Voor Carlo Damman en KSV Roeselare is de vijfde plaats wellicht het hoogst haalbare

Er moet haast een mirakel gebeuren wil KSV Roeselare nog play-off 2 halen. Toch gaat Carlo Damman met KSVR nog voor zoveel mogelijk punten in de resterende wedstrijden. “Je kunt er als ploeg maar beter voor zorgen dat het gat met de laatste zo groot mogelijk is.”

KSV Roeselare had vorige week naar kwalijke gewoonte een taaie klant aan het stugge Tubize. Lang zal de tweede wedstrijd van KSVR-coach Jordi Condom niet bijblijven, want op een wel erg slechte mat slaagde geen van de twee ploegen erin om ook maar één noemenswaardige kans bij elkaar te voetballen. Het verdict? Een logische 0-0. “Een spektakelstuk was het allerminst”, geeft de 24-jarige Carlo Damman toe.

“Nooit slaagden we erin om de thuisploeg uit verband te spelen. Nochtans was het echt wel onze bedoeling om er iets van te maken. We wilden graag winnen, zeker na onze goede wedstrijd op Cercle, maar Tubize bij de kraag grijpen, bleek helaas een ander paar mouwen. Onze kloof van elf punten blijft behouden. En dat is positief, ook al kunnen we beter.”

Je keerde tegen Cercle Brugge terug uit blessure, wat je onder Jordi Condom – net als onder voorgangers Mercier en van Wijk – prompt een basisplaats opleverde?

“Ik speelde dit weekend inderdaad mijn tweede wedstrijd op rij. Vier weken bleef ik aan de kant met een spierscheur. Eentje waar ik al een tijdje mee te kampen had. Heel zware blessures had ik nog niet, maar dat maakt niet uit. Het blijft altijd hout vasthouden om te zien hoe het daarna weer loopt. Want concurrentie is er altijd. Ook op de rechtsachter, waar Martijn het de voorbije weken toch echt wel goed deed. Het wordt hard werken om te tonen dat ik terug ben. En bekijk het hoe je wil: zeker ben je in het voetbal nooit.”

De hand van de nieuwe coach was vooral in zijn eerste partij heel duidelijk zichtbaar. Het moet lang geleden zijn dat jullie nog eens zoveel kansen konden versieren?

“Helaas zonder dat we iets raapten. Maar ik ben akkoord: de manier waarop we het Cercle moeilijk maakten, kunnen we alleen maar toejuichen. De nadruk ligt sinds we van trainer wisselden op het offensieve. Hij gaat ervan uit dat je een tegenstander door snel druk te zetten maar best gewoon op hun eigen helft kunt terugdringen. Onderschat zoiets niet, want hoog pressen betekent ook dat je als ploeg best diep moet gaan om het te blijven belopen. Dat vraagt een inspanning, maar ik ben zelf iemand die graag mee naar voor gaat en dan is dit systeem een zegen.”

Ik ben zelf iemand die graag mee gaat naar voor en dan is dit nieuwe systeem een zegen

Het lijkt erop dat de vijfde stek dit seizoen het hoogst haalbare wordt?

“We geven niet op. Pakken we negen op negen, dan weet je maar nooit. Het kan nog, maar om op drie wedstrijden zeven punten goed te maken zal er al veel moeten gebeuren. Het verandert overigens niet zoveel aan wat er ons te wachten staat. Worden het de play-downs, dan wordt het ook in dat geval belangrijk om in de resterende drie matchen nog zoveel mogelijk punten te pakken.”

Zit het tegen, dan kan het in zo’n nacompetitie alle kanten uit

“Zit het tegen, dan kan het in zo’n nacompetitie met gehalveerde punten al snel alle kanten uit. Dat geldt trouwens voor alle teams die voor de plaatsen vijf tot en met acht in aanmerking komen. Je kunt er als ploeg maar beter voor zorgen dat het gat met de laatste zo groot mogelijk is.”

Je kwam op Schiervelde al heel vroeg tot een nieuwe verbintenis?

“Wat ik alleen maar kan toejuichen. Ik ben hier graag en zie weinig reden om te veranderen. Of ik niet meer hoop om het ooit een stapje hogerop te proberen? Toch wel. Maar nogmaals: ik voel mij hier goed en dan is het gewoon ook fijn om te weten dat je gewaardeerd wordt. Komt die kans er, dan zal ik er zeker over nadenken. Ambitie moet er zijn, maar ik hoef niet zo nodig een transfer te versieren. Zes jaar bij één en dezelfde club, geef toe, dat is in het voetbal toch al heel uitzonderlijk.”

(SBE)