“Weer samenzijn met Rosalind is mijn vurige wens voor 2025”: Roger (87) mist zijn Nieuw-Zeelandse oude liefde

Roger Herman vond na 60 jaar zijn oude liefde Rosalind terug in Nieuw-Zeeland. Hun verhaal las als een sprookje waar half België week van werd. Maar het mocht niet zijn. De migratiewet stak deze zomer een stokje voor het liefdesverhaal van Roger en Rosalind. “Het wordt een eenzame kerst op meer dan 18.000 km van mijn lieve Rosalind.”

We bezoeken Roger Herman (86) bij hem thuis in Sint-Kruis. Wie er niet bij is, in tegenstelling tot ons vorige bezoek in juni 2023, is Rosalind Walker (81). Rosalind was naar Brugge verhuisd met de bedoeling er definitief te blijven, maar ze kreeg geen permanente verblijfsvergunning. In augustus moest Rosalind terugkeren naar haar thuisland Nieuw-Zeeland. “Volgens de wet is mijn pensioen te laag en met dat van Rosalind willen ze geen rekening houden. Men is bang dat we gaan aankloppen bij het OCMW. Wat absurd is. Wij hebben heel ons leven gewerkt en bijgedragen, terwijl anderen het zomaar in de schoot geworpen krijgen. Het is zó onrechtvaardig”, zucht Roger.

Vlinders na 60 jaar

We spoelen de tijd even terug. Op 15 augustus 1962 stapte de toen 25-jarige officier Roger Herman aan boord van het schip Kirribilli. De rondvaart bracht hem tot in Nieuw-Zeeland. Daar leerde hij Rosalind Walker kennen. Roger moest enkele dagen later het schip weer op, maar hij bleef brieven uitwisselen met Rosalind. Toch verwaterde het contact en beiden stapten in het huwelijksbootje. Roger werd na 37 jaar weduwnaar. Nog enkele jaren later vond hij de tijd rijp om een van zijn grote wensen in vervulling te laten gaan: hij zou Rosalind opzoeken in Nieuw-Zeeland. Roger wist niet of ze getrouwd of weduwe was of ze überhaupt nog leefde. Hij zocht én vond Rosalind in 2022, hun liefde flakkerde weer op en Rosalind volgde Roger even later naar Brugge. Maar aan dat happy end maakte de migratiedienst dus een einde.

“Waarom krijgen oude mannen een jonge Thaise vrouw hier, maar ik Rosalind niet?”

Na een eerste mislukte poging om een visum te krijgen, leven Roger en Rosalind al bijna een half jaar gescheiden, ruim 18.000 km van elkaar. Toch koestert het koppel nog hoop voor een definitieve hereniging. “Rosalind heeft alles in orde gebracht om een ‘visum D’ aan te vragen, een nationaal visum voor lang verblijf. We hopen zo hard dat het deze keer wel lukt. In januari word ik 87 jaar, ik zou zó graag mijn laatste jaren doorbrengen met Rosalind.”

Engels ontbijt

Roger en Rosalind houden dagelijks contact. “Twee keer per dag videobellen we. Maar dat is niet hetzelfde. Weet je, toen Rosalind vertrokken is, heb ik dagen niet op mijn piano kunnen spelen. Het was te pijnlijk voor mij. Je mag nog zoveel vent zijn als je wil, als je echt van iemand houdt, dan brandt het vanbinnen als je elkaar zo moet missen. Haar typische accent waarmee ze ‘Hello’ zei toen ik weer thuis kwam van boodschappen doen, samen gezellig een picon drinken… Zelfs dat wil ik niet meer doen, ik wil niets meer drinken zonder Rosalind bij me. En zo mis ik nog heel wat kleine dingen die ons leven samen zo leuk maakten. Haar English breakfast dat Rosalind als geen ander kon bereiden, het kommetje vers fruit dat ze elke dag sneed voor me… ”

Rosalind en Roger beleefden een fantastische tijd in Brugge. “Onze maanden samen waren mooi en intens. Rosalind was ook helemaal op haar gemak bij mij. Ook in de auto. Maar ik ben dan ook een goeie chauffeur. Ik heb al 70 jaar mijn rijbewijs en had nog nooit een ongeval. Ik heb Rosalind niet alleen Brugge getoond, maar ook de kust en de Westhoek. Zo heeft ze de fenomenale Last Post onder de Menenpoort mogen beleven.”

Wat als het niet lukt en Rosalind niet kan terugkeren naar Brugge? “Dat zou een heel harde klap zijn. Daar wil ik niet aan denken. Maar dan is ons sprookje voorbij. Dit is écht onze laatste kans. Ik zou het mij nog een keer kunnen veroorloven om drie maanden naar Nieuw-Zeeland te gaan, maar dat is het ook. Nu leven we volledig in onzekerheid en dat is verschrikkelijk. Ik hoop dat we snel nieuws krijgen nadat Rosalind haar visumaanvraag heeft ingediend.”

“Het zou heel onrechtvaardig zijn mocht het niet lukken. Zo veel oude mannen kunnen een jonge vrouw in Thailand halen en ze mee naar hier brengen. Waarom gaat dat bij hen wel? Heel wat mensen met de beste bedoelingen stelden voor dat Rosalind en ik zouden trouwen. Maar ook dat is een fabeltje. Ook als we getrouwd waren, zou Rosalind moeten terugkeren. We waren trouwens wettelijk samenwonend. Mijn vurige wens voor 2025 is dan ook om opnieuw herenigd te worden met mijn Rosalind!”