Benefietwedstrijd een jaar na overlijden van voetbalcoach Peter Devos (55); opbrengst gaat naar dienst digestieve oncologie van AZ Delta

Op zondag 7 januari 2024 nemen twee gelegenheidselftallen het tegen elkaar op het terrein van Mandel United. De spelers zullen allen iets gemeen hebben: ooit speelden ze onder de hoede van coach Peter Devos. De voetbaltrainer overleed vorig jaar op amper 55-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Het initiatief van dit event, waarvan de opbrengst naar het goede doel gaat, is genomen door de drie kinderen en de echtgenote van Peter, die een werkgroep rond zich schaarden.

Het veel te vroege afscheid van hun papa, geeft de kinderen van Peter Devos uiteraard nog altijd heel wat hartzeer. Maar samen met hun mama Sofie Vandenberghe, schraapten ze hun courage samen en wilden ze iets op poten zetten voor het goede doel. Peter Devos overleed aan een agressieve vorm van kanker, de opbrengst van de benefietwedstrijd gaat straks naar dienst digestieve oncologie in AZ Delta Rumbeke. Peter, die zelf kinesist was, werkte ook deeltijds bij AZ Delta. “Het idee om iets te doen een jaar na zijn overlijden heb ik geopperd bij mijn broers en mijn mama”, zegt Lieselot, die overigens zelf actief is als doelvrouw. “De opbrengst laten we gaan de dienst waar hij zelf goede zorgen genoot.” Maar de strijd tegen zijn ziekte was er eentje die hij niet kon winnen.

Typisch Peter

Peter Devos – afkomstig uit Roeselare – kende eerst een voetbalcarrière die startte bij FC Roeselare en via KMSK Deinze kwam hij tijdens zijn studies bij WS Houthulst en E. Hooglede terecht. Hij speelde ook nog bij KM Torhout en KSV Ingelmunster, maakte met Ingelmunster en Roeselare de opgang van de provinciale naar de nationale reeksen mee. Hij sloot zijn spelersloopbaan af bij SC Wielsbeke en ging er als hulptrainer van Gizze Vergote aan de slag. Bij KVK Avelgem proefde hij van het hoofdtrainerschap en daar kwam KFC Izegem hem op het spoor. Het was Chris Vinckier die hem contacteerde om naar Izegem te komen. “Glenn Labie, die Peter nog kende van bij Avelgem, speelde toen al bij ons en tipte Peter. Wij zochten een opvolger voor Bart Mauroo en ik weet nog dat we hem voor het eerst zagen op een wedstrijd van VG Oostende”, stelt Christ. “Hij stond daar in zijn eentje nauwlettend de wedstrijd te bekijken, typisch Peter.”

“Ik noem hem nu nog altijd the special one” (Nick Bonte)

Paul Seynaeve was in die tijd voorzitter van KFC Izegem. “Hij zou uiteindelijk zes jaar bij ons blijven. Hij paste ook perfect binnen de filosofie van de club. Sportief ging het ons voor de wind, we wisten twee keer te promoveren naar derde klasse. Met wel een degradatie ertussen. Peter zette de club op de eerste plaats, zijn persoon was niet belangrijk, maar wel de vereniging.”

Nick Bonte was jeugdcoördinator bij SC Wielsbeke toen Peter er nog voetbalde en ook het miniemenploegje begon te trainen. “We hebben ook samen aan de trainersschool gezeten. Ik ben in Izegem ook drie jaar zijn hulptrainer geweest. Ik noem hem nog altijd ‘the special one’. Peter was geen man van grote woorden, hij sprak ook altijd op dezelfde toon. Maar je kon veel afleiden uit zijn mimiek. We verstonden elkaar ook zonder woorden.”

Unieke persoonlijkheid

Bruno Debo was de kapitein van KFC Izegem op het moment dat Peter Devos in Izegem arriveerde. “Toegegeven, ik was toen al 35 jaar en op het einde van mijn carrière. Ik ben toen ook maar twee jaar gebleven en trok toen naar Zwevegem. Maar op of naast het veld, ik was wel zijn kapitein. En als we weer eens niet konden trainen omdat het veld er onbespeelbaar bij lag, dan belde hij me om een sporthal te zoeken. En als we er geen vonden, dan werd er niet getraind. Gewoon gaan lopen was er bij Peter Devos niet bij.”

Ondertussen heeft Bruno Debo ook al een cv als voetbaltrainer opgebouwd, hij volgde destijds ook nog Peter Devos op bij KVK Westhoek. Na KFC Izegem was Devos het buiten de provinciegrenzen gaan zoeken toen hij bij SK Terjoden-Welle en vervolgens vier seizoenen bij RFC Kwatrecht aan de slag ging. Na KVK Westhoek trok hij naar FC Gullegem, maar zijn laatste seizoen vatte hij niet meer aan, omdat de ziekte toen al bij hem was vastgesteld. “Uiteraard heb ik ook veel opgestoken van Peter,” zegt Bruno. “Vooral op tactisch vlak was hij erg sterk. Ik deed ook nog een tijdje scouting voor hem. Als hij iets vroeg aan jou, kreeg je de verantwoordelijkheid. Hij zorgde er ook altijd voor dat de neuzen in dezelfde richting stonden.”

Peter was ook een unieke persoonlijkheid. Paul Seynaeve: “Vaak stond hij na de match aan de toog, in zijn eentje. Dat was zijn manier van de wedstrijd te overschouwen en te verwerken. En als de match een poosje achter de rug was, dan kon hij wel eens zot doen. Het gebeurde wel eens dat hij, nadat we eerst in Café Sportief al heel wat nagekaart hadden, plots nog eens bij mij thuis aan de deur stond om er eens van te klappen. Maar zijn sterkte was ook dat hij de groep kon samenhouden. Ik herinner me niet dat hier iemand in die zes jaar is weggelopen. Integendeel, we konden op zijn aangeven ook jaarlijks gericht onze ploeg ploeg versterken.”

Peter Devos laat duidelijk nog warme herinneringen na bij KFC Izegem. Die zullen in de kantine van Mandel United – zoals de club nu heet – gretig kunnen opgerakeld worden tijdens de benefietnamiddag.