De weg verdringt stilaan het veld bij Jasper Dejaegher

Jasper Dejaegher won de strandrace in Bredene op 26 december voor Nick Degryse en Tjorven Expeels. (Foto Gino Coghe) © Foto Coghe
Redactie KW

Was zijn kantelmoment begin augustus 2018 een geluk met een ongeluk? Dat zullen de komende maanden uitwijzen. Maar feit is dat junior Jasper Dejaegher (17) langdurig helse pijn moest doorstaan om weer een beetje geluk in zijn sport terug te vinden.

Tijdens zijn stabiliteitsoefeningen thuis verloor hij immers zijn evenwicht en plofte hij vol neer op een schouder die helemaal uit de kom schoof en operatief diende te worden bijgesteld. Het wegseizoen zat er meteen helemaal op, evenals de gestructureerde voorbereiding van het veldritseizoen. Begin november kwam Jasper, na Spartaans trainen, boven water met een bijkomende invulling, strandraces die hem bijzonder goed bleken af te gaan: vijftiende in Duinkerke, dertiende in de Bredene Classic en op dezelfde plaats winnaar op tweede kerstdag bij de junioren nadat hij zich anderhalf uur handhaafde in het hete spoor van de professionals.

Twee keer top vijf

“Eind december hervatte ik ook in het veld en stelde ik vast met welk verbazend gemak ik een inhaalbeweging inzette. Ondanks een heel nadelige startorde werd ik vierde in Balegem en vijfde in Gullegem. Tussendoor werd ik slechts vijftiende in Hamme, waar mijn ketting blokkeerde en ik met een minuut oponthoud af te rekenen kreeg. Toch kon ik er nadien op adrenaline nog zes passeren.”

Mijn niet-selectie voor het BK betekent niet dat ik het veldrijden helemaal laat vallen

Eén en ander volstaat evenwel niet voor een deelname aan het kampioenschap van België komende zaterdag in Kruibeke. “Neen, ik werd niet aangeduid”, meldt Jasper. “Allicht deed men de selectie al half december en dan is het begrijpelijk dat men mij over het hoofd zag. Ik had kunnen pleiten voor mijn omstandigheden, maar heb er mij meteen bij neergelegd. Waarom zou ik mij druk maken voor een top vijftien, temeer ik mij ‘s anderendaags fris en monter kan amuseren in de beachrace van Zeebrugge? Ook in de strandrace van Knokke, veertien dagen later, maak ik mijn opwachting. Ik doe dit graag en voel dat het mijn aansterkt.”

“Het betekent evenwel niet dat ik het veldrijden helemaal laat vallen”, benadrukt Jasper. “Ik neem zeker nog deel aan de manche van de Beker van België in Meer-Hoogstraten, waar ik enkele punten kan sprokkelen voor mijn club, Gaverzicht-Glascentra Deerlijk. Verder zal ik bekijken welke andere crossen ik kan inpassen in mijn intensieve trainingen op de weg.”

Tijdrijden

Vanaf maart is er inderdaad zijn omschakeling naar de weg. “Ik zat er al mee in mijn hoofd voor mijn trainingsongeval”, bekent Jasper ootmoedig. “In het tijdrijden was ik, zonder specifieke voorbereiding, zo goed uit de hoek gekomen en ook de hoogtemeters (zoals in de Ain Bugey Valromey Tour, red.) gingen mij vrij goed af. Eén en ander zette mij aan het denken of er voor mij niet meer weggelegd is als wegrenner. Mijn trainingsongeval heeft mij nog meer in die richting gedreven. Toch ondervond ik op het terrein dat ik deze winter ook in het veld ver zou zijn gekomen. We zien wel. Beter een dubbele keuze dan een halve.” (Bernard Callens)