Knack Volley Roeselare leek op de eerste speeldag van de Champions League bij een 0-2-setstand op een logische 0-3-nederlaag af te steven tegen Belogorie Belgorod. Maar de thuisploeg zorgde bijna voor de terugkeer van het jaar en kwam slechts enkele punten tekort voor een ware stuntzege tegen de Russische topformatie.
Ontgoocheling of trotsheid: we kunnen ons voorstellen dat de spelers van Knack Volley Roeselare ‘the day after’ niet goed weten welk gevoel nu overheerst. Ontgoocheling door op twee punten te stranden van een superstunt tegen een Europees topteam als Belogorie Belgorod. Of trotsheid om de prestatie en het behaalde punt, onverhoopt voor aanvang van de wedstrijd.
“Coach Rousseaux wist dat hij niet met gelijke wapens streed, maar had zoals altijd zijn tactisch plannetje klaar”
Emile Rousseaux wist dat zijn ploeg niet met gelijke wapens streed tegen de achtvoudige Russische kampioen, die ook al drie keer de Champions League won. Niet in budget en niet in kracht en centimeters. Maar de coach van Knack had zoals altijd wel zijn plannetje klaar om op zijn minst te proberen er zoveel mogelijk uit te halen: Knack wilde met snel en tactisch spel de Russische krachtpatsers ontregelen en slaagde daar na twee degelijke sets helemaal in vanaf set drie.
Akkoord, de Russen speelden niet hun beste wedstrijd en al zeker niet van op de servicelijn. Maar liefst 30 (!) opslagmissers lieten de bezoekers over de hele match noteren en ook aanvallend sputterde de motor meer dan eens. Maar het was zeker de verdienste van Knack Roeselare dat Belgorod in het tweede gedeelte van de wedstrijd aan het wankelen werd gebracht. Waarom gaat Roeselare in de statistieken anders met alle prijzen lopen? Orczyk als best player, spiker en server van de match en Stijn Dejonckheere als best receiver. Pieter Coolman werd zelfs best blocker, terwijl aan de overkant van het net toch ene Dmitriy Muserkiy stond, momenteel een van de beste middenmannen ter wereld.
De Knacksupporters gaven hun team na de anticlimax in de tiebreak (van 13-10 naar 13-15) dan ook een staande ovatie. Stijn D’Hulst die scoorde tegen een dubbele Russische muur, de knappe verdedigingen van Dejonckheere en co en de weer fitte Spaanse spelverdeler Trinidad, die zijn coach Rousseaux weer meer mogelijkheden biedt: het thuispubliek had met volle teugen genoten tijdens de spectaculaire terugkeer. Maar man van de match was toch Piotr Orczyk. Wat de Poolse receptie-hoek van Knack Roeselare bij momenten liet zien, was om van te smullen.
“Knack Roeselare heeft al 1 punt meer dan onze andere West-Vlaamse trots behaalde in de Champions League”
En zo zal na de ontgoocheling bij spelers en supporters al snel het gevoel van trotsheid de bovenhand halen. In een moordende poule met ook nog Italiaanse en Turkse topteams als Perugia en Halkbank Ankara is de 0 na de eerste wedstrijd al weggeveegd en telt Knack Roeselare al 1 punt meer dan onze andere West-Vlaamse trots wist te behalen in de Champions League. Bovendien doet de prestatie tegen Belgorod vermoeden dat de Belgische landskampioen in poule E wel eens een grotere rol van betekenis zou kunnen spelen, dan iedereen aanvankelijk dacht.
(LB)
Sport
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier