ik heb altijd een hondje gehad. Nu is er Rexke, dan kun je niet ver weg. Ik heb een mooie postzegelverzameling, daar kruipt al wat werk in.” Dirk toont de allereerste postzegels van België, maar ook het tijdschrift met de nieuwste uitgaven. “De club in Gullegem is gestopt na corona, maar ik ga graag naar ruilbeurzen. Kruiswoordraadsels doe ik graag en wandelen met mijn hondje. Ik zal me niet vervelen.”
(Henk Vandenbroucke)
Je vindt de zaak van Dirk Decoene in de Ieperstraat 5 in Moorsele.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
