Assisen Gerdy Delannoy: familie benadrukt het naïeve en zachtaardige karakter van het slachtoffer

Steven Marijsse tijdens het assisenproces. Wanneer hij de familie van het slachtoffer toesprak, kon hij de tranen niet verbergen. © Belga

Op het assisenproces tegen Steven Marijsse (46) is het slachtoffer door zijn familie omschreven als een zachtaardige, maar naïeve man. Ze hadden ook de indruk dat Gerdy Delannoy (53) door de beschuldigde wat van zijn familie geïsoleerd werd.

Franky Delannoy stond tijdens zijn getuigenis eerst stil bij de grote impact op de familie. “Mijn mama was dementerend, maar ze is na de feiten totaal toegeklapt en ondertussen overleden.” De vader van het slachtoffer voelde zich niet in staat om zelf aanwezig te zijn op het proces. “Hij is emotioneel kapot en heeft sindsdien ook hartfalen. De dag voor de feiten is mijn broer nog bij hem geweest. Het zweet brak Gerdy uit, mijn vader zag dat er iets niet juist was.” Via zijn zoon kreeg Werner Delannoy toch een stem op de zitting. “Wat heeft Gerdy misdaan om zo toegetakeld te worden op zo’n beestachtige manier? Ik had meer respect voor de dieren in de slachterij dan meneer Marijsse voor mijn zoon”, klonk het.

Volksmens

Alle getuigen omschreven Gerdy Delannoy als een brave, rustige man. “Hij was een echte volksmens. Kaartje leggen, voetbal gaan kijken. Met het relationele had hij geen ervaring. Ik vind het zo jammer dat het dan zo misloopt wanneer hij uit de kast komt.”

Volgens Franky was zijn oudere broer te naïef. Bij de relatie met Steven Marijsse had hij geen goed gevoel. “Initieel zagen we ook wel dat hij heel gelukkig was, maar met de tijd voelden we wel dat er iets was”, bevestigde zijn echtgenote. Kathy B. merkte op dat het slachtoffer zich minder goed leek te verzorgen. “Hij had ook blauwe plekken, maar hij probeerde dat weg te wimpelen. Achteraf ben ik daar natuurlijk over beginnen na te denken.”

Verhuis

De familie Delannoy had ook de indruk dat Steven Marijsse zijn partner probeerde te isoleren. Zo verhuisden ze plots naar Ingelmunster. “Ik heb dat nooit goed begrepen. Mijn broer was een geboren en getogen Kachtemnaar. Dat was zijn habitat.” Franky Delannoy ontkende ook dat het slachtoffer toen al een alcoholprobleem had. “Bij ons thuis stonden er geen bakken bier in de gang. Wij maakten geen amok. Wij verzorgden ons. En we zagen dat stap voor stap achteruitgaan toen hij bij meneer Marijsse was.”

De dochter van Franky Delannoy beschouwde het slachtoffer als een soort suikernonkel. “Nonkel had geen kinderen. Mijn broer en ik werden dus verwend. We gingen samen een pannenkoek eten en mochten met hem tv kijken.” Ook door Alice Delannoy werd Gerdy omschreven als een echte volksmens. “Hij zou tegen iedereen praten. Hij kwam met iedereen overeen. Een ambiancemaker zou ik hem ook noemen. Maar inderdaad goedgelovig en zachtaardig.”

Geen goed gevoel bij relatie

In eerste instantie had de getuige de indruk dat Marijsse en haar oom een gelukkig koppel vormden. “Mijn nonkel was vooral heel gelukkig. Dat was voor mij in ieder geval het belangrijkste, maar ik heb nooit een 100 procent goed gevoel gehad. Ik voelde dat hij dominanter was tegenover mijn nonkel.” Haar broer Victor had een gelijkaardig beeld van de relatie. “Mijn eerste indruk was dat Steven vriendelijk was, maar wel vrij terughoudend. Als je een vraag stelde, werd er niet duidelijk op gerepliceerd. Dat vond ik toch vreemd.”

Steven Marijsse beweert dat Gerdy Delannoy die fatale nacht als eerste duwde, maar dat vond de neef van het slachtoffer ongeloofwaardig. “Ik heb met mijn nonkel nooit een agressief moment meegemaakt, laat staan dat hij iemand zou aanraken. Zelfs niet als hij een glaasje teveel gedronken heeft.” Ten slotte vroeg Victor Delannoy aan alle aanwezigen om de ogen te sluiten en te dromen over het plotse verlies van een dierbare. “Beste mensen, jullie kunnen nog wakker schieten in de hoop dat het allemaal een droom is. Maar wij kunnen dat niet meer, voor ons is deze nachtmerrie werkelijkheid. Ik ga mijn nonkel nooit meer terugzien. Mijn nonkel verdiende dat echt niet.”

Beschuldigde in tranen

De verdediging had eerder al aangegeven dat het zeker de nagedachtenis van Gerdy niet zou bezoedelen. Na de laatste getuigenis van de familie richtte ook de beschuldigde zich nog tot hen. “Ik wil zeggen dat het me spijt, maar ik weet ook dat het niet voldoende is. Het enige wat ik kan doen is mijn straf aanvaarden”, klonk het tussen de tranen door.

Na zijn outing woonde het slachtoffer een tweetal jaar op een appartement in Kachtem. “Hij kwam dikwijls binnen om een goeiedag te zeggen. Dat was een rustige, joviale kerel. Gerdy was de goedheid zelve. Hij was misschien wel een beetje beïnvloedbaar en naïef”, vertelde zijn toenmalige huisbaas en buurman. Hugo D. vond de relatie met Steven Marijsse niet evenwichtig. “Waarschijnlijk was hij uit op Gerdy zijn geld. Ik vond hem een mooiprater. Hij kon u rond de vinger draaien en had Gerdy volledig onder controle.”

Dinsdagnamiddag komen vrienden en kennissen van het slachtoffer aan het woord.