Ex-Rode Duivel Franky Dekenne en Braziliaan Sergio Da Silva: “Dat de beste moge winnen”

Geen WK-dorp voor Franky Dekenne en Sergio Da Silva, boegbeelden van het KSV Waregem dat halfweg de jaren 80 furore maakte. De topaffiche Brazilië-België volgen ze met een supportershart, maar in huiselijke kring. “Voor België is het van moeten, zo’n kans op de wereldtitel krijgen we nooit meer”, meent Dekenne. Zijn vriend Sergio Da Silva kan met ‘zijn’ Brazilië al buigen op een aardig palmares. “Vijf wereldtitels, maar we willen een zesde!”

Een blij weerzien. Dat is het altijd tussen Franky Dekenne en Sergio Da Silva. Momenteel vertoeven ze beiden ook in hogere WK-sferen. En een duel tussen de Rode Duivels en de Goddelijke Kanaries, dat is reden genoeg om dit duo nog eens samen te brengen. Ze smeedden een onafscheidelijke band door KSV Waregem samen Europees op de kaart te zetten. “In Waregem zullen ze na onze dood nog spreken over onze zege op AC Milaan”, dist Franky Dekenne nog een boutade op. Maar dit keer gaat het niet over de legendarische wedstrijd van 11 december 1985 (al komt het natuurlijk wel enkele keren ter sprake, red.), wel over de clash vrijdag in de kwartfinale tussen Brazilië en België.

De Braziliaan, voluit Sergio Batista Da Silva, oogt nog scherp. “Ik probeer toch wat in conditie te blijven.” Da Silva speelt op zijn 57ste nog altijd (outdoor) minivoetbal in het Waregemse. Franky Dekenne speelde in zijn actieve carrière, op twee seizoenen Antwerp en enkele maanden Westerlo na, altijd voor KSV Waregem. Daarna was hij jarenlang trainer in de nationale reeksen. “Straks start ik met SV Anzegem aan het seizoen. Het bestuur met sponsor Jean-Pierre Vanden Heede (ex-Waregem, red.) drong aan op mijn komst en ik liet me overhalen. Ik ken tweede provinciale eerlijk gezegd nauwelijks. Maar we konden enkele gerichte transfers doen. Een iets lager trainingsregime, ik kan er al mee leven.”

Sergio Da Silva volgt vooral zijn voetballende zonen. De oudste twee speelden nog bij Club Brugge en Standard en na omzwervingen zijn ze nu op zoek naar een club in het buitenland. Alex speelde recent nog in Estland, Alandson bij KVK Westhoek en de jongste Alison keert terug uit blessure.

In welke mate was de nationale ploeg voor jullie een (verre) droom?

Da Silva: “In een voetballand als Brazilië is zoiets nooit makkelijk. Bovendien groeide ik op in Recife in het noorden. En je moest haast bij een ploeg uit het zuiden spelen om de (jeugd)selecties te halen. Dani Alves en Rivaldo kwamen uit dezelfde regio, maar moesten ook eerst naar het zuiden vooraleer ze naam konden maken.”

Franky Dekenne:”Eigenlijk was ik de Nainggolan van de WK-selectie op het WK ’86 in Mexico”

Dekenne: “Ik haalde drie caps bij de Rode Duivels eind jaren tachtig. Dat was in mijn Antwerpse periode, maar toen scheurde ik mijn kruisbanden en was het bij de nationale ploeg ook over en out. Maar ik behoorde wel tot de voorselectie van de Rode Duivels voor het WK 1986 in Mexico. Toen verdiende ik om erbij te zijn, maar men had de belofte gemaakte aan Hugo Broos – toen al 34 – dat hij mee mocht. En dat durfden ze niet meer te breken. Ik was er het slachtoffer van, noem me gerust de Nainggolan van het WK in Mexico. Ja, dat piekte toch wel een beetje, nog altijd trouwens. Maar ik was vanop het thuisfront supporter, natuurlijk. En als je die ploeg zag. Gerets en Ceulemans waren toppers, maar ze koppelden dat ook aan een ijzeren wilskracht. Nu steekt er ongetwijfeld pakken meer talent in die WK-selectie, maar tonen ze altijd dezelfde spirit?”

Da Silva beaamt: “Je moet als ploeg met en voor elkaar willen spelen. Ik vind trouwens dat Brazilië nu vooral meer een hecht team heeft dan vier jaar geleden. Dat is onder meer te danken aan de huidige bondscoach.”

Wat vinden jullie tot nu toe van het algemene niveau van het WK voetbal?

Dekenne: “Ik had er goede hoop op bij het begin. Spanje-Portugal, was een prachtige match. Maar daarna heb ik maar weinig goede wedstrijden gezien. Wij wonnen makkelijk van Panama en Tunesië, maar laat ons eerlijk zijn: dat zijn ploegen die vroeger – toen er nog minder teams toegelaten waren – nooit of te nimmer een WK zouden halen.”

Da Silva: “Inderdaad geen hoog niveau en kijk eens wie er al allemaal gesneuveld is: Duitsland, Portugal, Spanje, Argentinië…”

Dekenne: “En bijna België…”

Da Silva: “Ik begreep het ook niet zo goed, die match tegen Japan. De Belgen moeten met hun kwaliteiten toch veel hoger druk gaan zetten. Nu lieten ze Japan wat begaan en dat brak hen bijna zuur op.”

