Op woensdag 29 augustus vindt in Oudenburg al de 22ste editie van de Memorial Danny Jonckheere plaats. Eén van de meest opmerkelijke medewerkers is Joeri De Knop, wielerjournalist en partner van Sabine Jonckheere.
Joeri De Knop, een oorspronkelijke Brusselaar die nadien naar Schoten uitweek, was in de jaren negentig één van de meest eminente schrijvers over het jeugdwielrennen. Inmiddels is hij, in dienst van De Persgroep, een wielerjournalist die de hele wereld afdweilt om ons op zijn specifieke manier op de hoogte te houden van het reilen en zeilen van onze wielerhelden. Bijna een kwarteeuw later is hij samen met de partner van een ons veel te vroeg ontvallen Danny Jonckheere, die met spraakmakende prestaties een volle kans als contractrenner had afgedwongen maar smartelijk overleed tijdens een koers in Roeselare eind augustus in 1996.
“Het wordt almaar moeilijker om een complete bezetting bijeen te krijgen”
“Hoe een dubbeltje rollen kan”, herhaalt Joeri, die eind volgend jaar zijn vijftigste verjaardag viert. “Danny Jonckheere kende ik voornamelijk van ‘horen zeggen’ en dat vooral via Kurt Titeca, die voor Het Volk een stuk closer was met de West-Vlaamse renners dan ik. “Wij trokken wel eens samen naar verre verplaatsingen, zoals die keer naar de Naamse Pijl in Bioul. Hedwig Huyghe, de schoonvader van Danny Jonckheere, was onze chauffeur. Zo kwam ik toen al een stukje dichter bij Sabine, maar pas in 2013 stond ik een eerste keer wat timide aan haar zijde ter gelegenheid van de zeventiende Memorial Jonckheere.”
Ondersteuning
“Zo maakte ik ook eens kennis met de andere kant van de barricade”, knipoogt Joeri. “Het is een onderschatte kant, want wat daar allemaal bij komt kijken, tart alle verbeelding. Ik ben eerder een ondersteunende dan een drijvende kracht. Ik spring bij waar ik dat kan, zoals bijvoorbeeld het posten van de sponsorsboekjes, het klaarmaken van de rugnummers, het opbouwen en afbreken van de start- en finishzone… Het zijn evenwel voetnootjes in vergelijking met wat Sabine, haar ouders, haar broer en hun crew ervoor doen. Ik hou er telkens wel een warm gevoel aan over. Ik keer graag nog eens terug naar de basis, waar het er een stuk spontaner en bezadigder aan toegaat.”
“Elk jaar laat men zich wel eens ontvallen dat het de ultieme Memorial Danny Jonckheere is geweest, maar na enkele weken overstijgt bij ons de verse goesting de voorbije rompslomp”, weet Joeri uit ervaring. “En zo zal het nog wel een tijdje blijven. Waarom zou men stoppen met een succesvol product? Vorig jaar stelde de zondvloed wel de gedrevenheid op de proef, maar dat werd gecompenseerd met een echte Vlaamse koers en een winnaar (Thimo Willems, red.) uit het Lombardenkamp. Eind goed, al goed.”
Parcours
“Het wordt almaar moeilijker om een complete bezetting van 25 ploegen bijeen te krijgen”, zucht Joeri. “Laat ons zeggen dat er zich 20 à 25 ploegen met telkens zes renners zullen inschrijven. En zoals gebruikelijk: les absents auront tort. De betere teams, aangevoerd door Lotto-Soudal U23 en EFC-L&R-Vulsteke, zijn er sowieso bij. De kersverse Belgische kampioenen Rutger Wouters (elite zonder contract) en Gerben Thijssen (U23) zullen er in principe niet bij zijn. Zou dat het koersverloop naar beneden halen? Ik dacht het niet. Zeker de groene jongens van Michel Pollentier en Wim Feys zullen hun verantwoordelijkheid opnemen en de koers maken, zoals ze ook vorig jaar deden. Het parcours, dat we twee jaar geleden noodgedwongen moesten aanpassen wegens de aanslepende wegenwerken in de Westkerksestraat, wordt behouden. De open vlakten kunnen bij strakke wind de selectiviteit dienen, met een waardevolle winnaar tot gevolg.”
(BCA)
Beloften
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier