“Onderschat ook de rol van de mama niet”: Club-iconen Dany Verlinden en Sven Vermant over de doorbraak van hun zonen

Romeo Vermant (20) liet zich de voorbije weken gelden in de spits bij kampioen Club Brugge en Thibaud Verlinden (25) toonde bij promovendus Beerschot dat hij wel degelijk een linksbuiten voor het hoogste niveau is. In het vooruitzicht van Beerschot-Club Brugge: Club-iconen Dany Verlinden en Sven Vermant over de doorbraak van hun zonen. Wat maakte het verschil?

Ex-keeper Dany Verlinden (61), momenteel keeperstrainer van Dender, speelde 16 seizoenen en 569 officiële wedstrijden voor Club Brugge. Zijn jongste zoon, Thibaud (25) is vooralsnog minder honkvast: hij begon te voetballen bij Club Brugge, ging op zijn twaalfde naar Standard en verhuisde op zijn vijftiende naar Stoke City. Na uitleenbeurten aan St. Pauli en Bolton vertrok hij definitief naar Fortuna Sittard. Een halfjaar later trok hij naar het Slowaakse DAK Streda, vorig seizoen ontpopte hij zich bij kampioen Beerschot tot beste speler van de Challenger Pro League en dit seizoen debuteert hij bij met de promovendus in de Jupiler Pro League.

Ex-middenvelder Sven Vermant (51), die tegenwoordig voor Voetbal Vlaanderen en Double Pass werkt, speelde elf seizoenen en 414 officiële wedstrijden voor Club Brugge. Zijn zoon Romeo (20) begon op zijn zesde te voetballen bij Club Brugge, werd vorig seizoen na nieuwjaar uitgeleend aan Westerlo en maakte onlangs tegen Anderlecht zijn eerste officiële doelpunt in het eerste elftal van Club Brugge.

Hoe belangrijk zijn de genen?

Dany Verlinden: “De genen… ja, daar zal wel iets van aan zijn. Die lichaamsbouw, dat explosieve, die kracht, dat is wel een beetje hetzelfde als bij mij én dat is belangrijk in zijn spel als buitenspeler. Maar hij heeft wel betere voetjes dan zijn vader. (lacht) Karakterieel is Thibaud iemand die zich heel weinig aantrekt. Hij heeft iets heeft van we zien wel wat er komt. Van wie hij dat heeft, weet ik niet, want ik en mijn vrouw zijn zo niet. Zijn twee jaar andere broer Justin is wel heel strikt en meticuleus. Maar die heeft als keeper dan weer niet de juiste lengte om het op het hoogste niveau te kunnen maken. Ik weet zeker: met tien centimeter meer had hij een hele grote carrière gemaakt.”

Sven Vermant: “Er wordt vaak gezegd dat Romeo qua fysionomie op mij lijkt, in zijn manier van lopen en zo, maar ligt dat aan de genen? Uiteraard zal je wel dingen van je mama en je papa meekrijgen, maar het gaat toch vooral over ontwikkeling en daarbij de juiste stappen zetten. Ik geloof veel meer in beïnvloeding door de omgeving. In zijn spel zie ik wel dingen die ik ook goed kon, zoals met de rug naar doel spelen, en zijn vaardige voeten, maar is dat een kwestie van genen of van training? Ik denk een combinatie van de twee.”

“Thibaud was aanvankelijk niet zo enthousiast om te voetballen” – Dany Verlinden

Hoe belangrijk is de begeleiding?

Dany Verlinden: “Die is natuurlijk belangrijk. Thuis draaide alles om voetbal, al was Thibaud aanvankelijk niet zo enthousiast om te voetballen. Hij zag dat niet zo zitten. Hij is dan toch begonnen, om zich te amuseren, maar had het de eerste jaren moeilijk. Hij was verre van de beste. Maar op een gegeven moment heeft hij dan toch stappen gezet en is hij elk seizoen serieus verbeterd. Samen met zijn broer is hij vroeg naar Standard vertrokken, dat toen een betere opleiding had dan Club Brugge – wat ondertussen net andersom is. Ze zaten op school in Tongeren en trainden bijna elke dag. Ook daar draaide alles om voetbal. Als je zelf in dat wereldje zit, weet je als vader natuurlijk wat erin omgaat.” (lees verder onder de foto)

