“Eschborn-Frankfurt is nu thuiskoers”: Pieter Vanspeybrouck, de naar Duitsland uitgeweken Doomkerkenaar, is ploegleider bij Intermarché-Wanty

Pieter Vanspeybrouck verruilde Doomkerke voor Eppstein: “De koers passeert straks voor onze deur.” © foto Cyclingmedia
Tom Vandenbussche

Komende woensdag, op 1 mei, vindt in Duitsland de profkoers Eschborn-Frankfurt plaats. Een speciale afspraak voor Pieter Vanspeybrouck, ex-profrenner en nu ploegleider bij Intermarché-Wanty. Acht jaar geleden leerde hij in Eschborn immers zijn partner kennen, intussen de mama van zijn twee kinderen.

Pieter Vanspeybrouck debuteerde in 2018 als prof bij Chocolade Jacques-Topsport Vlaanderen en hing eind 2021, na 14 seizoenen op het hoogste niveau, zijn fiets aan de haak. Tijdens zijn carrière won de Doomkerkenaar twee keer: de Sparkassen Giro Bochum in 2011 en de Omloop Mandel-Leie-Schelde in Meulebeke in 2016. In dat laatste jaar kende Vanspeybrouck een uitstekend seizoen, bekroond met tal van dichte ereplaatsen. In de 54ste Rund um den Finanzplatz Eschborn-Frankfurt, een prestigieuze UCI 1.1-wedstrijd in Duitsland, werd hij vierde na Alexander Kristoff, Maximiliano Richeze en Sam Bennett.

Vanspeybrouck dreef in die periode op een wolk, want toen hij in 2016 met zijn ploegmaats bij Topsport Vlaanderen in Eschborn verbleef, overtuigde zijn kamergenoot Otto Vergaerde hem om Tinder te openen en zijn kans te wagen. Acht jaar later heeft Vanspeybrouck met zijn Esther twee kinderen. Was 2016 niet toevallig zijn beste seizoen ooit? “Dat was inderdaad mijn beste jaar als wielrenner en sommigen zeggen dat de power of love daar veel mee te maken had. (lacht) Maar als je naar mijn resultaten van 2016 kijkt, zal je zien dat ik voor de koers in Eschborn ook al goed reed. Ik denk dus niet dat dit verband houdt. Maar het klopt dat ik dat seizoen goed presteerde.”

Huis in Eppstein

Intussen kochten Vanspeybrouck en zijn vriendin in het Duitse Eppstein een huis. “Normaal hebben we het stramien om voor de kinderen elke maand enkele dagen naar België te komen. Ze worden ook tweetalig opgevoed. Hier gaan ze naar school. Ze zullen dus altijd meer Duits spreken. Maar ik praat Nederlands tegen hen. Als ze een week in België zijn geweest, zie je meteen het verschil. Door de drukte van de voorbije maanden – ik was onder meer aan het werk in de UAE Tour en Parijs-Nice – waren we minder vaak in België. Het is soms wat zoeken.”

“Deze wedstrijd wordt als een van de belangrijkste koersen van het jaar in Duitsland beschouwd”

Opmerkelijk: volgende week woensdag vindt Eschborn-Frankfurt opnieuw plaats, zowaar een thuiskoers voor de geboren Doomkerkenaar. “De wedstrijd passeert langs mijn voordeur. Natuurlijk is dit speciaal voor mij. Dit is mijn thuis, dus Eschborn-Frankfurt is voor mij nu een thuiskoers. Ik ben trouwens altijd graag komen koersen in Duitsland en vroeger ging ik met mijn ouders altijd op vakantie naar dit land. Ik had meer een band met Duitsland dan met pakweg Frankrijk. Ik heb me altijd goed gevoeld in dit land. En plots is mijn leven deze richting uitgegaan. Sommige zaken kan je niet voorspellen.”

Uiteraard is Vanspeybrouck ploegleider van dienst in Eschborn-Frankfurt. “Deze wedstrijd wordt als een van de belangrijkste koersen van het jaar in Duitsland beschouwd. Ergens logisch, want naast Hamburg en de Ronde van Duitsland zijn er hier nog amper profkoersen. De streek is een geweldige regio om te fietsen. De laatste vijf jaar van mijn carrière waren dit mijn trainingswegen. Ik zal niet zeggen dat ik er verliefd op geworden ben, maar het scheelt niet veel.”

Ploegleider

Sinds 2022 is Vanspeybrouck als ploegleider aan het werk bij Intermarché-Wanty. “Zelf heb ik daar nooit de aanzet toe gegeven. Ik was 34 jaar en had een contract voor twee jaar. De laatste seizoenen werd ik wel als wegkapitein ingezet en plots kreeg ik in de zomer van 2021 de vraag vanuit het team of ik het zag zitten om mijn resterend contract van één jaar als renner in te ruilen voor een contract van drie seizoenen als ploegleider. Ik heb erover nagedacht en wilde graag nog een jaar koersen, maar ze hadden op dat moment een voltijdse ploegleider nodig. Het was een trein die passeerde en waarop ik moest springen. Ik heb er geen spijt van. Ik ging de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix sowieso niet meer winnen.”

“Trouwens, ik moet zeggen dat ik sinds mijn afscheid schandalig weinig gefietst heb, al hoop ik het op termijn wel weer wat te kunnen hernemen. Als ik nu met de renners van onze ploeg fiets, merk ik dat het niet meer leuk is. Als ik echter weer vijf uur per week kan fietsen, zal ik weer een aanvaardbaar niveau halen. Al is het leven van een ploegleider wel niet ideaal om de conditie op te bouwen…”, besluit Vanspeybrouck, die vorig jaar zijn contract bij Intermarché-Wanty tot eind 2026 verlengde.