Front dokter Gyselbrecht is verbrokkeld

De Brugse rechtbank veroordeelt André Gyselbrecht tot 27 jaar cel voor de moord op zijn schoonzoon Stijn Saelens uit Wingene. Tot grote verbazing van een aantal naar Brugge gereisde sympathisanten van de Ruiseleedse dokter. Zoals Marc Vandevoorde (56) uit Ruiselede. Hij laat zijn hoofd in zijn handen ploffen. “Dit had ik niet verwacht”, zegt hij. “Dokter Gyselbrecht stond altijd voor ons klaar. Hij was er altijd voor zijn patiënten.”

Ooit legden sympathisanten van André Gyselbrecht een autocar in naar Brugge, toen dokter André Gyselbrecht voor de raadkamer moest verschijnen. “Een actie voor een eerlijk proces”, klonk het toen. Het front is intussen wat verbrokkeld. De sympathisanten waren er voor het vonnis woensdag ook in grote getale, maar ze waren dit keer niet met de bus. “Uit respect voor de familie van dokter Gyselbrecht”, is de uitleg.

Steun door aanwezigheid

Zo denkt ook Marc Vandevoorde (56) uit Ruiselede er over als hij woensdagmiddag in zijn grijze Peugeot 307 stapt. Hij rijdt samen met twee andere Ruiseledenaren naar het proces in Brugge. Met hun aanwezigheid willen ze hun steun aan dokter André Gyselbrecht in de verf zetten. De hele rit is het stil in de auto. Maar de drie inzittenden hopen dat het zal meevallen voor hun geliefde dokter. “Ik verwacht dat het bij vijftien jaar blijft“, mompelt Marc, terwijl het Brugse gerechtsgebouw in zicht komt.

De deuren naar de rechtszaal zijn nog gesloten. In de tuin voor de deuren troepen tientallen mensen samen. Enkele politieagenten kijken toe. Marc herkent enkele andere sympathisanten van dokter Gyselbrecht. Sommigen wachten al een uur in de zon. De blikken staan zorgelijk. Elk onbekend gezicht wordt uitgebreid gemonsterd.

Iemand die het in een discussie niet zo op de dokter begrepen heeft, krijgt afkeurende blikken toegeworpen. Marc en zijn gezellen wisselen een stand van zaken uit. “Dat het vier uur zal duren.” “En dat het binnen ook heet zal zijn.” Marc is voorbereid. Hij heeft een flesje water bij.

“Hoop op milde straf”

Marc herhaalt in de gesprekken voor de poort zijn hoop op een milde straf voor André Gyselbrecht. “Maximum vijftien jaar”, zegt hij. “Hopelijk is de rechter begripvol. Mocht deze zaak voor assisen zijn gekomen, dan kreeg dokter Gyselbrecht de vrijspraak. Daar ben ik van overtuigd. En laat dit vonnis meteen ook het einde betekenen van deze zaak. Dit duurt al veel te lang.”

“Was deze zaak voor assisen gekomen, dan kreeg dokter Gyselbrecht de vrijspraak” – Marc Vandevoorde

Maar welke uitspraak er ook valt, Marc zal André Gyselbrecht blijven steunen. Hij kent de dokter al heel lang. “Al veertig jaar”, zegt hij niet zonder enige trots. “Ik was een van zijn eerste patiënten, denk ik. Dokter Gyselbrecht stond altijd voor ons klaar. Hij was er altijd voor zijn patiënten. Niemand in Ruiselede is vergeten wat hij voor het dorp heeft gedaan. De bekentenis van de dokter? Ja, dat gaf een raar gevoel. Maar ergens heb ik er begrip voor. André Gyselbrecht kwam op voor zijn kleinkinderen.”

Uitspraak van 90 bladzijden

En dan gaan de deuren open. Een stroom toeschouwers drumt zich de warme gang van het gerechtsgebouw in. Wat verder moet iedereen door een metaaldetector. “De telefoons op stil zetten”, roept een politieman. In de rechtszaal is het al broeierig heet. Er zijn te weinig stoelen, maar Marc en zijn gezellen vinden snel een plaats.

Er weerklinkt een belletje. Iedereen staat recht en de voorzitter en haar bijzitters nemen plaats. Daarna komen drie beklaagden, met dokter André Gyselbrecht op kop, de rechtszaal binnen. Door de zaal ruist het geklik van de fototoestellen van de perslui. Intussen laat Marcs blik de dokter niet los.

De uitspraak telt niet minder dan 90 bladzijden. De drie rechters lezen om beurt voor. De microfoons staan te stil en het publiek reageert geërgerd. En dan, na een grote drie uur, valt het vonnis. André Gyselbrecht krijgt 27 jaar cel. Er weerklinkt verbaasd gemompel in de raadszaal. Marc laat zijn hoofd in zijn handen ploffen.

Een halfuur later staan we weer buiten, in de warme zon. “Dit had ik niet verwacht”, stamelt Marc. “De rechtbank heeft gesproken. Maar dit is een veel te zware straf. En wat nu? Als de zaak in Gent in beroep voor komt, zal ik er ook bij zijn.”