Met Kartje Kilo mag Johan Feys zich dit weekend volop uitleven op de Dranouter Zomersessies XL, waar hij als groot muziekliefhebber ongetwijfeld ook zal genieten van eindelijk nog eens live muziek, maar zijn grootste passie lijkt nog steeds het lesgeven.
Johan Feys arriveert stijlvol aan de Menenpoort met de Vespa. Na een deugddoende vakantie is hij met Kartje Kilo, het straattheaterduo dat hij 17 jaar geleden met kompaan Wouter Sinaeve uit de grond stampte, weer overal te lande voor extra ambiance aan het zorgen.
Is Dranouter het hoogtepunt van het jaar voor jullie?
“Dranouter is een oude partner. We hoeven ons daar niet meer te bewijzen en zelf vinden we het altijd fantastisch om op het festival te kunnen zijn. Toen we begonnen met Kartje Kilo herinner ik me nog heel goed dat ik zei dat mijn grootste droom was om ooit op de affiche van Festival Dranouter te staan. Toen dat effectief het geval was, waren we dolgelukkig. Zoveel jaar later is het niet meer dat we daar eens een uurtje spelen, maar maken we echt deel uit van het festival. Dat is zalig.”
Is er een rolverdeling tussen jou en Wouter? Ik heb de indruk dat jij meer de extravertere rollen voor je rekening neemt.
“Misschien is het tijd dat ik eens een kleiner rolletje speel, waarbij Wouter de grotere babbelaar speelt en ik eerder de sidekick. Ik wil dat ook wel doen. Het is niet zo dat ik dat per se naar mij toetrek. Anderzijds denk ik wel dat het gewoon goed werkt. Wouter komt dan minstens even grappig uit de verf, want soms is het zalig om niets te zeggen en dan plots (knipt met de vingers, red.) een rake opmerking te doen.”
Is het gemakkelijk om uit en in je rol te geraken?
“Zeer gemakkelijk. We hebben daar absoluut geen moeite mee. Dat is een bril of een pet opzetten en je bent dat personage. We hebben eens moeten lachen op een festival waarbij we met heel veel andere artiesten backstage waren. Iedereen was aan het opwarmen, aan het stretchen of stemoefeningen aan het doen. Wij stonden daar gewoon een pintje te drinken. Komt er daar een Hollander vragen: Nou, moeten jullie zich niet opwarmen. Ik en Wouter keken elkaar aan en zeiden: we zijn bezig.” (lacht)
Al andere toffe anekdotes meegemaakt?
“Het leuke met Kartje Kilo is dat we al alles gezien hebben. Van privéfeestjes waar dat mensen met de helikopter aankomen tot wijkfeesten in zeer groezelige omstandigheden. Kleedkamers waarbij je verwezen wordt naar de wc’s of het bezemkot, maar ook loges met een buffet dat je nooit op krijgt en waar je denkt dat je Michael Jackson bent. Je komt in dorpjes en steden waar je anders nooit zou komen. Dat is echt wel leuk, die variatie.”
Krijgen jullie ook soms negatieve reacties? Bijvoorbeeld van mensen die de humor niet zien en agressief worden?
“Het is zelden dat mensen agressief worden, maar we hebben het wel al meegemaakt. Onder andere eens met de bodyguards, een act die we vroeger meer speelden dan nu. Bij een zeer beperkt aantal mensen lokt dat blijkbaar agressie uit. Het is raar. Je voelt dat wel aankomen en dan is het gewoon een kwestie van even afstand te nemen. Maar klop hebben we nog nooit gekregen, gelukkig.”
Zijn er soms conflicten tussen Kartje Kilo en je job als leerkracht?
“Absoluut niet. Helemaal in het begin zat ik daar wel een beetje mee in. Ik ga nooit vergeten dat er toen een braderie was in Ieper en wij werden gevraagd om te spelen. Ik stond in een zwembroek in de fontein om als strandredder met toeters duidelijk te maken aan passanten dat het gevaarlijk was daar. Mijn leerlingen stonden daar en namen foto’s van mij in mijn zwembroek. Toen stond ik daar van: en nu? De dag erop was het school en vonden ze het fantastisch. Dan dacht ik: als je als leraar durft in je zwembroek staan op de Grote Markt in Ieper en ze vinden het geestig … Eigenlijk moet ik daar niet meer mee inzitten. Integendeel.”
Of is de ervaring als acteur net handig bij het lesgeven?
“Wat ik doe in het college is anders. Het gaat veel meer over vertellen, maar ik doe het wel minstens even graag als acteren. Ik geef nog altijd enorm graag les. Ik vind dat nog altijd het meest edele beroep dat bestaat. Je kan jonge mensen inspireren, vormen, opvoeden, interesse opwekken …”
Wat betekent de Menenpoort voor jou?
“Als geboren Ieperling kan je er bijna letterlijk niet omheen. Als leerkracht geschiedenis heb ik duizend keer uitgelegd wat het belang ervan is. Het verhaal van de Last Post is een prachtig verhaal. Het is niet voor niks dat mensen van over de hele wereld naar hier komen. Het ligt vlakbij het college, dus voor mij is het alsof het erbij hoort. Maar als je het stedenbouwkundig bekijkt is het grappig om vast te stellen dat het totaal niet past bij de rest van Ieper. Het is een classicistisch gebouw terwijl de rest van Ieper in neogotische stijl is.”
(TOGH)
Onder de Menenpoort
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
