Zussen stappen naar Scherpenheuvel voor overleden mama én kindercarnaval: “Mama was onze beste vriendin”

De zussen Sally en Chelsey Van Troostenberghe hebben een missie: samen met boezemvriendin Tanja Belmans vertrekken ze zaterdagmorgen te voet naar Scherpenheuvel en terug. In totaal iets meer dan driehonderd kilometer, als eerbetoon aan hun overleden moeder Dorine Dagrain. “Zo blijft ze voor ons een beetje voortleven.” Met hun tocht halen ze centen op voor het kindercarnaval in Blankenberge.

Sally (23), Chelsey (19) en Tanja (33) maken zich op dit moment klaar voor hun calvarietocht, die af en toe ook live te volgen zal zijn via hun Facebookpagina Dorine stapt . Dorine is de mama van Sally en Chelsey, die op 7 juni overleed aan de gevolgen van kanker. Amper 47 werd ze. “Mama leed aan een heel agressieve vorm van kanker”, vertellen de zussen. “Op een paar weken tijd was ze weg, en door corona hebben we ook nauwelijks afscheid van haar kunnen nemen. Dat was bijzonder hard.”

Belofte

Om dat verdriet toch een plaatsje te geven – en ook als eerbetoon aan hun mama – stappen de zussen straks naar de bekende Onze-Lieve-Vrouwebasiliek van Scherpenheuvel. Heen en terug een dikke driehonderd kilometer. “Daarmee maken we iets af dat mama een paar jaar geleden zelf in gang zette: toen papa zich in 2016 kandidaat stelde voor de prinsenverkiezing, zei ze al lachend: als hij prins wordt, ga ik te voet naar Scherpenheuvel .” Vader Georges wérd in 2016 carnavalsprins, en mama Dorine besloot haar belofte na te komen. “Maar eenmaal ze aan het trainen was geslagen, kreeg ze een scheur in haar achillespees en moest ze haar voorbereidingen staken. Door de lange revalidatie is die voettocht naar Scherpenheuvel er uiteindelijk niet meer van gekomen”, aldus Sally.

De zussen besloten de tocht in haar plaats te doen. “Mama was onze beste vriendin, we deden alles samen. En dus besloten we af te maken wat zij destijds opstartte. Dat is onze manier om haar te eren”, zegt Chelsey. “Weet je, voor ons is het mama die straks naar Scherpenheuvel stapt. We maken de tocht in haar naam”, gaat Sally voort. “Mama zal onderweg ook écht bij ons zijn: we nemen haar urne mee, en Chelsey en ik lieten met mama’s assen ook allebei een levensboom op ons lichaam tatoeëren. Dat geeft een gevoel van geborgenheid.”

Sponsors

Net zoals Dorine het ook van plan was, halen de zussen met hun voettocht geld op voor het Blankenbergse kindercarnaval. Op enkele dagen tijd kregen ze bijna twintig sponsors bijeen. “Mama was goed gekend in Blankenberge, ze zat vroeger bij de Voorstadruttels en was carnavalist in hart en nieren. Maar zó veel steun hadden we nu eerlijk gezegd ook weer niet verwacht. Iemand van haar vroegere carnavalsvereniging (onze Krak-kandidate Kelly de Brauwere, red.) maakte mondmaskertjes met Dorine stapt op en stak zelfs een tombola voor ons in elkaar”, glimlachen de zussen.

De liefde voor carnaval kregen ze al van kleins af van hun ouders mee. “We vierden carnaval ook altijd samen”, zegt Sally. “Mama was een echte levensgenieter, ze wou alles uit het leven halen. We hebben samen veel mooie reizen gemaakt. En wie vroeger bij ons thuis over de vloer kwam, was ook meteen kind aan huis.” Zo ook Tanja, de boezemvriendin van de zussen. “Tanja is als een tweede zus voor ons, we kennen elkaar al jaren”, klinkt het.

Het trio begint morgenochtend, zaterdag, aan de wandeltocht. “Om dinsdag rond de middag toe te komen in Scherpenheuvel”, zegt Tanja. “De eerste dag wordt de lastigste, we willen dan zeker vijftig kilometer stappen. Maar onderweg komen we heel wat mooie plekjes tegen.”

“We hebben ook al veel geoefend”, glimlacht Chelsey. “Mét rugzak, en in thermisch ondergoed.” Sally en Chelsey hopen met de tocht een stukje van hun verdriet te verwerken. “We gaan mama altijd blijven missen, natuurlijk. Maar dit zal toch wel een beetje helpen, denken we. Eenmaal in Scherpenheuvel willen we daar in de basiliek een kaarsje branden voor mama. En een sleutelhangertje achterlaten van papa’s carnavalscampagne. Mama was toch zo trots op haar prins.”

Sterke vrouw

“Achter elke prins staat een sterke vrouw”, merkt Tanja op. “Hun vader Georges komt ons trouwens achterna met de mobilhome. Hij zal ons onderweg bevoorraden, en zo hebben we ook een slaapplekje voor ‘s nachts. Gelukkig ben ik knuffelcontact, anders mocht ik alleen buiten in een tentje slapen.” (lacht)

Ook leuk: op dinsdagmorgen mogen de dames zich aan een telefoontje verwachten van radiopresentator Peter Van de Veire. “Om kwart voor acht komen we in de ochtendshow van MNM”, glunderen de dames.

“Weet je, Chelsey en ik hebben het nog vaak moeilijk. Maar we hebben zoveel mooie herinneringen aan mama die we koesteren, en we zijn ook blij dat we haar op deze manier kunnen eren. Zo blijft ze voor ons een beetje voortleven.” Chelsey knikt beamend. “Mama zal ons van hierboven trots toelachen. We komen hier als gezin sterker uit. We zijn de laatste tijd nog meer naar elkaar toegegroeid.” Ook de vlag van Blankenberge gaat overigens mee op de wandeltocht. “Die hebben we gekregen van het stadsbestuur. Iedereen is zo vol steun voor ons, dat doet ongelofelijk veel deugd.”