De jongens van Yves Van Borm pakten vooral in de eerste helft uit met splijtende aanvalsacties. Van een wedstrijd was nooit sprake: 3-0 na dertig minuten, 6-2 na vijftig minuten.
Tijdens de rust begaven we ons naar de VIP-ruimte waar voorzitter Vincent Van Honsebrouk gezapig aan het keuvelen was met Vincent Mannaert. De charmante preses wenkte ons meteen, stelde ons voor aan de CEO van Club Brugge en bood koffie aan. Op onze vraag of we de nieuwe gerechtigd correspondent konden spreken wees Vincent naar een hoekje aan de toog. “Daar staat Philip, doe maar wat je nodig acht.”
Philip Jacquemyn toog meteen met ons naar een rustig plaatsje, poseerde gewillig voor zijn eerste foto, en stak van wal. “Ik volg een monument op en zal mijn prachtclub nooit teleurstellen. Nochtans ben ik me bewust van de aartsmoeilijke opdracht die me wacht.”
“Achttien jaar geleden startte ik in het Olivier Stadion als oefenmeester van de jongeren. Vervolgens werd ik gepromoveerd tot jeugdcoördinator. Daarna volgde een nieuwe taak die ik tot voor kort vervulde: jeugdvoorzitter. Nu zijn we bezig met anticiperen en verschuivingen aan te brengen. De combinatie met mijn vroegere verantwoordelijkheden wordt immers quasi onmogelijk.”
“Al een tijdje fungeerde ik als rechterhand van Roland Hongenaert. Nu komt de druk volledig op mijn schouders te liggen. De ondersteuning van een schitterende equipe zal me helpen die nieuwe uitdaging tot een goed einde te brengen.”
“Respect voor mijn voorganger bleek mijn grootste motivatie om de taak van gerechtigd correspondent/secretaris in goede banen te leiden. Je hoort aan mijn accent dat ik geen rasechte Knokkenaar bent hé. Ik ben aangespoeld uit liefde voor mijn vrouw en via mijn zoon leerde ik de voetbalclub kennen.”
“Voorzitter en bestuur tonen hun dankbaarheid. Meer dan een schakel bij de uitbouw van een moderne structuur ben ik niet. Roland zaliger schoof me al een tijdje naar voor en ik fungeerde als zijn vertrouwenspersoon.”
“Het voetbal leeft onvoorstelbaar in onze badstad, wij trekken ons allemaal op aan het enthousiasme van onze preses. Bekijk onze tribune: die zit vol. De nacompetitie wenkt.”
“Zelf heb ik ook wat trainersbloed in de aderen en voel me dolgelukkig als ik zie hoe Yves Van Borm en zijn hele staf met de groep aan het werk is. Vermits ik over wat vrije tijd beschik kan ik de nodige tijd besteden aan iets dat mijn levenswerk wordt. De jeugd ken ik door en door, nu zal ik de jongens van ons vlaggenschip van dichterbij benaderen.” (JPV)
1ste nationale
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier