Acteur, muzikant en theatermaker Zouzou Ben Chikha, die wereldberoemd werd in Vlaanderen dankzij zijn rol als Amar in Bevergem, heeft Tunesische roots en kijkt halsreikend uit naar de wedstrijd zaterdag. “Ik gun het hen allebei evenveel. Winnen doe ik sowieso!”
Zouzou heeft als kind zelf nog gevoetbald, bij Sporting Blankenberge. Al was zijn voetbalcarrière naar eigen zeggen geen lang leven beschoren. “Ik leerde toen de meiskes kennen, dus trok ik in plaats van het voetbalveld naar het sportstadion waar we afspraken. In het terugkeren, maakte ik dan mijn kleren wat vuil, maar het duurde niet lang vooraleer mijn vader dat door had. (lacht) Toen mocht ik niet meer gaan voetballen. Het klassieke voetbal volgden we niet altijd, maar ik weet nog dat mijn broer Chokri en ik een sjaal droegen van Anderlecht, al was het maar om tegendraads te doen op school in Blankenberge, waar iedereen natuurlijk voor Brugge was. Ik weet dat ze op een gegeven moment nog de sjaal van mijn broer hebben afgepakt en in brand gestoken hebben. Niet veel later hadden we al een andere sjaal en zwoeren we nooit voor Club te supporteren! (lacht) Sommige competitiematchen bekijk ik nog, maar vaak alleen maar de toppers. Als een speler hier goed speelt, verkast hij naar het buitenland, waardoor ik soms wat animo mis. Sowieso ben ik meer verknocht aan koers (dat bewees hij ook met de voorstelling Flandrien van Action Zoo Humain, red.). Maar het EK en WK is elke keer weer een vaste afspraak.”
“Zo’n kampioenschap heeft iets magisch, haast sprookjesachtig. Je ziet landen, waar je tijdens het jaar amper van hoort, opeens aan de aftrap staan, elk met hun kleurrijke tenuetjes, enthousiaste supporters en eigen gewoontes. Thuis keken we altijd naar zo’n tornooien.”
Zo’n outsider die opeens uitpakt, dat spreekt tot de verbeelding
“Dat was trouwens het enige op televisie waar mijn moeder ook volledig in meeging. Dan supporterde ze hevig mee en lagen wij dubbel van het lachen. Ik heb daar echt heel mooie herinneringen aan. Eigenlijk hebben we thuis altijd gesupporterd voor de underdog, en dat doe ik vandaag nog altijd. Ik identificeer mij al snel met een ploeg als IJsland op het EK. Zo’n outsider die opeens uitpakt, dat spreekt tot de verbeelding.”
En wat met de wedstrijd België – Tunesië? “Ik moet het niet onder stoelen of banken steken, maar dan krijg ik opeens een snor en komt de Tunesiër in mij helemaal naar boven. Het toffe eraan is dat ik eigenlijk supporter voor allebei. Ik hoop voor de Belgen dat ze het nu eindelijk eens kunnen waarmaken, nadat ze al tien jaar door onze strot rammen dat we kampioen kunnen worden. En ik gun het Tunesië, na een politiek heel moeilijke periode, even hard. Echt waar, ik zal blij zijn met elke uitslag. Winnen doe ik dus sowieso! (lacht) Als de Belgen spelen zoals tegen Panama, dan denk ik dat een gelijkspel niet slecht zou zijn, maar als ze in vorm zijn, dan vrees ik dat het 2-0 of misschien 3-0 wordt. Eerlijk, ik hoop vooral dat het een mooie match wordt, dat we goed voetbal zien en dat het onze zinnen even verzet. Meer kunnen we niet verlangen.”
(BVB)
Rode Duivels
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier