Een prille zege, met anderhalve minuut voorsprong nog wel, in de sterk bezette regionale koers van Perwez (provincie Namen) leek de toon te zetten voor een spraakmakende lente van Tuur Deprez, maar aansluitend stokten de resultaten, de prestaties gelukkig niet.
Vanaf half april bouwde Tuur een rekenkundig rijtje op: vierde in Zele, derde in Moorslede-Vierkaven en tweede in de Zesbergenprijs van en naar Harelbeke, waar hij enkel voor Gilles De Wilde het hoofd moest buigen. Die dichtste ereplaats in een zware interclub maakte ploegleider Gaspard Van Petegem (Cibel) uitzinnig van vreugde. Wat zou dat dan geweest zijn indien Tuur gewonnen had?
Mijn wattages liggen hoger dan vorig jaar en al mijn andere tests laten ook het beste verhopen
Zo’n delirium is een maand verder nog niet aan de orde, wel verdienstelijke want energiek betrachte zevende plaatsen in de Ardense Pijl en de meerdaagse Tryptique Ardennais. Na de Vlaamse blijken ook de beperkte Ardense hoogtemeters zijn natuurlijke bondgenoten. “Inderdaad jammer dat ik dit soort wedstrijden niet vaker op mijn bord krijg”, bevestigt Tuur, “In mijn twee volgende wedstrijden, de GP Etienne De Wilde en de profkoers in Gullegem, zal mij allicht weinig weggelegd zijn. Maar je hoort mij niet mopperen. Bij Gaspard krijg ik alle kansen om te ontwikkelen. Ik ben een traagbloeier die geduld moet en wil opbrengen. Overigens: waarover zou ik mopperen? Ik ben aan mijn beste seizoen ooit bezig en het mooiste moet nog komen tijdens de zomermaanden met deelnames aan binnenlandse en hopelijk ook enkele buitenlandse rittenkoersen, waarin ik mij nog meer kan uitleven én scoren.”
Tuur Deprez ziet het dus helemaal zitten. Zelfs de piste van een contract laat hij nog niet helemaal varen, al beseft hij dat er meer aanbod is dan vraag. “Mijn vermogenswaarden liggen hoger dan die van vorig jaar en ook al mijn andere tests laten het beste verhopen. Er zit dus nog aardig wat rek op”, meent Tuur.
Geen obsessie
Contractrenner worden is evenwel geen obsessie want Tuur heeft meer pijlen op zijn fraaie boog: zijn bachelor groenmanagement afronden, oplijsten met een avondcursus tuinontwerp en al in praktijk omzetten in de Boomkwekerij Van Colen in Deerlijk. Tuur woont intussen nog thuis. Zijn vriendin Laura Vanhoutte bevindt zich immers ook nog in de opbouwfase van haar jonge leven als studente dierengeneeskunde.
“Mooi, het leven is wondermooi”, luidt het motto van de positivo.
Elite zonder contract
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier