Alvaro en Correra: de Spaanse redders in nood van KSV Roeselare

Het nieuwe trainersduo Victoriano Rivas ‘Nano’ Alvaro (hoofdcoach) en Alberto Berrocal Correra (physical trainer) konden het tij nog niet onmiddellijk keren bij KSV Roeselare. Vorige week leed KSVR een pijnlijke 3-2-nederlaag tegen rode lantaarn AFC Tubeke, dat tot op één punt van wit-zwart genaderd is in de rangschikking. Vanavond komt leider KV Mechelen op bezoek naar Schiervelde

Het wordt stilaan vijf voor twaalf voor KSV Roeselare. De nieuwe trainers die voor de ommekeer moeten zorgen, staan niet voor de makkelijkste opdracht.

Hoe was het gevoel na een week verblijf in Roeselare?

Alvaro: “We hadden na twee dagen allebei een goed en warm gevoel bij de club. Er is hier een structuur aanwezig en er wordt gewerkt met een open geest.”

Correra: “Op de eerste trainingen zagen we een spelersgroep die er wel stevig wilde tegenaan gaan en zich gedreven uit de naad werkt. De wil om te slagen is er bij iedereen. Onze kleine verkenning van de stad was heel leuk en we voelden ons onmiddellijk thuis.”

Op AFC Tubeke lukte het niet, wat waren jullie conclusies achteraf?

Alvaro: “Laat mij heel kort zijn: ik zag een desastreuze eerste 20 minuten. We waren echt nergens. Al de goede zaken die we op trainingen ingestudeerd hadden, daar kwam niets van terecht. Daarna zag ik ons een klein half uur beter spelen en daarbij kwamen we verdiend van een 2-0 achterstand terug tot 2-2. Na de rust gingen we kort nog even op ons elan door. Maar in het laatste half uur kwam er opnieuw verval en incasseerden we de fatale 3-2.”

Correra: “Mij is vooral opgevallen dat we onze fysieke krachten niet goed aanwenden en die niet juist inschatten. We moeten ons longvolume aanspreken op de juiste momenten, maar soms ook doseren wanneer het kan. Daarom zal ik het fysieke werk ook een stuk anders en wetenschappelijker aanpakken. Ik ga ook de nadruk leggen op veel fysiek werk met de bal. Ik wil ook meer voor spierversterkende oefeningen introduceren. We moeten een bredere borst leren opzetten en onze longinhoud proberen te verhogen.”

Was één week genoeg om een echte evaluatie te kunnen maken van de groep?

Alvaro: “Neen, dat weet iedereen. Je kunt niet alles op een rijtje zetten in zo’n korte tijd. Daar heb je zeker drie tot vier weken voor nodig. Ik zie wel dat er mogelijkheden zijn met deze groep. Dat er op bepaalde posities misschien wat een te dunne spoeling is, dat werd wel al duidelijk. Daar kan je tot aan de winterstop niets aan verhelpen. Je moet voortdoen met de wapens die je in handen krijgt, maar we moeten vooral allemaal in ons zelf geloven. De nieuwe T2 David Colpaert, die de club als zijn broekzak kent, kan daar een belangrijke rol in spelen.”

“De nieuwe T2 David Colpaert, die de club als zijn broekzak kent, kan een belangrijke rol spelen”

Correra: “Mijn conclusie is dat ik de fysieke oriëntering wetenschappelijker en anders zal aanpakken. Maar daarmee wil ik het werk van mijn voorganger zeker niet afbreken.”

“We moeten vooral meer in onszelf geloven”, liet je noteren. Wat bedoel je daarmee?

Alvaro: “Een belangrijke term in deze boodschap is het woord ‘we’. Van bestuur tot trainers, van spelers tot supporters. We moeten een blok vormen en elkaar steunen. Er zit meer in iedereen dan er nu uitkomt. Iedereen moet durven geloven in zijn mogelijkheden. Het motto van de club is blijkbaar skoereanskoere, daaraan moeten we ons spiegelen en optrekken.”

Jullie zijn ondertussen echte wereldburgers.

Alvaro: “Mijn laatste jaren als voetballer speelde ik in China bij de club van mevrouw Dai, de eigenares van Renhe Be. Ik heb er twee schitterende seizoenen meegemaakt en leerde mevrouw Dai kennen als een fantastische vrouw.”

Correra: “Via een vriend kon ik mee naar het verre Oosten. Ik werkte in Hong Kong. Ik was later physical coach in Roemenië en Georgië. Enkele seizoenen geleden leerde ik in Spanje Nano kennen. Ondertussen zijn we onafscheidelijke vrienden geworden en bewandelen we dezelfde professionele wegen.”

Hoe kwamen jullie bij de keuze voor KSV Roeselare. Jullie komen uit Spanje, dat een van de beste voetbalcompetities heeft. Een verrassende wending toch?

Alvaro: “Trainer zijn is niet het gemakkelijkste beroep. Ik kreeg dit seizoen al aanbiedingen van Spaanse tweedeklassers. Daar werden al acht trainers ontslagen na 14 wedstrijden. Trainer zijn is een onzeker beroep en als de resultaten tegenvallen is het de gemakkelijkste en eenvoudigste oplossing om de trainer te ontslaan. Het was gewoon de lokroep van mevrouw Dai en CEO Brian Tevreden, die me naar hier bracht. Ik wil me als jonge trainer verder ontplooien en me succesvol bewijzen en zo mijn trainersloopbaan nog verder laten evolueren.”

Correra: “Ik volg Nano blindelings sinds we elkaar enkele seizoenen geleden leerden kennen.”

“Ik volg Nano blindelings sinds we elkaar enkele seizoenen geleden leerden kennen”

Jullie staan haast voor een onmogelijke opdracht: Roeselare nog in de eerste vier brengen. Als dat niet lukt, wacht een strijd tegen de degradatie.

Alvaro: “Je mag nooit nooit zeggen. We bekijken alles van week tot week. Ja, we zullen onszelf moeten overstijgen. Lukt dat niet, dan moeten we met open vizier die andere strijd succesvol kunnen aangaan. Maar nu moeten we vooral van duel tot duel alles bekijken en niet op de feiten vooruitlopen.”

Waar gaan jullie straks wonen?

Alvaro en Correra: “We verbleven eerst enkele dagen in het Mercure Hotel op het Accent Business Park. Nu betrekken we samen een appartement in het centrum van Roeselare. We zijn stadsmensen en houden ervan in de dichte omgeving van de club te wonen. We willen hier vrienden leren kennen en willen ons integreren in Roeselare.”

(FBR)