“Ik verveel mij nooit, in de koers kan dat gewoon niet”: Jeroen (34) uit Diksmuide is al twaalf jaar wielercommentator op Eurosport

Jeroen Vanbelleghem met zijn vrouw op de uitreiking van WestSprint in 2022. © JCR
Tom Vandenbussche

Twaalf jaar geleden maakte Jeroen Vanbelleghem (34) zijn debuut als wielercommentator op Eurosport. Anno 2024 is de naar Gent uitgeweken Pervijzenaar een vaste waarde op ons televisiescherm. “Ik verveel me nooit. In de koers kan dat gewoon niet.”

Jeroen Vanbelleghem glimlacht eens wanneer we hem onze eerste vraag stellen. Of hij van een iets rustigere periode op werkvlak kan genieten, polsen we. “Ik ben recent met vrienden gaan skiën. Dat was heel leuk, maar dan weet ik wel dat ik de week erna werk zal moeten inhalen. Welk werk? Mezelf inlezen in functie van het nakende wielerseizoen. Research doen in magazines, podcasts beluisteren… In de wintermaanden becommentarieer ik ook elk weekend alle veldritten. Eurosport heeft in Nederland de rechten op alle crossen. Maar algemeen is het nu wel iets rustiger dan tijdens het wegseizoen.”

Zondag is er nog het WK veldrijden in Tabor. Verwacht jij daar de winnaar die iedereen verwacht?

“Laat ons zeggen dat ik vooral naar het WK bij de dames uitkijk. Wie er wint, is voor mij niet belangrijk. Ik ben een crossliefhebber en wil vooral een spannende strijd zien. Ik vrees dat het bij de mannen niet spannend zal zijn.”

In het buitenland worden intussen de eerste wegwedstrijden verreden. Naar welke renners kijk jij het meest uit?

“In eerste instantie naar Gerben Kuypers. Hij is van Ramskapelle. Ik ken hem heel goed omdat ik in mijn geboortedorp Pervijze tien jaar lang, elke zomer opnieuw, animator van de speelpleinwerking was. Eén van de aanwezige kinderen daar was de kleine Gerben. Toen al babbelden zijn vader en ik over de koers. Bij Intermarché hebben ze vertrouwen in hem. Daarnaast ben ik benieuwd naar de prestaties van Lidl-Trek en Arnaud De Lie.”

Ook leuk voor jou: nu Jelle Vermoote neoprof bij Bingoal-Wallonie-Bruxelles wordt, ben jij niet meer de enige Pervijzenaar in het profpeloton.

Jelle Vermoote ken ik eveneens, want ook hij was als kind op de speelpleinwerking in Pervijze aanwezig. Jelle is wel dertien jaar jonger. Ik heb hem dus leren kennen toen hij amper zes jaar oud was. Het is voor mij heel speciaal om Gerben en Jelle nu bezig te zien. Vroeger moest ik bij wijze van spreken hun pamper verversen, nu zal ik misschien een overwinning van hen moeten becommentariëren.”

“Het is voor mij heel speciaal om streekgenoten Gerben Kuypers en Jelle Vermoote nu bezig te zien”

Jij woont al jaren in Gent. Hoe West-Vlaams ben jij nog?

(denkt even na) “Ik ben een Gentenaar met een enorm West-Vlaams hart. Mijn vrouw is van Roeselare, waar haar moeder en beste vrienden wonen. Mijn ouders, zus en broer wonen nog altijd in Pervijze. Zelf heb ik nog wel wat West-Vlaamse vrienden die ook naar Gent uitgeweken zijn. Ik praat dus nog altijd heel veel West-Vlaams. Maar mijn zoon Leon, die sinds begin januari naar de peuterklas gaat, heeft een Gentse R. Niets aan te doen. (grijnst) In april verwachten we een tweede zoontje. We zullen zien of we dat West-Vlaams bij hem wel wat kunnen kneden. (lacht) Ik zou dat alvast niet zo erg vinden.”

Je begon als commentator in de Vierdaagse van Duinkerke van 2012. Wat zijn de verschillen met de Jeroen Vanbelleghem van toen?

“Dat ik 90 procent van de uitzendingen van thuis becommentarieer. Voor mijn gezinsleven is dat beter, want nu kan ik mijn zoontje naar de crèche brengen. Een minder leuk gevolg is dat het contact met collega’s heel beperkt is. Telkens opnieuw is het afwegen. Ik wil mijn job goed doen en ik wil een goede papa zijn. Daarnaast zie ik na ruim tien jaar vooral een verschil in zelfvertrouwen. In het begin zat ik bijlange niet op het niveau dat ik nu haal.”

“Ik ben nu een Gentenaar met een enorm West-Vlaams hart”

“Van mijn werkgever krijg ik daar de nodige appreciatie voor, wat een fijn gevoel geeft. Als ik het doe zoals ik het de voorbije jaren deed, weet ik dat het goed is. Dat wil niet zeggen dat ik bij de pakken blijf zitten. Nog geregeld zit ik samen met een stemcoach om bepaalde klanken bij te schaven. Op eigen initiatief. Ik doe dat omdat ik zelf beter wil worden. Als wielerjournalist is er zoveel research te doen, zeker in een koersgek land als België. Ik verveel me nooit. Met de koers kan dat gewoon niet. (grijnst) Het is simpelweg onmogelijk! ‘Ben je nu weer over de koers aan het lezen’, vraagt mijn vrouw me soms.”

Wat is jouw favoriete wedstrijd om te verslaan?

“Zonder enige twijfel de Giro! Mijn eerste was die van 2015, toen Contador won. Het is mijn lievelingsronde, omdat ik een paar fantastische edities heb beleefd. Vooral die met Tom Dumoulin als eindwinnaar, de eerste Nederlander ooit die de Giro won. Dat jaar, het eerste dat we met Eurosport de exclusieve rechten bezaten, waren er enorm veel kijkers. Maar om als Vlaming een koers te becommentariëren, gaat er natuurlijk niets boven De Ronde.”

Met de Olympische Spelen wordt het een nog drukker wielerjaar dan anders. Geldt dat ook voor jou?

(knikt) “Na de klassiekers, de Giro en de Ronde van Zwitserland trek ik in juli drie weken op reis met vrouw en kinderen. De Tour doe ik nooit, omdat ik de twee andere grote ronden doe. Eenmaal terug in het land geef ik commentaar bij de tijd- en wegrit in Parijs. Daarnaast zal ik tijdens de Spelen ook werken voor het bedrijf Kiswe, dat na de aankomst van elke medaillewinnaar beelden van familieleden op grote panelen in het stadion zal laten afspelen. Ik neem de voorbereiding op mij door alle favorieten per evenement op te lijsten, waarna iemand anders via sociale media contact opneemt met die mensen. Afsluiten doe ik met de Vuelta. Vanaf mei tot half oktober is het heel druk voor mij, maar daarom niet minder leuk.”

Tot slot: weet Karsten Kroon, jouw co-commentator bij Eurosport, al waar Pervijze ligt?

“Neen. (grijnst) Hij zou op een kaart niet kunnen aanduiden waar Pervijze of Diksmuide ligt, maar volgens mij moet hij daar als coureur toch op zijn minst ooit eens gepasseerd zijn. Mijn eerste koers met Karsten dit jaar wordt de Strade Bianche. Het is leuk dat we op wielerwebsite Wielerflits tot leukste commentaarduo verkozen werden. Wat het waard is kan ik niet zeggen, maar ik vond dat eigenlijk best wel grappig.”