Vorige maand was hij voor de meesten nog een nobele onbekende, nu geldt Alec Segaert (18) als een van de grootste wielerbeloften in ons land. Hij pakte goud op het EK tijdrijden voor junioren, brons op het WK in eigen land en zondag werd hij tweede in Parijs-Roubaix na een millimetersprint. Zien we hem later bij de profs ook schitteren in de voorjaarsklassiekers? “Natuurlijk droom ik van de klassiekers, welke jeugdrenner in Vlaanderen doet dat niet?”
Proficiat, Alec! Dankzij je recente prestaties ben je nu zowaar een BV. Of toch minstens een bekende Lendeledenaar?
Alec Segaert: “Bedankt! De reacties waren inderdaad ongelooflijk. Voordien was Cian Uijtdebroeks wellicht de enige bekende junior in ons land, maar dat lijkt nu wel veranderd. Niet alleen in Lendelede word ik er vaak over aangesproken, maar ook door mijn nieuwe studiegenoten. Op Instagram is het aantal volgers zelfs verdubbeld en heel wat profrenners stuurden me een berichtje. Of ik ook extra aandacht van de meisjes kreeg? Neen, op dat vlak viel het voorlopig tegen.” (lacht)
Het kon ook helemaal anders gelopen zijn, want net voor het EK liep je nog een barst in de schouder op. Net zoals veel wielrenners ben je dus een harde jongen?
“De voorbereiding was zeker niet perfect, maar die evenementen waren zo belangrijk… Toen uit de onderzoeken bleek dat ik de blessure niet erger kon maken, was de knop snel omgedraaid. En uiteindelijk had ik er relatief weinig last van, zeker in mijn tijdritpositie.”
De appel valt niet ver van de boom. Iedereen lijkt wel erg sportief ten huize Segaert?
“Zeker en vast, het is de rode draad in ons gezin. Mijn vader werkte al heel wat Ironmans af en ook mijn broer was wielrenner. Maar ook mijn mama, zus en jongste broer zijn erg sportief. Tennis, volleybal, voetbal, noem maar op. Zelf heb ik ook tal van sporten geprobeerd. Voetbal, volleybal, basketbal, atletiek, triatlon en nu koers. Eigenlijk ging het me allemaal best goed af. In de LO-lessen vroegen ze me wel eens wat ik eigenlijk niet kon. Toch zie ik mezelf niet per se schitteren in een programma zoals De Container Cup. Ik vrees dat de monkey bars en het gewichtheffen me de das zouden omdoen.”
In je wielercarrière loopt het momenteel super, maar je bent ook net gestart aan je studie tot burgerlijk ingenieur aan KU Leuven. Geen evidente combinatie?
“Neen, al is het een trend die je tegenwoordig vaker ziet. In mijn klas zitten er uitzonderlijk zelfs vier wielrenners. Voor mij is die studie enorm belangrijk, want in de sport kan het plots snel gedaan zijn. Dat heb ik gezien bij mijn broer. Hij was zelf een beloftevolle wielrenner, tot hij een zwaar ongeval had op training. Daarnaast is mijn studie ook gewoon de perfecte afleiding tussen het trainen door.”
Over je broer Loïc gesproken: hij is ook je trainer. Naar het voorbeeld van wereldkampioen Julian Alaphilippe, die zijn neef Franck als trainer heeft?
“Niet per se, maar ik kan me momenteel geen betere trainer voorstellen. Sowieso kijk ik echt wel naar Loïc op en heb ik blind vertrouwen in hem. Hij weet heel goed waar hij mee bezig is, stippelt enorm veel routes voor mij uit, bereidt alles tot in de puntjes voor… Eerlijk waar, ik weet geen enkele trainer bij de junioren die er zo hard en geëngageerd mee bezig is. Ook volgend seizoen, als ik overstap naar de U23 van Lotto Soudal, blijf ik zeker met mijn broer samenwerken.”
Met jouw profiel, 1,87 meter groot en 74 kilogram zwaar, ben je een type voor de klassiekers. Meer nog: Wout van Aert heeft een gelijkaardige lengte en gewicht…
“Dat klopt, maar ik durf mezelf zeker niet met Wout te vergelijken. Zijn palmares is nu al indrukwekkend en sowieso zal ik nooit over zo’n sprintsnelheid beschikken. Natuurlijk droom ik van de klassiekers, welke jeugdrenner in Vlaanderen doet dat niet? Die wedstrijden liggen me best, samen met de tijdritten natuurlijk. Ook bergop kan ik wel mijn mannetje staan hoor, toch als het niet té steil is. Anders is het onbegonnen werk tegen de lichtgewichten van minder dan 65 kilogram. Sowieso is het de bedoeling om de komende jaren nog een divers programma te rijden en geen stappen over te slaan. Dat houdt het gevarieerd en plezant en zo krijg ik ook de kans om mezelf als wielrenner verder te ontdekken.”
Afgelopen weekend was je er alvast dichtbij: tweede in Parijs-Roubaix voor junioren na een héél nipte sprint.
“Het eerste gevoel was dan ook teleurstelling, want ik voelde me de sterkste. De twee Noren speelden echter het ploegenspel en kunnen me in een normale sprint op enkele lengtes rijden. Het feit dat ik er nu zo dicht bij zat, wil zeggen dat ik nog fris genoeg zat en zij misschien wat minder. Sowieso geeft dit vertrouwen voor de toekomst, want dit is een droomkoers voor mij. Mijn seizoen zit er trouwens nog niet op. Ik rijd nog wedstrijden tot 24 oktober, want dan is de sluitingswedstrijd in Lendelede. Een mooie afsluiter voor eigen volk!” (AD)
Alec Segaert
Geboortedatum: 16-01-2003.
Sport: wielrennen.
Woonplaats: Lendelede.
Lengte: 1,87 meter.
Gewicht: 74 kilogram.
Studie: burgerlijk ingenieur aan KU Leuven.
Team: Gaverzicht-Be Okay, volgend jaar Lotto Soudal U23.
Familie: mama Karen Beerlandt, papa Frank Segaert, broer Loïc (22), zus Ella (20) en broer Luca (12).
Hobby’s: supporteren tijdens sportactiviteiten van familieleden en bij vrienden zijn.
Palmares: goud op het EK tijdrijden voor junioren in het Italiaanse Trente en brons op het WK in eigen land dit jaar. Eerder haalde hij ook al zilver op het BK en in het verleden pakte Alec ook al vier nationale titels in du- en triatlon.
Juniores
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
