Wie stuurt Miró kaartjes voor zijn zestiende verjaardag? “16 worden moet ook voor mijn broer iets speciaals kunnen zijn”

Vrijdag 4 juni wordt Miró Clessens uit Sint-Joris 16 jaar. Wat voor veel jongeren een moment is om naar uit te kijken, dreigt voor de tiener door het ontbreken van een vriendenkring een bijzonder moeilijke dag te worden. “Mijn hart breekt bij die gedachte”, zegt zijn oudere zus Luna. Ze roept dan ook om haar broer te overspoelen met verjaardagskaartjes.

Vrijdag 4 juni wordt Miró Clessens uit Sint-Joris 16 jaar. Wat voor veel jongeren een moment is om naar uit te kijken, dreigt voor de tiener door het ontbreken van een vriendenkring een bijzonder moeilijke dag te worden. “Mijn hart breekt bij die gedachte”, zegt zijn oudere zus Luna. Ze roept dan ook om haar broer te overspoelen met verjaardagskaartjes.

“Toen ik 16 werd en een verjaardagsfeestje voor mijn vrienden wilde geven, wist ik bijna niet wie ik eerst moest uitnodigen. Maar Miró heeft zelfs niemand die hem eens uitnodigt om iets te gaan drinken. Er moet toch iemand zijn die al het moois in mijn broer ziet?”

De 18-jarige Luna Clessens uit Sint-Joris kan het niet langer zomaar aanzien. Ze wil en zal de zestiende verjaardag van haar twee jaar jongere broer Miró, vrijdag 4 juni, bijzonder maken. “Mijn broer heeft een meervoudige beperking”, vertelt ze. “Hij is motorisch beperkt aan zijn benen en draagt daarvoor hulpmiddelen. Daarnaast is er ook een visuele beperking en heeft hij een vorm van autisme. Maar mentaal en cognitief is hij zoals iedere jongen van zijn leeftijd. Eigenlijk zit hij gevangen in zijn eigen lichaam. Hij voelt dat zijn lichaam niet meewilt en dat maakt het voor hem erg lastig.”

Hartverscheurend

Miró volgt les in vzw De Kade in Brugge, een specifieke school voor buitengewoon onderwijs. “Maar hij heeft het daar heel moeilijk”, zegt Luna. “Simpel gesteld: hij staat altijd alleen. Contact leggen met leeftijdsgenoten verloopt heel stroef, echte vrienden heeft hij niet. Hij probeert zich open te stellen, echt waar, maar hij begint de moed te verliezen. Dat is hartverscheurend, voor mij als zus, maar zeker ook voor mijn ouders.”

“16 worden zou ook voor mijn broer iets heel speciaals moeten kunnen zijn”, benadrukt Luna. “Mijn hart breekt bij de gedachte dat die belangrijke verjaardag voor hem een pijnlijke dag wordt. Een echt feest zal er niet inzitten, maar ik zou het heel erg mooi vinden om Miró te kunnen verrassen met heel veel kaartjes en felicitaties. Ik heb via Twitter al een oproepje gedaan en kreeg daar ontzettend veel lieve reacties en ideeën.”

Kaartjes sturen

“Er waren ook veel mensen die hun eigen ervaringen deelden, over hoe zij een gelijkaardig verhaal in hun familie of omgeving hebben aangepakt. Mijn ouders en ik willen niets liever dan dat Miró ook kan uitgaan, ook puber kan zijn. Dat hij zich, ondanks de liefde van zijn familie, niet alleen hoeft te voelen”, aldus Luna nog. “Hij verlangt daar zelf ook naar en zegt dat hij ne maat zoekt om samen te gamen of samen eens naar het voetbal te gaan kijken. Eigenlijk zou er maar één iemand moeten zijn die zegt: Miró, ik vind jou echt de moeite waard, ik vind jou echt een toffe gast voor wie je bent. Want dat is hij, absoluut!”

Volgens Luna zou een overvloed aan verjaardagskaartjes haar broer een stevige duw in de rug kunnen geven. “Het gevoel dat mensen aan hem denken en hem appreciëren zal hem ongetwijfeld veel deugd doen. In mijn ogen is dat het mooiste cadeau dat mensen mijn broer en eigenlijk heel ons gezin kunnen geven.”