Dekenne: “Je moet ook wat geluk hebben. Valt het doelpunt van Vertongen – eigenlijk een lucky goal – niet, dan is het misschien gedaan. Misschien kunnen we daar de gelijkenissen trekken met het WK in 1986, waar Vercauteren een voorzetschot zag binnenwaaien. Maar eerlijk, ik ben geen fan van Martinez. Neem nu Nainggolan. Ik ben daar altijd nog niet over. Naar een WK moet je winnaars meenemen en Nainggolan is er zo eentje. Tielemans en Dendoncker selecteren omdat ze de toekomst uitmaken… Zever! Op een WK moet je enkel denken aan het resultaat en het heden, de toekomst is het WK over vier jaar. Je moet spelen om te winnen. Altijd! Tegen Engeland zou ik ook nooit een B-elftal hebben opgesteld.”

Da Silva: “En die trainer van Japan, wat deed die? Hij laat daar in de laatste minuut nog zijn hele team mee naar voren trekken en loopt zo op een dodelijke counter. Ze moesten dat daar gewoon uitgespeeld hebben en zo verlengingen afdwingen. Maar goed voor de Belgen natuurlijk.”

Spijt dat Ronaldo en Messi al zo vroeg naar huis zijn?

Da Silva: “Zeker en vast, het zijn toch die spelers die altijd het verschil maken.”

Dekenne: “Als je zo’n speler hebt, moet je je team in functie van hem bouwen.”

Da Silva: “Klopt. Kijk naar onze spits Gabriel Jesus. Die verzet nog wat verdedigend werk in de rug van Neymar.”

De naam is gevallen: wat denk je van Neymar?

Da Silva: “Ik heb er respect voor. Hij was enkele maanden geblesseerd en is eigenlijk maar op 80 procent aan die eerste WK-match begonnen. Hij is aan het groeien en hij is de man die het verschil kan maken.”

Dekenne: “Ik vind die Willian ook niet slecht hoor…”

Kan België van Brazilië winnen?

Dekenne: “Natuurlijk. Ik schat de kansen op fiftyfifty. Maar ik zou toch serieus anders gaan spelen. Met vier achterin, anders geef je te veel ruimte weg. Vermaelen en Kompany centraal, Alderweireld en Vertonghen op de flanken. Mertens zou al gauw het kind van de rekening worden, die toonde toch niks tegen Japan. En waarom ook niet Fellaini in de ploeg droppen? Ik zou die in de plaats van Witsel opstellen. Fellaini komt tenminste ook nog eens in de rechthoek.”

Da Silva: “België heeft zeker kansen. In zulke wedstrijden hangt het vaak van details af, ook van wie eerst scoort. En het zal volgens mij ook aankomen op een individuele flits. Brazilië heeft met Neymar en zeker ook Willian mensen lopen die dat kunnen, de Rode Duivels ook met Hazard en De Bruyne. En Lukaku is toch een beer van een spits. Maar ik zet mijn geld toch in op Brazilië. Dat de beste moge winnen.”

Waar volgen jullie de match?

Da Silva: “Bij mij thuis. Ik wil op mijn gemak kunnen kijken en alles goed volgen. We zorgen voor wat lekkers om te eten en drinken. De drie zonen en mijn vrouw zijn er ook bij. Gezellig. En hopelijk kunnen we ook feesten.”

Dekenne: “Sinds jaar en dag komen we met drie gezinnen samen om de Rode Duivels op tornooien te bekijken. Onze gezamenlijke vriend Kurt Vandorpe, maar voor de buitenwereld ook de meer bekende Philippe Desmet. Om beurten is het te doen bij iemand thuis. Ambiance troef, met ook telkens een pronostiekje dat meestal door een van onze vrouwen of dochters gewonnen wordt. Dat zijn de kenners.”

Da Silva: “Philippe Desmet. Ja, die hielp me destijds om Waregem te verkennen. Ik had nog nooit een glas alcohol gedronken in Brazilië. Toen ik hier ruim 30 jaar geleden aankwam, veranderde dat echter snel. De jongens namen me mee. Ik had hier ook geen wagen en mocht dikwijls met Filip mee. (grijnst) De rest moet ik niet vertellen zeker?”

Dekenne: “Philippe Desmet was anderhalf jaar ouder dan ik, maar we waren in die tijd al beste vrienden. Hij kwam me in Waregem vanuit Desselgem ophalen met zijn Opel Kadett, maar je wist inderdaad nooit wanneer je thuis zou landen. Prachtige jaren, maar niet vergeten dat Desmet eigenlijk wel een topspits was. Geen goalgetter pur sang, maar iemand die met een steekpas een ander kon bedienen en af en toe ook zijn doelpuntje meepikte. Maar vooral ook een toffe pé.”

Da Silva: “Rustig voor tv kun je het nog goed volgen, maar ik erger me soms aan die analisten. Zeker aan Jan Mulder. Hoe arrogant is die niet! Als Degryse of De Vlieger iets zeggen, gaat hij meteen het omgekeerde beweren. Het trekt meestal op niks. In België heb je eigen iconen, waarom geen Jan Ceulemans en haal Mulder van tv?”

Dekenne: “Mulder heeft bij mij afgedaan sinds hij zich ooit in de pers liet ontvallen dat Yvan Desloover doelbewust Juan Lozano had geblesseerd. Jammer wat met Lozano gebeurde, maar Yvan was een van de braafste gasten die ik kende. Dat zat gewoon niet in hem.”