Even zag het ernaar uit dat 2018 het afscheidsjaar van Jonas Vanhove zou worden. Half april reed de 26-jarige Zillebekenaar zijn laatste koers van het seizoen. De renner van Wielerteam Ieper sukkelde met verhoogde waarden van klierkoorts en moest maar liefst drie maanden volledig stil liggen. Vanhove twijfelde over het vervolg van zijn carrière, maar na het raadplegen van een specialist besloot hij toch om het minstens nog één jaar te proberen.
“2018 is inderdaad een enorm frustrerend jaar geworden”, blaast Jonas Vanhove. “Eind 2016 liet ik voor het eerst verhoogde waarden van klierkoorts optekenen, maar koersen was nooit een probleem. Tot ik dus echt geen poot meer vooruitkwam. Toen besloot ik om toch maar eens een dokter te raadplegen en die kwam met het harde verdict: drie maanden complete rust.” Jammer genoeg bleek ook dat niet te helpen voor de Zillebekenaar, want zelfs na die lange periode van inactiviteit bleken zijn waarden te hoog. “Ik vreesde dan ook echt dat ik zou moeten stoppen met mijn hobby”, vervolgt Vanhove. “Bijna tien jaar had ik gekoerst en plots zou dat wegvallen…. Zeker niet het einde dat ik in gedachten had, dus liet ik mij nog maar eens onderzoeken. Bij een specialist deze keer en die had wel goed nieuws te melden! Die waarden zouden altijd wat te hoog liggen, maar ik mocht opnieuw trainen en blijven sporten in competitieverband. Zolang ik maar goed naar mijn lichaam luisterde. Voor mij een hele opluchting, want koersen is datgene wat ik het liefste doe.”
Moeizame comeback
En dus was de beslissing om door te gaan snel genomen. Al loopt zijn comeback voorlopig niet van een leien dakje. “Het gaat voorlopig moeizaam”, knikt de renner van Wielerteam Ieper. “Ergens wel te verwachten: ik had drie maanden helemaal niks gedaan en stond dan ook veel te zwaar. Bovendien had ik deze winter schrik om te snel te veel te willen doen en me op die manier te vergalopperen. Eigenlijk was ik gewoon niet klaar na een volledig verloren jaar. Ik hoop dan ook dat ik dit najaar toch een paar goede wedstrijden kan afwerken en op die manier met een positief gevoel de winter kan ingaan. Het blijft nog altijd zoeken naar een evenwicht tussen trainen, rusten en werken. Misschien vind ik dat niet en zet ik toch een punt achter mijn carrière, maar dan heb ik tenminste wel zelf kunnen beslissen over mijn afscheid”, besluit de coördinerend verpleegkundige geriatrie aan het Jan Yperman Ziekenhuis van Ieper. (BVS)
Elite zonder contract
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier