Letterlijk op de gemeentegrens met Passendale is Heidi Vandroemme al 13 jaar lang de drijvende kracht achter café De Kaasdaele. Ze startte destijds met haar dochter Amanda, die nu twee kilometer verderop café ‘In Cany’ uitbaat. Ondertussen krijgt ze hulp van haar partner Jan.
Heidi Vandroemme is afkomstig uit Ploegsteert, door haar broer Henk die ondertussen al overleden is en in Moorslede café De Vlasschaard open hield, belandde ze in de regio. “Ik heb elf jaar in Bellewaerde gewerkt, in de horeca en aan de kassa. Daar kreeg ik ook de smaak te pakken, commerce doen zit ook in het bloed. 13 jaar geleden ben ik gestart in De Kaasdaele. En dat kwam door mijn dochter Amanda, die schoolmoe was…”
Jeugd houdt ons jong
Amanda Vansuyt ging ondertussen haar eigen weg, was ook een tijdje uit het horecamilieu, maar heeft nu met succes café ‘In Cany’ pal aan de kerk in Moorslede over genomen. “Ik ga daar op maandag wel eens helpen, maar evengoed komt Amanda hier op zondag eens vervangen als wij weg moeten. En de kleinkindjes slapen ook wel eens bij Mètje, het is de jeugd die ons jong houdt.”
“Jan begon hier als klant, nu is hij ondertussen mijn man”
Heidi is ondertussen getrouwd met Jan Reynaert (63). “Ja, we leerden elkaar hier kennen. Hij trok mijn aandacht met het scherp piepend geluid dat hij maakte bij het krijten van zijn biljartkeu. En op een dag had hij zijn hemden mee en trok hij hier in.”
Jan lacht: “Bij een fles wijn aan de toog hebben we dat bezegeld. Zelf ben ik bakker, ik werkte in Pervijze. 27 jaar deed ik daar de nacht, daarna werkte ik nog 15 jaar in de melkerij. En nu ben ik met pensioen en mag ik hier assisteren”, knipoogt hij. “Maar het caféleven kende ik al, maar van de andere kant van de toog.”
Een groot verschil natuurlijk. Heidi: “We doen het nu met ons twee, maar het kan best druk zijn, vooral in het seizoen dan. In de winter is het rustiger en hebben we ons trouw vast cliënteel, We zijn die mensen ook dankbaar, want ze moeten de auto nemen om hier te geraken. We liggen immers niet in het centrum, maar letterlijk op de grens van twee gemeentes. De voordeur en de toog staan in Moorslede, onze biljarttafel in Passendale. Kort nadat ik hier 13 jaar geleden mijn intrek had genomen, werd de stroroute in gebruik genomen. We liggen precies halfweg, wij krijgen hier veel fietsers over de vloer.”
Geheim piconrecept
De Kaasdaele is ook het start- en eindpunt van Happen en Trappen, een fietsroute van 47 kilometer waarbij je onderweg op verschillende stops een hele maaltijd geserveerd krijgt. “En het ontbijt is hier bij ons.” Ook de wandelaars van het Vierkavenbos vinden de weg naar de herberg. Buiten staat zomer-winter een tent voor de deur. “Van zodra het kan, het mag zelfs fris zijn, maar zonnig, dan zitten de mensen daar graag buiten. Ons terras telt 40 stoelen en dat is voldoende, we moet het immers nog allemaal kunnen belopen.”
De Kaasdaele is een Primuscafé. “Maar we serveren alles wat onze klanten lekker vinden. Vragen ze bijvoorbeeld naar Le Fort, dan heb ik dat de week nadien in huis.” Er worden ook verse snacks bereid, van een croque tot een spaghetti. Ook de picon is een eigen recept. “Nee, dat geef ik niet geheim”, zegt Jan. De herberg is ook bekend om de royale koffies en de sangria die geserveerd wordt in een bokaal.
Plaagstootjes
Maar het is vooral ook de sfeer, die uiteraard mee bepaald wordt door Heidi en Jan, die ervoor zorgt iedereen er zich thuis voelt. “Onze vaste mensen kennen elkaar door en door, er zijn dan van die plagerijen. En daar is Jan misschien nog de strafste in…”
Jan: “Mijn zus Hilde komt hier vaak over de vloer, en als ze dan een Piconske vraagt, dan krijgt ze een kleintje in een druppelglas. Het zijn zo van die dingen die het leuk maken. Er wordt hier vaak gelachen.”
Heidi: “Maar er is ook verdriet, dat we met elkaar delen. Al de vaste klanten die in de 13 jaar gestorven zijn, ze zouden het café niet binnen kunnen. Naarmate we zelf ook ouder worden, grijpt je dat meer aan. Temeer ook omdat recent toch enkele mensen overleden zijn waarmee we close waren.”
Op maandag en dinsdag is het café gesloten, de andere dagen gaat het open om 9.30 uur om doorlopend open te blijven. “Meestal niet later dan middernacht, corona heeft daar veel veranderd. Het was een moeilijk periode, Jan was nog niet met pensioen, ik ben toen maar gaan kuisen. Om onder de mensen te zijn en bezig te blijven. Stil zitten kan ik niet, ik heb toen ook het hele café opnieuw geschilderd. Maar ik wil ook altijd positief blijven, het een positieve draai geven. De mensen klagen hier wel eens, het klopt dat het leven veel duurder wordt. Maar we zullen er zelf niet veel aan kunnen veranderen, dus maken we er maar beter het beste van.”
Jan fungeert wel eens als dj van dienst. “Bij gelegenheid wordt hier wel eens gedanst. En Jan durft dan ook wel eens te zingen, en ja hij kan er wat van”, klinkt het bij Heidi.
Er eventjes tussenuit
Heidi en Jan, die boven het café wonen, hebben elkaar gevonden. “Het is ook niet makkelijk. Als partner van een cafébazin, moet je tegen wat kunnen. Ze stoken hier wel eens graag, dan mag je ook niet jaloers zijn. En natuurlijk weten ze dat Jan hier ook als klant begonnen is, dan doen ze ook nog een schepje bovenop. Maar hij heeft daar zijn draai in gevonden.”
In het seizoen blijft het café ook altijd open. “We gaan straks in de paasvakantie er even tussenuit, met Amanda en de kleinkinderen. Ook mijn zoon Michael zit in de horeca, hij werkt in De Reutel. Het hangt allemaal wat aan elkaar ook. De mensen van het café van Amanda komen naar hier en omgekeerd, het ligt maar twee kilometer uiteen.”
En Heidi ziet zich nog een tijdje verder doen. “Ik ben nog lang niet aan mijn pensioen toe en zoals ik al zei ben ik graag bezig. Dus doen we zeker wat jaartjes verder.”
Volgende week: De Castard in Pittem.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
