Dries Dawyndt (28) is ultrasupporter van Club Brugge. Zijn ouders waren ook al fervente Club-supporters en namen hem als achtjarige knaap mee naar zijn eerste bekerfinale, tegelijk ook zijn eerste ervaring met Club Brugge.
“Mijn eerste ervaring met Club Brugge was toen mijn ouders, fervente club-supporters, mij als achtjarige meenamen naar mijn eerste bekerfinale”, herinnert Dries zich. “Club Brugge won er in 1996 met 2-1 van Cercle Brugge. De herinneringen zijn wel wat vervaagd. Ik weet nog dat het erg regende en volgens mijn ouders was ik enorm ontgoocheld toen Cercle snel op voorsprong klom. Gelukkig zorgde Mario Stanic met twee treffers alsnog voor de zege. Later bleek dit een historische wedstrijd te zijn. Het was de eerste finale in het vernieuwde Koning Boudewijnstadion. Het jaar ervoor, in 1995, won Club overigens ook de beker, tegen Germinal Ekeren ; Toen was ik er nog niet bij.”
Bekerfinales
“Ik was gelukkig niet in het stadion tijdens de bekerfinale in 1998. Toen won KRC Genk met ruime 4-0 tegen FCB. De tweede bekerfinale die ik live zag, was die tegen het intussen ter ziele gegane Excelsior Moeskroen in 2002, het werd 3-1″, weet Dries.
“Ik herinner me het verloop van deze wedstrijd niet meer levendig. Het was leuk om het seizoen te kunnen afsluiten met een bekerwinst, want Genk veroverde dat jaar de landstitel. De Brugse goals kwamen alle drie van de voet van Andres Mendoza. Een vreemde kerel, maar hij scoorde vele doelpunten voor de ploeg. Denk maar aan de legendarische goal in San Siro. Blauw-zwart schrikte tijdens deze finale door de Moeskroense gelijkmaker van de 18-jarige Jonathan Blondel. Club nam de overwinning pas in het laatste kwartier.”
Nederlaag
“De derde bekerfinale die ik bijwoonde in 2004 wonnen we opnieuw de beker. Deze keer was KSK Beveren het slachtoffer : 4-2. Dit was de allerlaatste wedstrijd van Club-icoon Dany Verlinden. Het werd een spektakelstuk. Beveren voetbalde heel goed mee het was de tijd met al die frivole Ivorianen, maar de efficiëntie van blauw-zwart lag gelukkig een stuk hoger. KSK had in de halve finale verrassend Anderlecht uitgeschakeld. De Brugse goals kwamen van Verheyen, Ceh, Mendoza en Van der Heyden. Opvallend aan deze wedstrijd was dat de Beverse treffers (owngoals) ook van Brugse makelij waren.”
“Het jaar daarop kwalificeerde kersvers kampioen Club Brugge zich opnieuw voor de finale. Voor het eerst was ik getuige van een nederlaag in het Koning Boudewijnstadion. Tegen Germinal Beerschot die club bestaat nu niet meer verloor FCB met 1-2. Bij paars-wit stond Carl Hoefkens tussen de lijnen. Ruim een minuut na de gelijkmaker van Verheyen zorgde De Wree voor de winnende treffer. De Antwerpse fans waren uitzinnig. Voor Club bleek dit het eindpunt van de sterke Sollied-generatie te zijn. Het ging na die laatste landstitel in 2005 een tijd lang niet goed met Club Brugge.”
“Het zal moeilijk worden, maar mijn statistieken doen het beste vermoeden”
Gevecht voor Europees
“In 2007 kon Club geen Europees voetbal afdwingen via de competitie. Blauw-zwart eindigde op een teleurstellende zesde plaats. Dus moest het gebeuren via de beker. Eigenlijk waren de halve finales nog legendarischer dan de finale. In de heenwedstrijd verloor Club met 3-1 in het Jules Ottenstadion. Club begon niet onaardig aan de partij, maar stond plots 3-0 in het krijt. Het doemscenario kwam dichterbij. De late 3-1 van Balaban zorgde nog voor wat hoop.”
“De terugwedstrijd beschouw ik zelf nog als een van de meest legendarische momenten als Club-supporter. Club had het hele seizoen weinig tot niets klaargemaakt, maar het Jan Breydelstadion kolkte en Club versloeg AA Gent met 2-0. Mijn Gentse medestudenten lachten me te vroeg uit en reageerden heel erg ontgoocheld. Heerlijk moment. Ook de bekerfinale zelf was uiteraard een hoogtepunt, want er moest gewonnen worden om Europees af te dwingen. Het werd 1-0 na een felbevochten wedstrijd.”
Magere jaren
Daarna volgden enkele magere jaren, die gelukkig nog een beetje opgeleukt werden door enkele verdienstelijke Europese campagnes. Tot dus vorig seizoen (2015) de bekerfinale werd betwist tegen Anderlecht. Het was nog maar de derde keer dat de twee grootmachten elkaar troffen in de eindstrijd om de beker. Die wedstrijd van vorig jaar is uiteraard het bekerhoogtepunt voor mij. Club kwam snel op voorsprong dankzij een heerlijke treffer van De Sutter. Plots begon Gumienny vreemde keuzes te maken. Met een degelijke spelleiding zou het altijd al 2-0 gestaan hebben, maar in de slotminuut scoorde Mitrovic na uitzonderlijk mistasten van Timmy Simons de gelijkmaker namens Sporting : 1-1 in de 89de minuut. Het zag er vreselijk uit, de doemscenario’s van de jaren daarvoor daagden bij iedereen met een blauw-zwart hart op. Ook bij mij. En dan kwam die knal van Refaelov. Dat moment is onmogelijk te beschrijven als je daar niet bij was.”
Weer Standard
“Negen jaar na de 1-0-bekerzege tegen Standard is het deze keer opnieuw tegen de Luikenaars. Hopelijk lukt het in 2016 weer voor Club om de beker mee te nemen naar Brugge. De Luikenaars doen het goed onder Yannick Ferrera. Dat wordt moeilijk, maar het zou een boost betekenen met het oog op de play-offs. Mijn statistieken 5 op 6 doen alvast het beste vermoeden”, waagt Dries zich tot slot aan een gokje.
(JC)
Bekerfinale
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier