Ferre Dekimpe draait al jarenlang mee bij de boksgala’s: “Boks in Ingelmunster is dé meeting geworden”

Ferre Dekimpe is vergroeid met de bokssport in Izegem en ook op de meeting in Ingelmunster van zaterdag 4 februari is hij de man die met zijn team vrijwilligers weer mee zal zorgen dat logistiek alles op wieltjes loopt. “We zijn perfect op elkaar ingespeeld”, klinkt het.

Bij het organiseren van een boksmeeting komt natuurlijk een hele organisatie kijken. De man die sinds jaar en dag in Izegem het logistieke voor zijn rekening neemt, is Ferre Dekimpe. “Maar dat kan ik niet zonder mijn team vrijwilligers”, benadrukt hij meteen.

Hoe ben je bij de bokssport terecht gekomen?

“Izegem is natuurlijk een boksstad en ik ging al vaak kijken toen de trainingszaal nog in de sporthal was en Carlos Debacker er aan het roer stond. En zo leerde ik ook Luc Joye kennen, de man die jarenlang de kampen in Izegem regelde. Het was Luc die me vroeg of ik een handje kon helpen en ondertussen doen we dat al tientallen jaren.”

“Om de ringpoezen moet ik me niet bekommeren, dat is het terrein van Krulle”

Wat komt er zo allemaal bij jou terecht?

“Neem nu de kerstmeeting, daarvoor start ik de voorbereidingen al een week voordien. Ik moet zien dat alles aanwezig is, van elektriciteit tot stoelen en tafels. De dag zelf komt mijn team in actie. Vaak zijn dat oud-collega’s van bij stad Izegem, we zijn perfect op elkaar ingespeeld. Iedereen kent zijn taak en zo kun je snel een berg werk verzetten. Het opbouwen zelf begint voor mij ’s morgens om 6 uur en na de meeting dat kan al tegen middernacht draaien moeten we nog opkuisen natuurlijk. Soms is het wel 4 uur als het gedaan is. Zeker met de allerheiligenmeeting is er meer werk, dan is er immers ook een grote vipruimte ingericht.”

Maar ondertussen rekent men ook al in Ingelmunster op je diensten.

“Marnix Dujardin leerde de stiel van matchmaker van Luc Joye, zijn zoon Wouter zat ook nog een tijdje in het Izegemse bestuur. Nu hebben ze hun eigen profmeeting in februari en doen ze er ook nog een amateurmeeting bij. Uiteraard wisten ze wat ik in Izegem deed en zo was de link snel gelegd. In Ingelmunster doen we de voorbereidingen en helpen we tijdens de meeting. De opkuis wordt uitbesteed aan een vereniging.”

Maar ondertussen lijkt Ingelmunster ook steeds meer dé bokslocatie van de provincie te worden?

“Op de jongste kerstmeeting was er te weinig volk, dat is jammer. Want het blijft toch een meeting met een enorme traditie. Maar de affiche kwam pas laat tot stand, dat had ook wat te maken met gezondheidsproblemen bij de organisatie. Hopelijk blijft de meeting op de kalender staan, het geeft mee uitstraling aan de stad Izegem. Maar in Ingelmunster heeft men ondertussen de zaal alweer uitverkocht, het is gewoon de grootste meeting van de provincie geworden.”

En dat hebben ze te danken aan…?

“Een goede affiche. Oshin Derieuw kampt er weer voor een wereldtitel en die dame brengt ook heel wat volk op de been. Maar ook de andere kampen mogen er zijn. Voor de buitenwereld lijkt dat misschien simpel, maar die kampen samenstellen is niet eenvoudig. Je moet goed thuis zijn in het wereldje. En dat is Marnix Dujardin ondertussen al zeker. Ik ga soms eens mee kijken met hem. Je moet andere meetings bijwonen, de clubs en managers kennen… En je kan ook niet zomaar twee boksers tegenover elkaar zetten. Ze moeten wat evenwaardig zijn om tot een mooie kamp te komen. Zelf heb ik weinig tijd om te kijken in Izegem en Ingelmunster, maar ik hou van technisch verzorgd boksen. Het gaat me niet om een snelle knock-out, maar om een mooie strijd.”

Je hebt zelfs Filiep Tampere nog weten boksen.

“Zeker, een erg goede bokser. Je had in die tijd ook Renard, de broers Seys en niet te vergeten de gouden tijd van Jean-Pierre Coopman. Nu kom je meer vreemde namen tegen in de bokssport, een evolutie die niet meer te stoppen is.”

Jullie zijn ook verantwoordelijk voor de handschoenen van de boksers.

“Een profbokser kampt niet met zijn eigen handschoenen, maar met die van de organisatie. Je hebt daar verschillende maten en gewichten in: 8, 10, 12… Wij moeten ervoor zorgen dat de bokser zijn handschoenen krijgt, maar ook teruggeeft. Het kan zijn dat een paar handschoenen op eenzelfde avond door verschillende boksers wordt gebruikt.”

En vallen de ringpoezen ook onder jullie verantwoordelijkheid?

“Marnix tikt die op de kop, maar het aangeven van het bordje dat voor elke ronde opgestoken wordt, is de verantwoordelijkheid van Marnick ‘Krulle’ Viaene. Ik mag me daar niets van aantrekken, het is een jobke dat hij niet wil afgeven (lacht).”

Vinden jullie nog makkelijk vrijwilligers?

“Ik mag niet klagen, al komen er natuurlijk niet veel bij. Maar we hebben een vaste equipe. We houden de sfeer er ook goed in. Na afloop drinken we er eentje. En we worden ook goed verzorgd door bakker Jan Dierickx Visschers die ons voorziet van broodjes. We hebben een toffe bende en hopen dat nog lang zo te houden. Ondertussen ben ik ook al gevraagd door Filiep Tampere om te helpen op de meeting in Ardooie en ik assisteer ook Jan Dhaene die op meetings van Poperinge tot Middelkerke de muziek verzorgt. Ik ben dus vaak de baan op.”