“Maar het grote voordeel is geweest dat ik op zijn vijftiende met hem ben meeverhuisd naar Stoke City. Na drie jaar ben ik teruggekeerd om keeperstrainer te worden bij Cercle. Daarna heeft Thibaud twee zware blessures gehad en het veel te gemakkelijk opgenomen. Hij dacht: het komt allemaal wel in orde. Maar niks komt uit de lucht vallen, hé, je moet ervoor werken, op je voeding letten, er álles voor doen. Was ik daar toen nog geweest, dan zat hij nu misschien nog altijd in Engeland. Thibaud maakte de fout er absoluut weg te willen en naar Fortuna te gaan. Wij zeiden dat niet te doen. Maar hij deed het toch. Ik was nooit weggegaan bij Stoke.”

Sven Vermant: “Iedereen heeft een eigenheid, maar de omgeving bepaalt mee hoe je in het leven staat en daarom is het belangrijk dat je dat blijft bewaken. Ik heb altijd benadrukt: probeer altijd je eigen weg voor ogen te houden, hou je bezig met je volgende stap om een betere versie van jezelf te worden en niet met de keuze van een coach of van speler X of Y. Leren omgaan met obstakels, je niet laten afglijden door ontgoochelingen, op een goeie manier afronden wat je begonnen bent… dat is een attitude die we Romeo hebben trachten mee te geven. Als we zijn wedstrijd bespreken, probeer ik altijd vanuit vraagstelling te werken om inzicht te krijgen in hoe hij het ziet, hoe hij denkt en keuzes maakt. Als coach ken ik natuurlijk de details van het spelletje. Maar onderschat ook de rol van de mama niet: zij heeft altijd het verhaal voor honderd procent ondersteund en thuis voor stabiliteit gezorgd, wat gigantisch belangrijk is. Ik heb altijd gezegd: het is jouw verhaal, niet het mijne, en ik zal er alles aan doen om dat te ondersteunen. Romeo moet zijn eigen weg gaan. Daarom is hij vorig jaar al alleen gaan wonen, in de buurt weliswaar. Dat maakte de tijdelijke verhuis naar Westerlo voor hem gemakkelijker.”

“Romeo moet zijn eigen weg gaan. Daarom is hij vorig jaar al alleen gaan wonen” – Sven Vermant

Wat zijn de cruciale moeilijkheden die overwonnen moesten worden?

Dany Verlinden: “Als je lange tijd amper speelt, zitten er niet veel clubs op je te wachten. Gelukkig heeft hij toen een kans gekregen in Slowakije en trof hij daar een Portugese trainer onder wie hij wat is kunnen ontbolsteren. Thibaud is iemand die vertrouwen moet krijgen. Toen hij daarna voor Beerschot tekende, heb ik meteen gezegd: dit kan een goeie match zijn. Thibaud heeft een omgeving nodig waarin hij zich goed voelt, zich gesteund voelt en waar er af en toe iets gebeurt, waar de supporters hevig zijn en achter de ploeg staan. Daarin gedijt hij goed. Beerschot heeft hem voor een stuk gered en hijzelf is rijper en rustiger geworden en heeft daar een stap vooruit gezet. Dat was ook nodig. Want na Fortuna was het van moeten geworden, wou hij niet afglijden.”

Sven Vermant: “De groeispurt is vaak een moeilijke periode omdat je lichaam in korte tijd erg verandert en dat is het ook zo voor Romeo geweest. Ik heb dat destijds ook zelf ervaren. Je armen en je benen worden langer, je voeten zijn aan het groeien en dat vergt een andere coördinatie. Dingen die logisch waren, lukken plots niet meer. In die periode vond ik het moeilijker om op een bal te trappen. Als je schoenmaat van 37, 38 naar 42, 43, 44 gaat, moet je leren je voet anders tegen de bal te zetten, schuiner. Ik weet nog dat ik toen vaak de grond raakte. Romeo voelde zich in zijn groeifase traag en had het er moeilijk mee dat het niet meer liep zoals hij wou. Dan is het belangrijk daar bewust mee om te gaan, te begrijpen en te verwoorden wat er gebeurt, niet gefrustreerd te geraken en aan jezelf te beginnen twijfelen, maar de rust te bewaren en de focus te behouden. Ook belangrijk is dat een club daar genoeg ervaring in heeft om daar door te kunnen kijken en zo’n jongen niet weg te sturen.”