De meeste renners zijn al een tijdje bezig, maar met Omloop Het Nieuwsblad gaat het wegseizoen pas echt van start. Niet alleen de mannen openen straks hun voorjaar, ook voor de vrouwen wordt het de allereerste koers van 2020 op Vlaamse wegen. Voor Julie Van De Velde wordt het zelfs haar debuut in de kasseiklassieker.
Je kon er de laatste weken niet naast kijken: Australië, Argentinië, Spanje, Dubai… Overal ter wereld waren er renners actief. Maar het is pas als de koers naar Vlaanderen komt dat je weet: vanaf nu wordt het belangrijk. En dus verschijnt de 26-jarige Julie Van De Velde zaterdag met een dosis gezonde zenuwen aan de start van de Omloop Het Nieuwsblad. Voor De Krant van West-Vlaanderen hield ze bij hoe ze die lange wintermaanden overbrugde.
Fulltime prof
Voor wie het nog niet wist: Julie Van De Velde begon pas op haar 23ste met wielrennen, maar toonde meteen over enorm veel talent te beschikken. Zeker in het tijdrijden hoorde de Aartrijkse meteen bij de top van België. Haar straffe prestaties zorgden ervoor dat ze na een paar maanden al een contract bij de Lotto Soudal Ladies mocht tekenen. Het is echter pas sinds dit jaar dat ze zich ook fulltime prof mag noemen, dankzij haar ploeg en dankzij Sport Vlaanderen.
“Tot dan toe moest ik het wielrennen altijd combineren met mijn job als kinesiste bij praktijk De Beweegreden in Sint-Andries. Allesbehalve evident, maar dankzij mijn collega’s slaagde ik er wel in om een mooi evenwicht te vinden. Ik ben hen daar echt dankbaar voor. Ik kon de meeste van mijn trainingen afwerken en ook voor grote koersen kreeg ik vaak vrijaf. Ik denk dan ook niet dat ik nu zoveel meer zal kunnen trainen, het zal vooral de rust tussen de koersen zijn die me deugd zal doen. Daardoor zal ik wat frisser naar de wedstrijden kunnen toeleven.”
“Misschien ook daardoor dat het deze winter een beetje moeizamer liep. Dramatisch was het niet, maar het voelde wel een beetje aan als aanmodderen. In november een paar dagen ziek, in december, in januari… 2019 was echt een druk jaar, waarschijnlijk kreeg ik daar de weerbots van. Het is pas deze maand dat het terug een beetje begint te draaien zoals ik het zelf wil.”
Stormachtige start
Net op tijd voor twee weken hard labeur onder de Spaanse zon. Al zag het er even naar uit dat storm Ciara spelbreker zou worden. “Op zondag 9 februari hadden we onze vlucht naar Calpe, net de dag waarop Ciara ons land kwam binnen vallen. Dan begin je al te denken: oh nee, we gaan toch kunnen opstijgen? Gelukkig zat de wind redelijk goed en konden we vertrekken. Maar ik moet zeggen dat het niet mijn aangenaamste vlucht ooit was (lacht). Het was een behoorlijk turbulent ritje, maar wel het ideale moment om te vertrekken. Je komt dan toe aan de Costa Blanca, zowat elke dag zonneschijn, aangename temperaturen, een mild briesje… Kortebroekenweer zoals we zeggen. En op het thuisfront maar regenen en waaien. Dan hadden wij het een pak beter getroffen.”
“Ik ben nog niet top, maar dat hoeft ook niet. Pas in de Waalse koersen wil ik op mijn best zijn”
“Maar we gaan natuurlijk niet naar daar om aan het strand te liggen, wel om er stevig de pees op te leggen. Het was onze derde stage in aanloop naar de voorjaarskoersen en voor het eerst werd er meer op intensiteit getraind dan op duur. De basis was eerder al gelegd, dit keer was het echt de bedoeling om ons wedstrijdklaar te krijgen. Gedaan met de rustige ritjes.”
“Na de trainingen was er natuurlijk wel ruimte voor ontspanning. Tijdens zo’n stage ligt de focus echt op trainen en rusten, moeilijk te vergelijken met thuisblijven. Je blijft wat langer aan tafel zitten met je ploeggenotes, in de namiddag is er tijd voor een massage of om samen een koffietje te drinken, ‘s avonds kun je eens kaarten… Eigenlijk zijn dat de mooiste periodes: gewoon fietsen en voor de rest geen stress. Er zijn wel wat sponsorverplichtingen, maar dat is iets dat je er met veel plezier moet bijnemen.”
Dan toch Valencia
Oorspronkelijk stond het niet op het programma, maar door het afhaken van een andere ploeg mochten de dames van Lotto Soudal toch deelnemen aan de Ronde van Valencia, een vierdaagse rittenkoers. En dus kon Julie voor de Omloop al wat wedstrijdritme opdoen. “Een welgekomen bonus. De eerste koersen is het altijd wat zoeken naar het juiste gevoel en dat was nu niet anders. Met een elfde plaats in de tweede rit mag ik niet klagen, maar echt lekker liep het toch niet. Vooral de laatste dag had ik geen goed gevoel, waardoor een mooi eindklassement er niet meer inzat. Ik heb de indruk dat ik in 2019 iets verder stond in deze periode. Waarschijnlijk zitten die kleine kwaaltjes van de afgelopen maanden daar voor iets tussen. Top ben ik nog niet, maar dat hoeft ook niet. Het is pas in de Waalse klassiekers dat ik op mijn best wil zijn.”
Debuut in Omloop
En dus hoeven we van Julie ook niet meteen een topprestatie te verwachten in de Omloop Het Nieuwsblad. Toen we haar maandagavond spraken was ze net geland en moest ze nog volop wennen aan het Belgische weer. “In Spanje was het toch beter (lacht). Maar goed, we moeten er door hé. Deze week is het vooral proberen te herstellen van de harde trainingsperiode. Misschien dat we woensdag eens het parcours gaan verkennen, maar dan zal het weer moeten meevallen. Anders worden het blokken op de rollen, dat kun je ook in korte broek doen hé (lacht).”
“En dan moeten we klaar zijn voor zaterdag. Grote ambities heb ik niet. Zoals ik al zei ben ik nog niet top en liggen mijn doelen pas later op het seizoen. Maar dat wil niet zeggen dat ik er maar wat zal tussen rijden. Het wordt mijn eerste deelname en ik ben benieuwd hoever ik kan komen. Bovendien zijn we terug in Vlaanderen en dan merk je meteen: het is hier dat de koers leeft!” (BVS)
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier