De favoriete restaurants van Kurt Defrancq

Televisiekijkers kennen hem wellicht als Modest van ‘Rosa’ of als Eric Bastiaens uit ‘Thuis’, maar Kurt Defrancq – geboren in Oostende, kleine jeugd in De Haan, grote jeugd in Sint-Michiels Brugge, nu in Mariakerke Gent – is vooral te zien in diverse theaterproducties, zowel in België als in Nederland.

Breugeliaans tafelen

“Waar ik echt kan genieten, dat is in ‘t Hof van Commerce in Stavele. De fijne vleeswaren zijn echt appetijtelijk. Je mag daar de schelle van de paté zelf afsnijden. Het kader is leuk. Je moet wel een beetje van breugeliaanse taferelen houden. Maar dat spreekt me enorm aan, ook omdat ik de streek – zeg maar Noord-Frankrijk en de Westhoek – fantastisch vind. Die combinatie van het kader en de streek is prachtig.”

eb class=”character” displayname=”web” href=”http://www.hofvancommercestavele.be” name=”web”/>

Heerlijke mosselen

“Als het mosselseizoen is, ga ik met het water in de mond naar De Kombuis in Oostende. Vergis je niet. Er staat aan de buitenkant frituur, maar het is wel degelijk een mosselrestaurant. Het kader is tijdloos en je valt er van de ene verrassing in de andere. Waarom de mosselen daar zo goed zijn? Een mossel moet verschieten in de pot, zeggen ze. Ik denk dat ze daar weten hoe ze dat moeten doen. De mosselkunstwerkjes aan de muur vind ik ook geweldig.”

Alles van ‘t zwijn

“Je vindt het niet terug op internet, maar het bestaat. Het heet ‘Olles van ‘t zwijn’ en moet ergens in Zillebeke of Zonnebeke liggen (De Oosthoekhoeve in Beselare, red.). Het adresje is enkel op zondag open en de naam dekt volledig de lading: een buffet met varkenssnuiten, -poten, -staarten, -darmen… Noem maar op. Dat is iets heel uitzonderlijks, maar ik vind het fantastisch. Ook omdat het kader – een hoeve op de buiten – er perfect bij past.”

Beetje nostalgie

“Ik heb toch al enkele keren mogen eten in een toprestaurant en ik vind dat zéér lekker, maar ik ga die weg niet op in mijn keuzes. Vandaar: frituur De Bosrand in Sint-Michiels Brugge. Ik ken ze al van kinds af, toen er nog frietjes in een caravan werden gebakken. Nu is het wel een deftige zaak. Misschien is het nostalgie, maar op de een of andere manier vind ik dat daar zéér lekkere frietjes. Er is altijd een wachtrij, dus blijkbaar denken veel mensen er hetzelfde over.”