Mats, sleutels inleveren en de baan op met een oud GPS-model richting Vergane Glorie

Mats Rits zwaait af bij Club Brugge en trekt naar RSCA. “Waar een overgang naar pakweg Union met begrip zou worden begroet, zal Rits vanaf vandaag geen leuke momenten meer beleven op de grasmat van het Jan Breydelstadion.” © BRUNO FAHY BELGA
Henk Vanhee
Henk Vanhee Zanger 'Cowboys & Aliens' en gastblogger voor kw.be

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Bouwwerken Deila

Bij Club Brugge is de laatste jaren de visie op het beroep van hoofdtrainer duchtig geëvolueerd. Sinds een paar jaar achtte men het kader, het raderwerk en de onderbouw bij Club solide genoeg zodat de invulling van hoofdcoach misschien wel minder belangrijk werd dan vroeger. Maar Ronny Deila, de nieuwe trainer van Club, is echter een man die na enkele weken spielerei in de voorbereiding heel dominant zijn eigen weg dicteert: weinig rotatie, een kleinere kern, een vast systeem dat moet leiden naar een hechte groep, die elkaars vuile meters maakt om samen te strijden voor de overwinning. Met vallen en opstaan lijken we ook goed op weg om er een beter seizoen van te maken dan vorig jaar. Met respect voor de tegenstanders moeten we er echter op wijzen dat Club nog niet echt zwaar op de pijnbank werd gelegd. Europees waren er de stoere jongens van Aarhus met hun fysieke, geen gezevervoetbal en de erg sympathieke IJslanders van KA Akureyri FC die geen grote problemen mochten vormen in de Europese voorrondes. Als blauw-zwart zijn taak ter harte neemt in Reykjavik deze week volgt dan CA Osasuna. Onbekend en onbemind, maar in La Liga vorig jaar zeer verrassend en ook dit jaar weer sterk uit de startblokken geschoten. Dit wordt zeer zeker een dubbeltje op zijn kant om te bepalen of Club dit jaar de Europese poules in mag duiken, want van alle tegenstanders die Club kon voorgeschoteld krijgen in de Conference League is dit veruit de sterkste. Altijd met twee woorden spreken: dit Club heeft dus nog een lange weg af te leggen, al waren de prestaties in Westerlo en Eupen hoopgevend genoeg om het puntenverlies thuis tegen KV Mechelen en de non-match in Aarhus weg te spoelen.

Oude gps

Een kleinere kern samenstellen, betekent ook dat nogal wat jongens andere oorden mogen opzoeken. De supporters van Club werden nog het meest opgeschrikt door de overgang van Mats Rits naar eeuwige rivaal Anderlecht. Rits scoorde in de voorbije gloriejaren goed op zijn rapport door zijn hoog stoplapniveau op het middenveld, en het is zeker verstaanbaar dat hij dit graag vertaald had gezien in een nieuw contract, want ook bij andere ploegen in binnen- en buitenland stonden zijn diensten met stip genoteerd. Het kan voor hem misschien de normaalste zaak ter wereld zijn om toch net die overstap naar Anderlecht te maken, maar dat valt in Brugse supporterskringen echter in zeer slechte aarde. Ik vind dat begrijpelijk. Supporters zijn er nu éénmaal niet om mee te gaan in de cynische, boekhoudkundige rekeningen van modale middenvelders die voor het minste een ander logo kussen, laat staan dat van Anderlecht. Waar een overgang naar pakweg Union met begrip zou worden begroet, zal Rits vanaf vandaag geen leuke momenten meer beleven op de grasmat van het Jan Breydelstadion. Sleutels inleveren en de baan op met een oud gps-model, richting Vergane Glorie, Theo Verbeecklaan 2, postcode 1070.

“Rits scoorde in de voorbije gloriejaren goed op zijn rapport door zijn hoog stoplapniveau op het middenveld”

Druk in Brussel

Het is trouwens druk in Brussel, tegenwoordig. Voor het eerst in jaren zijn er in ons land drie ploegen uit de hoofdstad actief op het hoogste niveau en na de opgemerkte terugkeer van het verrassende Union wil ook RWDM deftig komen mee schudden aan de hiërarchie aldaar. Ik begroet de traditionele club met plezier. Veel te lang had de paars-witte clan in Brussel alles voor het zeggen terwijl in West-Vlaanderen Club Brugge de ene na de andere streekderby voorgeschoteld kreeg. RWDM heeft zelfs bijlange zijn start in de Jupiler Pro League niet gemist met een verrassende zes op negen. Ik verwacht dat zondag een Club op zijn sterkst zal nodig zijn om Molenbeek, borrelend van enthousiasme bij spelers en fans, puntenloos naar huis te sturen. Enkel op deze manier nestelen we ons geruisloos tussen het kransje dat dit jaar de felbegeerde titel (mét rechtstreekse toegang tot de miljoenen van de Champions League) wilt binnenslepen.

Lees ook de andere columns op www.kw.be/onzevar